👣Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ👣
ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
Αν σας αρέσει η λογοτεχνία τρόμου που διαβάζεται να είναι καθησυχαστική ώστε να μην την παίρνετε πολύ σοβαρά ή να ξυπνά τους εφιάλτες σας όταν νομίζετε ότι κοιμούνται τότε αυτά τα βιβλία δεν είναι για σας.
Σας προειδοποιώ ότι αυτά τα βιβλία δεν είναι για τους αδύναμους στην καρδιά και στη φαντασία και θα είναι καλό να το έχετε κατά νου όταν υπομένετε ιστορίες όπως το τρένο του μεσονυκτίου.
Ο πρόλογος από τον Clive Barker αλλά και η εισαγωγή από τον Ράμσεϊ Κάμπελ, όπου σας παρέθεσα μια μικρή παράγραφο παραπάνω, από την αρχή προκαλούν τον αναγνώστη να κάτσει αναπαυτικά να πάρει βαθιά ανάσα και να αγωνιά για το τι ακριβώς τον περιμένει διαβάζοντας αυτά το βιβλίο.
Μετά από πάρα πολλά χρόνια η επανέκδοση των βιβλίων του αίματος είναι γεγονός και εγώ κρατώ στα χέρια μου το πρώτο από αυτά.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ράμσεϊ Κάμπελ στα χέρια μου κρατώ τα καλύτερα διηγήματα από τη δουλειά του Clive Barker.
Και η ανάγνωση ξεκινά.
Πρώτη ιστορία το βιβλίο του αίματος.
Παγώνω.
Αναρωτιέμαι αν αυτό που διάβασα ήταν οφθαλμαπάτη.
Λέω στον εαυτό μου δεν μπορεί.
Δεν μπορεί ένας συγγραφέας να σκέφτηκε κάτι τέτοιο.
Ιστορίες που χαράχτηκαν πάνω σε ένα σώμα.
Ιστορίες αίματος.
Τα βιβλία του αίματος.
Ανατριχίλα.
Η ανάγνωση με συνεπαίρνει και συνεχίζω χωρίς ανάσα.
Χωρίς σταματημό.
Δεύτερη ιστορία το τρένο του μεσονυχτίου.
Φρίκη.
Διαβάζω την ιστορία δύο φορές.
Δεν χορταίνω τη φρικαλεότητα.
Στο μυαλό μου έρχεται η ταινία The Midnight Meat Train.
Οι περιγραφές τόσο ωμές που νιώθω να χάνομαι στην τρέλα του μυαλού μου.
Σοκάρομαι.
Ο άνθρωπος αυτός τελικά ξέρει να γράφει ιστορίες τρόμου.
Αναρωτιέμαι τι με περιμένει ακόμα.
Συνεχίζω με τον ιδρώτα να τρέχει από την αγωνία και φτάνω στην ιστορία μπλούζ αίματος.
Άρρωστο, τρελό αλλά και τραγικά αληθινό.
Η σημασία των ζώων,να τρώνε και να τρώγονται.
Στους λόφους,οι πόλεις.
Η φαντασία σε όλο της το μεγαλείο.
Εξαίρετο δείγμα για το που μπορεί να φτάσει η δημιουργικότητα ενός μυαλού.
Αναμφισβήτητα η καλύτερη συλλογή διηγημάτων που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής.
Ιδιαίτερη αναφορά θεωρώ πρέπει να γίνει στην εξαιρετική μετάφραση των βιβλίων από τον Γιάννη Πλεξίδα.
Πολλά συγχαρητήρια τόσο στον μεταφραστή όσο και στις εκδόσεις Οξύ που μετά από πολλά χρόνια έδωσαν την δυνατότητα να βρεθούν αυτά τα βιβλία στην βιβλιοθήκη αυτών που δεν τα είχαν από την παλαιότερη έκδοση.
Ένα ευφάνταστα αρρωστημένο μυαλό που θα βγάλει από το υποσυνείδητο σας τους θαμμένους και απωθημένους φόβου σας.
Εξαιρετική και εθιστική γραφή, εξαιρετικές ιστορίες.
I need more books of blood.
Waiting for volume two.
5/5⭐⭐⭐⭐⭐
ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
Αν σας αρέσει η λογοτεχνία τρόμου που διαβάζεται να είναι καθησυχαστική ώστε να μην την παίρνετε πολύ σοβαρά ή να ξυπνά τους εφιάλτες σας όταν νομίζετε ότι κοιμούνται τότε αυτά τα βιβλία δεν είναι για σας.
Σας προειδοποιώ ότι αυτά τα βιβλία δεν είναι για τους αδύναμους στην καρδιά και στη φαντασία και θα είναι καλό να το έχετε κατά νου όταν υπομένετε ιστορίες όπως το τρένο του μεσονυκτίου.
Ο πρόλογος από τον Clive Barker αλλά και η εισαγωγή από τον Ράμσεϊ Κάμπελ, όπου σας παρέθεσα μια μικρή παράγραφο παραπάνω, από την αρχή προκαλούν τον αναγνώστη να κάτσει αναπαυτικά να πάρει βαθιά ανάσα και να αγωνιά για το τι ακριβώς τον περιμένει διαβάζοντας αυτά το βιβλίο.
Μετά από πάρα πολλά χρόνια η επανέκδοση των βιβλίων του αίματος είναι γεγονός και εγώ κρατώ στα χέρια μου το πρώτο από αυτά.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ράμσεϊ Κάμπελ στα χέρια μου κρατώ τα καλύτερα διηγήματα από τη δουλειά του Clive Barker.
Και η ανάγνωση ξεκινά.
Πρώτη ιστορία το βιβλίο του αίματος.
Παγώνω.
Αναρωτιέμαι αν αυτό που διάβασα ήταν οφθαλμαπάτη.
Λέω στον εαυτό μου δεν μπορεί.
Δεν μπορεί ένας συγγραφέας να σκέφτηκε κάτι τέτοιο.
Ιστορίες που χαράχτηκαν πάνω σε ένα σώμα.
Ιστορίες αίματος.
Τα βιβλία του αίματος.
Ανατριχίλα.
Η ανάγνωση με συνεπαίρνει και συνεχίζω χωρίς ανάσα.
Χωρίς σταματημό.
Δεύτερη ιστορία το τρένο του μεσονυχτίου.
Φρίκη.
Διαβάζω την ιστορία δύο φορές.
Δεν χορταίνω τη φρικαλεότητα.
Στο μυαλό μου έρχεται η ταινία The Midnight Meat Train.
Οι περιγραφές τόσο ωμές που νιώθω να χάνομαι στην τρέλα του μυαλού μου.
Σοκάρομαι.
Ο άνθρωπος αυτός τελικά ξέρει να γράφει ιστορίες τρόμου.
Αναρωτιέμαι τι με περιμένει ακόμα.
Συνεχίζω με τον ιδρώτα να τρέχει από την αγωνία και φτάνω στην ιστορία μπλούζ αίματος.
Άρρωστο, τρελό αλλά και τραγικά αληθινό.
Η σημασία των ζώων,να τρώνε και να τρώγονται.
Στους λόφους,οι πόλεις.
Η φαντασία σε όλο της το μεγαλείο.
Εξαίρετο δείγμα για το που μπορεί να φτάσει η δημιουργικότητα ενός μυαλού.
Αναμφισβήτητα η καλύτερη συλλογή διηγημάτων που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής.
Ιδιαίτερη αναφορά θεωρώ πρέπει να γίνει στην εξαιρετική μετάφραση των βιβλίων από τον Γιάννη Πλεξίδα.
Πολλά συγχαρητήρια τόσο στον μεταφραστή όσο και στις εκδόσεις Οξύ που μετά από πολλά χρόνια έδωσαν την δυνατότητα να βρεθούν αυτά τα βιβλία στην βιβλιοθήκη αυτών που δεν τα είχαν από την παλαιότερη έκδοση.
Ένα ευφάνταστα αρρωστημένο μυαλό που θα βγάλει από το υποσυνείδητο σας τους θαμμένους και απωθημένους φόβου σας.
Εξαιρετική και εθιστική γραφή, εξαιρετικές ιστορίες.
I need more books of blood.
Waiting for volume two.
5/5⭐⭐⭐⭐⭐
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου