ΕΙΡΗΝΗ ΨΑΡΑΚΗ
<<Η
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>
Το
τραγούδι της φωτιάς και του πάγου του George Martin
Το ταξίδι μου στο Γουέστερος τελείωσε. Το δικό μου ταξίδι, γιατί το ταξίδι των ηρώων δεν έχει τελειώσει ακόμα, ο πόλεμος συνεχίζεται. Winter is here. Winter is came.
Δύο μήνες τώρα σχεδόν καθημερινά ήμουν μαζί με τον Τζον Σνόου, την Άρτα Σταρκ, τη Σάνσα, τη Θυελογέννητη Νταϊνέρυς, τον Τύριον Λάνιστερ, τη Σέρσεϊ, τον Τζέιμι και και όλους αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες, που κάποιους τους αγάπησα, κάποιους τους μίσησα, άλλους τους λυπήθηκα, αλλά συμβάδισα με όλους. Συμπορεύτηκα μαζί τους σε όλο το ταξίδι. Σε ένα μέρος φανταστικό, μακρινό, σε μια άλλη εποχή, σε ένα τελείως διαφορετικό κόσμο. Όταν όμως μπήκα σε αυτόν τον κόσμο νόμιζα πως ήταν αληθινό. Τίποτα δε με παραξένεψε. Ένιωθα λες και ζούσα κι εγώ εκεί. Όλα τα πλάσματα που ζούσαν εκεί ήταν πραγματικά. Ένιωθα τη φωτιά των δράκων, όχι να με καίει αλλά να με ζεσταίνει. Ένιωθα την παγωνιά την Night walkers. Μέσα στα βιβλία υπάρχουν τα πάντα. Έρωτες, πόλεμοι, προδοσίες, πολλοί σκοτωμοί, κάποιους τους ευχαριστήθηκα για να πω την αλήθεια, ψέματα, συνομωσίες, είχε όμως και συμμαχίες, φιλίες που άντεξαν μέχρι το τέλος είχε τα πάντα. Για μένα η καλύτερη σειρά βιβλίων που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Είδα πρώτα τη σειρά και μετά διάβασα τα βιβλία αλλά δε με απογοήτευσε στο παραμικρό. Υπάρχουν πολλές διαφορές, στα βιβλία υπάρχουν πολλές ιστορίες που δεν τις δείχνει η σειρά κι έτσι πάλι είχα την αγωνία στο τι θα συναντήσω παρακάτω. Τελείωσα και το τελευταίο βιβλίο, αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ο χειμώνας είναι εδώ, το παιχνίδι του στέμματος θα συνεχιστεί και θα είναι πιο δυνατό από ποτέ. Ο πόλεμος θα συνεχιστεί μεταξύ ζωντανών και νεκρών αυτή τη φορά και να δούμε ποιος θα επικρατήσει. Μήπως ήρθε τελικά το τέλος του κόσμου? Του Γουέστερος γιατί του δικού μας ελπίζω πως όχι. Μartin που είσαι, περιμένουμε τα επόμενα. Αργείς πολύ
Το ταξίδι μου στο Γουέστερος τελείωσε. Το δικό μου ταξίδι, γιατί το ταξίδι των ηρώων δεν έχει τελειώσει ακόμα, ο πόλεμος συνεχίζεται. Winter is here. Winter is came.
Δύο μήνες τώρα σχεδόν καθημερινά ήμουν μαζί με τον Τζον Σνόου, την Άρτα Σταρκ, τη Σάνσα, τη Θυελογέννητη Νταϊνέρυς, τον Τύριον Λάνιστερ, τη Σέρσεϊ, τον Τζέιμι και και όλους αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες, που κάποιους τους αγάπησα, κάποιους τους μίσησα, άλλους τους λυπήθηκα, αλλά συμβάδισα με όλους. Συμπορεύτηκα μαζί τους σε όλο το ταξίδι. Σε ένα μέρος φανταστικό, μακρινό, σε μια άλλη εποχή, σε ένα τελείως διαφορετικό κόσμο. Όταν όμως μπήκα σε αυτόν τον κόσμο νόμιζα πως ήταν αληθινό. Τίποτα δε με παραξένεψε. Ένιωθα λες και ζούσα κι εγώ εκεί. Όλα τα πλάσματα που ζούσαν εκεί ήταν πραγματικά. Ένιωθα τη φωτιά των δράκων, όχι να με καίει αλλά να με ζεσταίνει. Ένιωθα την παγωνιά την Night walkers. Μέσα στα βιβλία υπάρχουν τα πάντα. Έρωτες, πόλεμοι, προδοσίες, πολλοί σκοτωμοί, κάποιους τους ευχαριστήθηκα για να πω την αλήθεια, ψέματα, συνομωσίες, είχε όμως και συμμαχίες, φιλίες που άντεξαν μέχρι το τέλος είχε τα πάντα. Για μένα η καλύτερη σειρά βιβλίων που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Είδα πρώτα τη σειρά και μετά διάβασα τα βιβλία αλλά δε με απογοήτευσε στο παραμικρό. Υπάρχουν πολλές διαφορές, στα βιβλία υπάρχουν πολλές ιστορίες που δεν τις δείχνει η σειρά κι έτσι πάλι είχα την αγωνία στο τι θα συναντήσω παρακάτω. Τελείωσα και το τελευταίο βιβλίο, αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ο χειμώνας είναι εδώ, το παιχνίδι του στέμματος θα συνεχιστεί και θα είναι πιο δυνατό από ποτέ. Ο πόλεμος θα συνεχιστεί μεταξύ ζωντανών και νεκρών αυτή τη φορά και να δούμε ποιος θα επικρατήσει. Μήπως ήρθε τελικά το τέλος του κόσμου? Του Γουέστερος γιατί του δικού μας ελπίζω πως όχι. Μartin που είσαι, περιμένουμε τα επόμενα. Αργείς πολύ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου