RSS

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Book review
💦Βίκυ Τάσιου💦 

Είναι δυνατόν να δεις ένα τέτοιο εξώφυλλο και να μη θες να βουτήξεις αμέσως στις σελίδες του βιβλίου;
Να μην θελήσεις να γευτείς την αλμύρα;
Να μην έχεις την περιέργεια τι κρύβεται πίσω από αυτή την πόρτα;
Βούτηξα λοιπόν χωρίς αναστολές και γέμισα συναισθήματα.

Ένα ταξίδι στο πανέμορφο νησί της Άνδρου.
Μια νέα γυναίκα που θα έρθει αντιμέτωπη με το πεπρωμένο της.
Μια καταιγίδα θα γίνει αφορμή να ενωθούν παρελθόν και παρόν.
Ένα σπίτι καρφωμένο στον βράχο που κρύβει μέσα του όλη την αγάπη.
Μια παλιά φωτογραφία περιμένει καρτερικά την αλήθεια να βγει στο φως.
Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που θα μας διδάξει την αληθινή αγάπη.
Ένα κλειδωμένο συρτάρι που κρατάει καλά τα μυστικά του παρελθόντος.
Αυτά τα τόσο απλά υλικά ζυμώνονται αριστοτεχνικά από την συγγραφέα του βιβλίου, η οποία πλάθει μία πάρα πολύ συγκινητική και ανθρώπινη ιστορία που ξετυλίγει το κουβάρι της στο χρόνο.
Από αυτές που μόνο η ίδια η ζωή ξέρει να σκαρώνει.
Από το εξώφυλλο του βιβλίου ήμουν σίγουρη ότι αυτό το ταξίδι που θα έκανα θα με γέμιζε εικόνες και συναισθήματα.
Συναισθήματα από αυτά που έρχονται να σε πνίξουν όπως η φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Εικόνες από την ζωής των ηρώων που έρχονται να μας θυμίσουν ότι αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην αγάπη.
Σε όποια μορφή κι αν υπάρχει σε τούτο τον κόσμο.
Είναι από τα βιβλία που με συγκίνησαν πάρα πολύ.
Χοντρές στάλες έπεφταν από τα μάτια μου και μούσκευαν το βιβλίο κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του, συνειδητοποιώντας ότι η ζωή ή η μοίρα παίζει κάποιες φορές πολύ περίεργα παιχνίδια στις πλάτες των ανθρώπων.
Μπορεί μία απλή ιστορία να κρύβει τόσο μεγάλη δύναμη μέσα της;
Μπορεί να σε κάνει να χάσεις τα λόγια σου από τις έντονες περιγραφές αλλά και με τους ήρωες που έχει πλάσει η δημιουργός της;
Ήρωες που ξέρουν να αγαπούν, ήρωες που έζησαν σε πόλεμο με τη συνείδησή τους.
Ήρωες με πληγές στην καρδιά.
Άνθρωποι που πληγώνουν αλλά και πληγώνονται.
Άνθρωποι που με έκαναν να τους αγαπήσω και να κατανοήσω τα λάθη τους.
Δεν θέλω να πω πάρα πολλά πράγματα για την ιστορία ,θέλω μόνο να επικεντρωθώ στο πως η συγγραφέας του βιβλίου κατάφερε να μετουσιώσει μία φαινομενικά απλή ιστορία σε μία θάλασσα συναισθημάτων.
Η αγάπη, ο εγωισμός, τα κρυμμένα μυστικά, η συγχώρεση δίνουν μαθήματα ζωής σε αυτό το βιβλίο.
Δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές προβληματίστηκα με τις αποφάσεις τους.
Τις περισσότερες φορές όμως προσπάθησα να τους κατανοήσω.
Ίσως το ίδιο θα έκανα και εγώ.
Από φόβο ή από εγωισμό.
Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση σε αυτό το μυθιστόρημα ήταν οι περιγραφές των συναισθημάτων που βίωναν οι ήρωες.
Νομίζω ότι μόνο και μόνο για αυτό αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στη συγγραφέα του βιβλίου.
Η γραφή της πολλές φορές λυρική, άκρως συναισθηματική με άγγιξε πάρα πολύ.
Οι ήρωες γέμισαν την καρδιά μου με ζεστασιά, τουλάχιστον οι περισσότεροι.
Ο Νικόλας και η Μαργαρίτα έγιναν η συντροφιά μου.
Όταν άρχισαν να ξετυλίγουν το κουβάρι της ιστορίας μέσα από την αφήγηση τους κατάλαβα ότι το καράβι που θα με μετέφερε στην Άνδρο δεν θα έβρισκε μόνο μπουνάτσα αλλά και φουρτούνα.
Πόνεσα για τη ζωή τους αλλά θαύμασα την αγάπη αυτών των ηλικιωμένων ανθρώπων.
Όταν συντονίστηκε ο χρόνος αλήθειες και θαμμένα μυστικά βγήκαν στο φως.
Ο ουρανός συνωμότησε με τη μοίρα για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Ο ουρανός πάντα κρατά για όλους μας ένα χαμόγελο κρυμμένο.
Όταν φύγουν τα πυκνά σύννεφα θα είναι εκεί και θα μας περιμένει.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου