Review: ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
Είναι πολύ εύκολο να κατακρίνει κανείς ένα βιβλίο όπως τα μάτια.
Ανοίξτε το τυχαία σε κάποια σελίδα και το πιθανότερο είναι ότι θα διαβάσετε την αδυσώπητα λεπτομερή περιγραφή ενός σαδιστικού βασανιστηρίου, ενός νεκροφιλικού βιασμού ,ενός θανάτου.
Η παρούσα συλλογή διηγημάτων είναι ένα πορνογράφημα φρίκης που προσπαθεί να κάνει τον αναγνώστη να ξεράσει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Ο Αλδαπουέρτα έχει χαρακτηριστεί ως ο Ντεσάντ της Ανδαλουσίας.
Έτσι ξεκινά αυτή η σειρά διηγημάτων με το εισαγωγικό σημείωμα του Βασίλη Μπαμπούρη από την πρώτη έκδοση του βιβλίου του 1997.
Κι αν κάποιος αναρωτηθεί για ποιο λόγο αυτό το βιβλίο μπήκε στη σειρά κόλαση θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν θα μπορούσε να μπει πουθενά αλλού.
Ξεκινώντας λοιπόν την ανάγνωση αυτού του βιβλίου πάνω-κάτω γνώριζα τι με περίμενε.
Ποτέ μα ποτέ όμως δεν θα μπορούσα να φανταστώ το τι θα αντιμετωπίσω σε αυτές τις σελίδες.
Πολλές φορές έκλεινα το βιβλίο έπαιρνα μία μικρή ανάσα και αναρωτιόμουν.
Φαντασία ή διαστροφή και μάλιστα στην πιο ακραία μορφή.
Αναρωτιέμαι αν ο συγγραφέας ήταν τόσο αρρωστημένο μυαλό, ήταν τόσο διαστροφικός ή είχε τόσο ανατριχιαστική και αρρωστημένη φαντασία.
Δεν ξέρω τι λέξεις θα πρέπει να χρησιμοποιήσω για να μιλήσω για αυτό το βιβλίο.
Αίμα, σαδομαζοχισμός , ακρωτηριασμοί , βασανιστήρια , νεκροφιλία, παιδεραστία, καννιβαλισμός.
Πραγματικά με αυτό το βιβλίο δοκιμάστηκαν οι αντοχές μου.
Δεν είχα ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει και κάτι σαν και αυτό.
Όλες οι ιστορίες είναι σοκαριστικές.
Το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει τόση νοσηρότητα και τόση διαστροφή.
Ένα τόσο δα μικρό βιβλίο στην επανέκδοση του προκάλεσε σοκ.
Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ από τις γκραβούρες που περιείχε το βιβλίο αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτά που διάβασα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.
Για μένα η πιο ακραία ,εμετική και όποια άλλη παρόμοια λέξη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι η ιστορία με την ονομασία αποδεικτικά στοιχεία.
Εκεί πραγματικά προσπαθούσα να συγκρατηθώ να μην ξεράσω.
Παράνοια ,διαστροφή σε όλο της το μεγαλείο.
Στο βιβλίο συμπεριλαμβάνεται και η ιστορία του συγγραφέα η οποία πραγματικά με σόκαρε.
Δεν ξέρω αν αυτό το έργο είναι βλάσφημο.
Δεν ξέρω αν αυτό το έργο είναι ανίερο.
Ξέρω όμως ότι δεν θα μπορούσε να διαβαστεί από όλους τους αναγνώστες.
Το πτώμα του συγγραφέα βρέθηκε στο διαμέρισμά του το 1987.
Όσοι λοιπόν από σας ασπάζεστε την χριστιανική πίστη, όπως οι γονείς του, οι οποίοι τον αποκλήρωσαν θα συμφωνήσετε ότι εάν είναι αληθινό ακόμα και ένα εκατοστό από όσα έγραψε σε αυτό το βιβλίο, ο τρόπος με τον οποίο αυτοκτόνησε είναι τουλάχιστον ταιριαστός.
ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ.
Είναι πολύ εύκολο να κατακρίνει κανείς ένα βιβλίο όπως τα μάτια.
Ανοίξτε το τυχαία σε κάποια σελίδα και το πιθανότερο είναι ότι θα διαβάσετε την αδυσώπητα λεπτομερή περιγραφή ενός σαδιστικού βασανιστηρίου, ενός νεκροφιλικού βιασμού ,ενός θανάτου.
Η παρούσα συλλογή διηγημάτων είναι ένα πορνογράφημα φρίκης που προσπαθεί να κάνει τον αναγνώστη να ξεράσει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Ο Αλδαπουέρτα έχει χαρακτηριστεί ως ο Ντεσάντ της Ανδαλουσίας.
Έτσι ξεκινά αυτή η σειρά διηγημάτων με το εισαγωγικό σημείωμα του Βασίλη Μπαμπούρη από την πρώτη έκδοση του βιβλίου του 1997.
Κι αν κάποιος αναρωτηθεί για ποιο λόγο αυτό το βιβλίο μπήκε στη σειρά κόλαση θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν θα μπορούσε να μπει πουθενά αλλού.
Ξεκινώντας λοιπόν την ανάγνωση αυτού του βιβλίου πάνω-κάτω γνώριζα τι με περίμενε.
Ποτέ μα ποτέ όμως δεν θα μπορούσα να φανταστώ το τι θα αντιμετωπίσω σε αυτές τις σελίδες.
Πολλές φορές έκλεινα το βιβλίο έπαιρνα μία μικρή ανάσα και αναρωτιόμουν.
Φαντασία ή διαστροφή και μάλιστα στην πιο ακραία μορφή.
Αναρωτιέμαι αν ο συγγραφέας ήταν τόσο αρρωστημένο μυαλό, ήταν τόσο διαστροφικός ή είχε τόσο ανατριχιαστική και αρρωστημένη φαντασία.
Δεν ξέρω τι λέξεις θα πρέπει να χρησιμοποιήσω για να μιλήσω για αυτό το βιβλίο.
Αίμα, σαδομαζοχισμός , ακρωτηριασμοί , βασανιστήρια , νεκροφιλία, παιδεραστία, καννιβαλισμός.
Πραγματικά με αυτό το βιβλίο δοκιμάστηκαν οι αντοχές μου.
Δεν είχα ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο αλλά έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει και κάτι σαν και αυτό.
Όλες οι ιστορίες είναι σοκαριστικές.
Το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει τόση νοσηρότητα και τόση διαστροφή.
Ένα τόσο δα μικρό βιβλίο στην επανέκδοση του προκάλεσε σοκ.
Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ από τις γκραβούρες που περιείχε το βιβλίο αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτά που διάβασα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.
Για μένα η πιο ακραία ,εμετική και όποια άλλη παρόμοια λέξη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι η ιστορία με την ονομασία αποδεικτικά στοιχεία.
Εκεί πραγματικά προσπαθούσα να συγκρατηθώ να μην ξεράσω.
Παράνοια ,διαστροφή σε όλο της το μεγαλείο.
Στο βιβλίο συμπεριλαμβάνεται και η ιστορία του συγγραφέα η οποία πραγματικά με σόκαρε.
Δεν ξέρω αν αυτό το έργο είναι βλάσφημο.
Δεν ξέρω αν αυτό το έργο είναι ανίερο.
Ξέρω όμως ότι δεν θα μπορούσε να διαβαστεί από όλους τους αναγνώστες.
Το πτώμα του συγγραφέα βρέθηκε στο διαμέρισμά του το 1987.
Όσοι λοιπόν από σας ασπάζεστε την χριστιανική πίστη, όπως οι γονείς του, οι οποίοι τον αποκλήρωσαν θα συμφωνήσετε ότι εάν είναι αληθινό ακόμα και ένα εκατοστό από όσα έγραψε σε αυτό το βιβλίο, ο τρόπος με τον οποίο αυτοκτόνησε είναι τουλάχιστον ταιριαστός.
ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου