RSS

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΦΑΡΩΝ

"Να τον φοβάσαι τον θυμό του έρωτα.

Άλλους θυμούς μη τους φοβάσαι.

Μα στον θυμό του έρωτα να εύχεσαι να μην βρεθείς μπροστά"


Ένα χρόνο μετά το Πριγκιπότο η κυρία Κουρτζή επιστρέφει με ένα βιβλίο για όλους αυτούς του φάρους που φώτισαν την ζωή μας με το φως τους.

Κάποιων το φως έσβησε απότομα.

Κάποιων ακόμα αχνοφέγγει και κάποιων άλλων το φως τους είναι κάπου εκεί έξω και περιμένει να φωτίσει την ύπαρξη μας.


ΣΤΙΓΜΑ ΦΑΡΟΥ: 37° 6'45.33"N 24°30'18.51"E



Έχω μείνει γνωστή στην ιστορία ως η "ερωμένη των φάρων". Γεννήθηκα στην Σέριφο.Την ώρα που η μάνα μου άφηνε την τελευταία της πνοή εγώ έπαιρνα την πρώτη.

Σε όλη μου τη ζωή ο ήχος της θάλασσας με συνόδευε.

Μίσησα και μισήθηκα.

Πόθησα και αγαπήθηκα.

Έχω γυρίσει όλους τους φάρους της Ελλάδας.

Έγινα φως.

Ζητούσα το φως.
Έφερνα τον έρωτα αλλά έψαχνα απεγνωσμένα να τον βρω σε ξένες αγκαλιές.
Ναι ,είμαι η "πόρνη των φάρων" και αυτή αγαπητέ αναγνώστη είναι η ιστορία μου

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.

Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω μιλώντας για αυτό το βιβλίο.
Γνωρίζετε ότι δεν ενθουσιάζομαι εύκολα με τέτοιου είδους ιστορίες αλλά ως ζώδιο του νερού και τρέφοντας ιδιαίτερη αδυναμία στη θάλασσα, αυτό το βιβλίο με μάγεψε μόνο και μόνο από τον τίτλο του καθώς οι φάροι ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία πάνω μου.
Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη από άκρη σε άκρη με αυτούς και η συγγραφέας του βιβλίου μου έδωσε το στίγμα τους και μου ψιθύρισε τις ιστορίες που κουβαλούν στα σπλάχνα τους.
Το νέο βιβλίο της κυρίας Κουρτζή έγινε ο φάρος μου τις ημέρες των γιορτών.
Φώτισε την ψυχή μου αλλά και τις νύχτες μου.
Έφερε δάκρυα στα μάτια μου.
Έφερε την λύτρωση στην καρδιά μου.
""Το δάκρυ το πικρότερο δεν είναι αυτό που τρέχει όταν αρχίζει ένας καημός που τελειωμό δεν έχει.

Μόνο είναι αυτό που σταματά στου βλέφαρου την άκρη όταν τα μάτια που έκλαψαν δεν έχουν άλλο δάκρυ""

Η ερωμένη των φάρων.



Η ιστορία κινείται ανάμεσα σε δύο χρονικές περιόδους ξεκινώντας από το 1940 έως και το 1960 με δύο παράλληλες ιστορίες .

Η μία ιστορία καράβι ακυβέρνητο μέσα στην νύχτα που θαλασσοδέρνεται με τα κύματα ψάχνοντας το φως πριν τσακιστεί στα βράχια.

Η άλλη ιστορία φάρος σβηστός που ψάχνει το χέρι που θα ρίξει το φως στα σκοτάδια της.

Δυο κεντρικοί ήρωες.

Δυο ζωές ρημαγμένες.



Λένε για μένα οι ναυτικοί που ζήσαμε μαζί πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο.



Εμποτισμένο με στίχους του αλησμόνητου Νίκου Καββαδία και με μυρωδιά αλμύρας η ερωμένη των φάρων με μάγεψε με την ιστορία της και έγινε μια από τις πιο αγαπημένες μου ηρωίδες.Μια γυναίκα αντισυμβατική.Μια γυναίκα φως και σκοτάδι.Μια γυναίκα που προσπαθούσε να σβήσει την φωτιά του έρωτα μέσα σε ξένες αγκαλιές,αναζητώντας την λήθη.

Ερωτεύτηκε,προδώθηκε,έγινε ελπίδα και συντροφιά.


""Γίνεται ν'αγαπάς και να μπορείς έστω και ένα βράδυ να κοιμηθείς χωρίς να σε κρατήσει ξύπνιο η έλλειψη της αγάπης;Γίνεται να ξαπλώνεις με κάποιον άλλον αν η ψυχή σου ανήκει αλλού;""


Ένα ιδιαίτερο αισθηματικό βιβλίο με κοινωνικές όμως προεκτάσεις που μυρίζει θάλασσα,έρωτα,θυμό αλλά και απελπισία.

Καθηλωτικό από την πρώτη σελίδα με μια ηρωίδα κόντρα στα κατεστημένα της εποχής.Μια γυναίκα φάρος,καπετάνιος αλλά και πυξίδα.Μια ιστορία που με έκανε όχι μόνο να την γευτώ και να την μυρίσω αλλά να την νιώσω ζωντανά στην ψυχή μου πασπαλισμένη με μια ιδιαίτερη λυρικότητα.
Δεν θα πω περισσότερα.Θα αφήσω την ιστορία να μιλήσει από μόνη της.
Διαβάστε το ακούγοντας τον μοναδικό Μικρούτσικο σε στίχους του Καββαδία.
9/10

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου