RSS

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΘΛΙΨΗΣ

"Δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά δέντρα που στέκουν αγέρωχα, μονάχα μέχρι να τα κατακρεουργήσει ο αδυσώπητος πέλεκυς της ζωής, όπως μόνο εκείνη ξέρει. Κι αν τύχει και σταθούμε τυχεροί και πέσουμε σε χέρια εργατικά, ίσως τότε προκύψει τουλάχιστον κάτι όμορφο απ' αυτή την τόσο αναπάντεχη τραγωδία..."

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2020

Στη γη της αιώνιας θλίψης

Κλείνω τα μάτια και αφήνω τα δάκρυα να ξεχυθούν .
Αφήνω τα συναισθήματα να με παρασύρουν.
Κάπου στα ηχεία ακούγονται οι Placebo με το "The Crawl".Το τέλος του τραγουδιού μου υπενθυμίζει ότι ήρθε η ώρα πλέον να μιλήσω για αυτό το βιβλίο.