Δημήτρης Ντούρλιας
Book review
Η δεύτερη περιπέτεια του αστυνόμου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χαλκίδας, Χρήστου Καπετάνου, μόλις έφτασε στο τέλος της. Η σειρά βιβλίων "Σκοτεινά Νερά" του συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας Δημήτρη Σίμου, φαίνεται πως αρχίζει να ωριμάζει και να αποκτά το δικό της κοινό, με τον ίδιο τον συγγραφέα να χτίζει προσεκτικά το προφίλ του ήρωα του, ενώ την ίδια ώρα, οι υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται αυτός να αποκτούν μεγαλύτερη πλοκή και ενδιαφέρον.
Για άλλη μία φορά η υπόθεση εκτυλίσσεται στο νησί της Εύβοιας. Αν και η Χαλκίδα αποτελεί το κέντρο της ιστορίας, μεγάλο μέρος της διαδραματίζεται και στην Κάρυστο. Η δολοφονία μίας νεαρής κοπέλας, ένα νέο ναρκωτικό που έχει πέσει στην αγορά και ευυπόληπτοι πολίτες που φαίνεται να έχουν κρυμμένα μυστικά, αποτελούν την μαγιά της ιστορίας αυτής. Ο αστυνόμος Καπετάνος είναι αναγκασμένος να συνεργαστεί με έναν παλιό του συνάδελφο, που του ξυπνά μνήμες που θα ήθελε να παραμείνουν καλά κρυμμένες, ενώ παράλληλα παλεύει με τα προσωπικά του προβλήματα που έχουν να κάνουν με την εν διαστάσει σύζυγό του και το παμπάλαιο σπίτι στο οποίο έχει αναγκαστεί να διαμένει.
Γραμμένο με απλή και κατανοητή γλώσσα, με διαλόγους ζωντανούς και ουσιαστικούς, το αστυνομικό αυτό μυθιστόρημα δεν προβληματίζει κατά κανένα τρόπο τον αναγνώστη. Ρέει πολύ εύκολα, δεν κουράζει και η πλοκή του είναι τέτοια ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον της η υπόθεση μέχρι την τελική της λύση. Ένα από τα ατού του συγγραφέα, είναι η ικανότητα του να δημιουργεί μία υποβλητική ατμόσφαιρα, με περιγραφές που μετουσιώνονται σε ρεαλιστική εικόνα. Σε αυτό βοηθάει βέβαια και η οικειότητα που έχουμε σχεδόν όλοι με την πόλη της Χαλκίδας και γενικότερα την Εύβοια. Οι περισσότεροι έχουμε ταξιδέψει πολλές φορές στο όμορφο αυτό νησί της πατρίδας μας, οπότε οι τοποθεσίες και οι περιγραφές τους δεν αποτελούν μία αφηρημένη εικόνα στο μυαλό του αναγνώστη. Στο βιβλίο μένουν ελάχιστα αναπάντητα ερωτήματα, και ίσως εσκεμμένα, ένα ανοιχτό ζήτημα, που εικάζω πως θα διαλευκανθεί στο τρίτο βιβλίο της σειράς, που περιμένω με αγωνία.
Σχεδόν πάντα, ολοκληρώνοντας ένα μυθιστόρημα noir λογοτεχνίας από Έλληνα συγγραφέα, νιώθω μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που και η χώρα μας έχει άξιους εκπρόσωπους σε αυτή την θεματολογία. Είναι πολύ σημαντικό να εκδίδονται έργα τους και σιγά - σιγά, με την αξία τους πάντα, να καταξιώνονται στα μάτια του αναγνωστικού κοινού. Είναι γεγονός πως η συγκεκριμένη κατηγορία λογοτεχνίας έχει κατακλυστεί από ξένους συγγραφείς, κυρίως Σκανδιναβούς. Πλέον και οι Έλληνες συνάδελφοί τους, μπορούν να περηφανεύονται, πως μπορούν επάξια να σταθούν απέναντι τους. Τα "Τυφλά Ψάρια" ήταν ένα από αυτά τα βιβλία που εύκολα μπορούν να έχουν μία θέση στη βιβλιοθήκη όλων!
Book review
Η δεύτερη περιπέτεια του αστυνόμου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χαλκίδας, Χρήστου Καπετάνου, μόλις έφτασε στο τέλος της. Η σειρά βιβλίων "Σκοτεινά Νερά" του συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας Δημήτρη Σίμου, φαίνεται πως αρχίζει να ωριμάζει και να αποκτά το δικό της κοινό, με τον ίδιο τον συγγραφέα να χτίζει προσεκτικά το προφίλ του ήρωα του, ενώ την ίδια ώρα, οι υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται αυτός να αποκτούν μεγαλύτερη πλοκή και ενδιαφέρον.
Για άλλη μία φορά η υπόθεση εκτυλίσσεται στο νησί της Εύβοιας. Αν και η Χαλκίδα αποτελεί το κέντρο της ιστορίας, μεγάλο μέρος της διαδραματίζεται και στην Κάρυστο. Η δολοφονία μίας νεαρής κοπέλας, ένα νέο ναρκωτικό που έχει πέσει στην αγορά και ευυπόληπτοι πολίτες που φαίνεται να έχουν κρυμμένα μυστικά, αποτελούν την μαγιά της ιστορίας αυτής. Ο αστυνόμος Καπετάνος είναι αναγκασμένος να συνεργαστεί με έναν παλιό του συνάδελφο, που του ξυπνά μνήμες που θα ήθελε να παραμείνουν καλά κρυμμένες, ενώ παράλληλα παλεύει με τα προσωπικά του προβλήματα που έχουν να κάνουν με την εν διαστάσει σύζυγό του και το παμπάλαιο σπίτι στο οποίο έχει αναγκαστεί να διαμένει.
Γραμμένο με απλή και κατανοητή γλώσσα, με διαλόγους ζωντανούς και ουσιαστικούς, το αστυνομικό αυτό μυθιστόρημα δεν προβληματίζει κατά κανένα τρόπο τον αναγνώστη. Ρέει πολύ εύκολα, δεν κουράζει και η πλοκή του είναι τέτοια ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον της η υπόθεση μέχρι την τελική της λύση. Ένα από τα ατού του συγγραφέα, είναι η ικανότητα του να δημιουργεί μία υποβλητική ατμόσφαιρα, με περιγραφές που μετουσιώνονται σε ρεαλιστική εικόνα. Σε αυτό βοηθάει βέβαια και η οικειότητα που έχουμε σχεδόν όλοι με την πόλη της Χαλκίδας και γενικότερα την Εύβοια. Οι περισσότεροι έχουμε ταξιδέψει πολλές φορές στο όμορφο αυτό νησί της πατρίδας μας, οπότε οι τοποθεσίες και οι περιγραφές τους δεν αποτελούν μία αφηρημένη εικόνα στο μυαλό του αναγνώστη. Στο βιβλίο μένουν ελάχιστα αναπάντητα ερωτήματα, και ίσως εσκεμμένα, ένα ανοιχτό ζήτημα, που εικάζω πως θα διαλευκανθεί στο τρίτο βιβλίο της σειράς, που περιμένω με αγωνία.
Σχεδόν πάντα, ολοκληρώνοντας ένα μυθιστόρημα noir λογοτεχνίας από Έλληνα συγγραφέα, νιώθω μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που και η χώρα μας έχει άξιους εκπρόσωπους σε αυτή την θεματολογία. Είναι πολύ σημαντικό να εκδίδονται έργα τους και σιγά - σιγά, με την αξία τους πάντα, να καταξιώνονται στα μάτια του αναγνωστικού κοινού. Είναι γεγονός πως η συγκεκριμένη κατηγορία λογοτεχνίας έχει κατακλυστεί από ξένους συγγραφείς, κυρίως Σκανδιναβούς. Πλέον και οι Έλληνες συνάδελφοί τους, μπορούν να περηφανεύονται, πως μπορούν επάξια να σταθούν απέναντι τους. Τα "Τυφλά Ψάρια" ήταν ένα από αυτά τα βιβλία που εύκολα μπορούν να έχουν μία θέση στη βιβλιοθήκη όλων!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου