RSS

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

ΕΝΑ ΔΡΑΜΙ ΔΥΝΑΜΗΣ

Όταν τελειώνεις την ανάγνωση ενός τέτοιου βιβλίου το πρώτο πράγμα που αναρωτιέσαι είναι πώς είναι δυνατόν ο συγγραφέας να βγήκε αλώβητος γράφοντας αυτή την ιστορία.
Όταν εσύ σαν αναγνώστης έχεις χάσει τον ειρμό των σκέψεών σου από όλα αυτά τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν και δεν μπορείς να γράψεις έστω και μία αράδα εδώ και πολλές μέρες λόγω της συναισθηματικής σου φόρτισης για όλα αυτά που διάβασες, αναρωτιέσαι τι ψυχική δύναμη χρειάζεται ένας συγγραφέας για να γράψει μία τέτοια ιστορία.

Πολλές φορές προσπαθώ να μην επηρεάζομαι συναισθηματικά κατά την ανάγνωση των βιβλίων, όταν όμως πέφτει στα χέρια σου μία τέτοια ιστορία δεν μπορείς σε καμία των περιπτώσεων να βγεις και εσύ αλώβητη από αυτά που διάβασες.
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην κλάψεις, να μην πονέσεις, να μην θυμώσεις, να μην αηδιάσεις, να μην λυγίσεις.

Το βιβλίο αυτό στην κυριολεξία σε γονατίζει.
Το συγκλονιστικό παραλήρημα ενός ανθρώπου που έζησε την κόλαση της νύχτας δίπλα στο διάβολο και όλα τα αρπακτικά του.
Δίπλα σε μαστροπούς, προαγωγούς, μπράβους.
Δίπλα στα αιμοβόρα πλάσματα της νύχτας.
Το βιβλίο αυτό μυρίζει θάνατο.
Είναι γεμάτο βρωμιά, πορνεία, ναρκωτικά.
Ξεσκίζει καρδιές.
Φτύνει πόνο, αίμα και αλήθειες.
Ξεβράζει μίσος.
Ουρλιάζει , παραληρεί και ζητά απεγνωσμένα ένα δράμι δύναμης για να αναδυθεί από τα καζάνια της κόλασης.
Ζητά απεγνωσμένα λύτρωση, εξιλέωση αλλά και εκδίκηση.

Όταν κατεβαίνουν τα ρολά στην Ομόνοια και στα πέριξ, όταν στην ψαραγορά της Αθήνας λιώνουν οι πάγοι, όταν τα τρένα σταματούν να γλιστράνε πάνω στις ράγες τους, όταν το σκοτάδι ρίχνει τα πέπλα του τότε τα πλάσματα της νύχτας πιάνουν δουλειά.
Η κόλαση ξερνά όλα τα αρπακτικά της.
Μία κολασμένη ζούγκλα η Αθήνα, ένας άγριος και σκοτεινός τόπος όπου βασιλεύει η βρωμιά.

Για τον αδίστακτο κόσμο της νύχτας μας μιλά ο κύριος Τζιτζικάκης σε αυτό το βιβλίο του.
Με ένα συνταρακτικό μονόλογο μας αφηγείται την ιστορία του Νο.
Ξεχάστε τις ιστορίες που έχετε διαβάσει.
Εδώ μιλάμε για μία ιστορία διαφορετική.
Σκληρή, σοκαριστική, συνταρακτική.
Πολλές φορές δίσταζα να διαβάσω παρακάτω γιατί δεν γνώριζα τι με περίμενε στις επόμενες σελίδες.
Ένα πλάσμα της μέρας δεν μπορεί να αντέξει εύκολα τόσες αλήθειες.
Τέτοιες καταστάσεις.
Τόση βρωμιά.
Τόση βια, τόση απανθρωπιά, τόσο αίμα.

Το ένα δράμι δύναμης είναι ένα σκληρό μυθιστόρημα.
Με γλώσσα ωμή, κυνική, πολλές φορές σοκαριστική λόγω της θεματολογίας του βιβλίου, ξεδιπλώνεται μία ιστορία για τον αδίστακτο και σκληρό κόσμο της νύχτας.
Άλλωστε κανείς δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει τον κόσμο αυτό ντυμένο με ένα όμορφο περιτύλιγμα.
Η εμπορία λευκής σαρκός, τα ναρκωτικά, η πορνεία δεν είναι εύκολα και ανώδυνα θέματα να τα γράψεις αλλά και να τα διαβάσεις.
Χρειάζεται μεγάλη δύναμη αλλά και θάρρος.

Η πρώτη μου εμπειρία με τη γραφή του κυρίου Τζιτζικάκη με άφησε άναυδη.
Σκληρή αλλά πολλές φορές γεμάτη ευαισθησία.
Κόφτη με μικρές και σύντομες προτάσεις που δεν μπορείς να πάρεις ανάσα.
Σε εγκλωβίζει στην παράνοια της ιστορίας του αλλά ταυτόχρονα και στην απαράμιλλη γοητεία της γραφής του.
Χωρίς ταμπού, χωρίς αναστολές με γλώσσα αργκό μας παρασύρει και μας κάνει και εμάς κοινωνούς στον αμείλικτο αυτό κόσμο.
Κι αν έχετε την εντύπωση ότι θα μισήσετε όλους τους χαρακτήρες του βιβλίου λόγω της βιαιότητας των καταστάσεων κάνετε πολύ μεγάλο λάθος.
Ο κεντρικός μας ήρωας θα δώσει τη μεγαλύτερη μάχη του για να κρατήσει ζωντανό το παιδί που κουβαλά κρυμμένο μέσα του.

Το ένα δράμι δύναμης είναι από τα κορυφαία βιβλία που έχω διαβάσει,το οποίο με γέμισε έντονα και αντιφατικά συναισθήματα στην πιο ακραία τους μορφή.
Έντονο σοκ, έντονη αποστροφή, απεριόριστο πόνο αλλά ταυτόχρονα με συγκίνησε βαθιά και με συγκλόνισε τόσο λόγω της θεματολογίας του όσο και των μηνυμάτων που θέλησε να μου περάσει ο συγγραφέας.

Οι αλήθειες που παρουσιάζονται μέσω της ιστορίας, η βία και ο πόλεμος που κυριαρχεί στη νύχτα,τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, η μαστροπεία αλλά και τα παιδικά χρόνια που καθορίζουν τη μετέπειτα ζωή μας και που ίσως πολλές φορές μας οδηγήσουν σε δρόμους όπου μπορεί να μην υπάρχει επιστροφή περιγράφονται ναι μεν σκληρά αλλά ταυτόχρονα με αριστουργηματικό κατά την προσωπική μου άποψη τρόπο από το συγγραφέα.

Το τέλος του θα κάνει την καρδιά σου για λίγο να σταματήσει.
Θα το διαβάσεις πολλές φορές.
Ξανά και ξανά.
Θα κλάψεις ξανά και ξανά.
Θα συνειδητοποιήσεις όμως το μεγαλείο αυτής της ιστορίας.

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς που παλεύουν χρόνια, γυρεύοντας αυτό το ένα δράμι δυνάμης που τους λείπει για να ξεφύγουν από τα σκοτάδια της ζωής.
Όταν νομίζεις ότι τα έχεις χάσει όλα, όταν νιώθεις ότι η άβυσσος σε έχει καταπιεί, όταν δεν πιστεύεις στις αντοχές σου μονάχα ένα δράμι δύναμη σου λείπει για να ξεφύγεις από την κόλαση.

Δεν ξέρω πόσα συγχαρητήρια πρέπει να δώσω στον συγγραφέα για αυτή την συνταρακτική ιστορία ξέρω όμως ότι είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσουν όλοι όσοι θέλουν να δουν μία αξία λογοτεχνική πένα και μία διαφορετική από τα συνηθισμένα ιστορία.

10/10

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου