ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ

<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Η πορεία κάποιων ανθρώπων σε αυτή την ζωή σίγουρα δεν είναι τυχαία και η επιτυχία τους είναι δεδομένη.
Κέλλης Κωνσταντίνος.
Αυτό το όνομα τελικά δεν έφτασε τυχαία ψηλά ,στα πρώτα ράφια της λογοτεχνίας τρόμου.
Της καλής λογοτεχνίας τρόμου.
Αν και με τον εν λόγω συγγραφέα ξεκίνησα κάπως ανάποδα από το τέλος στην αρχή αυτό δεν άλλαξε ούτε στο παραμικρό τη γνώμη που είχα για αυτόν.
Μετά την εξαιρετική σκιά στο σπίτι και την νεκρή γραμμή θέλησα από περιέργεια να δω τον Κωνσταντίνο στο πρώτο του βιβλίο,στο ξεκίνημα του.
Έλεγα αρχή είναι, διηγήματα είναι κάτι δεν θα μου αρέσει.
Πόσο λάθος έκανα.
Τρόμος σε 13 πράξεις.
13 σκοτεινές ιστορίες ανείπωτου τρόμου και φαντασίας.
Σκοτείνιασε η ψυχή μου βρε παιδιά και προσπαθούσα να βρω το φώς μέσα μου.
Από που να ξεκινήσω λοιπόν να μιλώ για αυτό το βιβλίο.
Θεωρώ ότι το σωστό είναι να ξεκινήσω από το πιο βασικό ,την εξαιρετική γραφή του και το πλούσιο λεξιλόγιο.
Η καλή λογοτεχνία μπορεί τελικά να υπάρξει ακόμα και σε αυτό το είδος, στον τρόμο.
Η φαντασία του συγκλονιστική.
Μας το έδειξε άλλωστε και η πορεία του.
Οι περιγραφές του τόσο ζωντανές, που νόμιζα ότι ζούσα και εγώ μέσα στην κάθε σκηνή κάπου κρυμμένη και παρατηρούσα.
Δεν θέλεις να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου, παίρνεις βαθιές ανάσες και συνεχίζεις.
Σταματάς μόνο για να σκεφτείς τι είναι αυτό που μόλις διάβασες.
Εικόνες τόσο ζωντανές που σου μένουν στο μυαλό και δεν μπορείς να τις ξεχάσεις ακόμα και την ώρα που κλείνεις το βιβλίο και πέφτεις να κοιμηθείς.
Μία πάρα πολύ δυνατή συλλογή διηγημάτων τρόμου.
Ανατριχίλα και ρίγος σε όλο το μεγαλείο.
Κάθε ιστορία σε αρπάζει από τα μαλλιά, και σε παρασέρνει στη δίνη του και στη σκοτεινιά του.
Αμαρτία, μοναξιά, απώλεια, λύτρωση,ένοχη φόβος και κάπου εκεί και η φρίκη του πολέμου.
Σκιάχτρα που ζωντανεύουν, δάση που ακούγονται φωνές νεκρών, ψυχές σε μπουκάλια,αλλοκοσμα πλάσματα.
Η κάθε ιστορία είναι η μία καλύτερη από την άλλη.
Αναφέρω κάποιες τις οποίες ξεχώρισα λίγο περισσότερο.
Ταλιθα κουμι: αγωνιώδες και ανατριχιαστικό.
Το σκιάχτρο: Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναπατήσω το πόδι μου σε χωράφι που έχει σκιάχτρα.
Lights out: ανατριχίλα σε όλο της το μεγαλείο.
Αυτή την ιστορία την διάβασα με μία ανάσα.
Φοβόμουν το φως και όχι το σκοτάδι.
Δεν ήθελα να κοιτάξω έξω από το παράθυρό μου.
Το φως μέσα μου: η ιστορία που έδωσε τον τίτλο της στο βιβλίο.
Εξαιρετική από κάθε άποψη και με ένα τέλος ανατρεπτικό που δεν μπορούσα να το φανταστώ.
Για την Ελίζα: σε αυτήν την ιστορία νόμιζα ότι οι πίνακες με κοιτούν και ανατρίχιαζα συνέχεια
Προσοχή μη τη διαβάσετε με το στομάχι γεμάτο.
Θα ήθελα να μιλήσω για όλες τις ιστορίες αλλά προτιμώ να αφήσω εσάς να ανακαλύψετε το φως μέσα σας.
Για μία ακόμα φορά ο Κέλλης δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει.