Οι βασίλισσες του τρόμου
Ταυτίστηκαν με τον απόλυτο τρόμο και οι πράξεις τους θεμελίωσαν σκοτεινά αρχέτυπα σατανικών μαγισσών και βασιλισσών δίνοντας τους μια μεταφυσική διάσταση στις απίστευτες πράξεις τους.
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ ΜΠΑΘΟΡΥ (ELISABETH BATHORY)-Η ΚΟΜΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ
Ταυτίστηκε με τον απόλυτο τρόμο και ήταν τα εγκλήματα της Ελίζαμπεθ
Μπάθορυ τόσο ειδεχθή και παρανοϊκά που κατάφερε να δημιουργήσει έναν
ολόκληρο μύθο γύρω από το όνομα της. Γεννήθηκε στην Ουγγαρία
το 1560, ήταν μέλος της παντοδύναμης οικογένειας των Μπάθορυ και
μεγάλωσε όπως μια αληθινή πριγκίπισσα. Έλαβε πρωτόγνωρη μόρφωση για την
εποχή της και κατάφερε με τα πλούτη της και τη δύναμη της οικογένειάς
της να έχει μια αξιοσέβαστη θέση στην ουγγρική αυλή. Θεωρούταν μια από
τις καλλονές της Ανατολικής Ευρώπης, γεγονός που οδήγησε μετέπειτα στο
σχηματισμό των διάφορων θρύλων.Παρ’ όλα αυτά οι Μπάθορυ δεν διακρίνονταν
μόνο για τη πολιτική (ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας και ο βασιλιάς της
Πολωνίας ανήκε στην οικογένεια) ή την οικονομική υπεροχή (τα πλούτη τους
ήταν αμύθητης αξίας) αλλά και για διάφορους μύθους που αφορούσαν τον
τραχύ και ιδιαίτερο ψυχισμό τους. Φημολογείται ότι στην οικογένεια λόγω
των τους σχέσεων, υπήρχαν αρκετοί πρόγονοι με νοητικές και
συμπεριφορικές διαταραχές, μάλιστα σε ορισμένους κύκλους υπήρχαν
υπόνοιες για μαύρη μαγεία και σατανισμό. Η Ελίζαμπεθ δεν ξέφυγε από την
κατάρα της οικογένειάς της και παρουσίασε σε αρκετά νεαρή ηλικία
επιληψία.
Παρ’ όλα αυτά οι Μπάθορυ δεν διακρίνονταν
μόνο για τη πολιτική (ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας και ο βασιλιάς της
Πολωνίας ανήκε στην οικογένεια) ή την οικονομική υπεροχή (τα πλούτη τους
ήταν αμύθητης αξίας) αλλά και για διάφορους μύθους που αφορούσαν τον
τραχύ και ιδιαίτερο ψυχισμό τους. Φημολογείται ότι στην οικογένεια λόγω
των αιμομικτικών τους σχέσεων,
υπήρχαν αρκετοί πρόγονοι με νοητικές και συμπεριφορικές διαταραχές,
μάλιστα σε ορισμένους κύκλους υπήρχαν υπόνοιες για μαύρη μαγεία και
σατανισμό. Η Ελίζαμπεθ δεν ξέφυγε από την κατάρα της οικογένειάς της και
παρουσίασε σε αρκετά νεαρή ηλικία επιληψία.
Η εγκληματική της δράση άρχισε λίγα χρόνια μετά το θάνατο του συζύγου της, Κόμη Ναντάσντι. Ξεκίνησε ως ένα απλό συμβάν τιμωρητικού χαρακτήρα απέναντι σε μια απρόσεκτη υπηρέτρια. Λέγεται ότι ένα κορίτσι της χτένιζε τα μαλλιά και λόγω απροσεξίας της τράβηξε δυνατά μια τούφα. Έξαλλη η κόμισσα, την χαστούκισε τόσο πολύ με το χέρι στο οποίο φορούσε ένα δαχτυλίδι της, ώσπου κύλησε αίμα πάνω στο πρόσωπό της. Όταν προσπάθησε να το καθαρίσει, παρατήρησε ότι στο σημείο όπου είχε σταλάξει το αίμα της άτυχης κοπέλας το δέρμα της φαινόταν πιο σφριγιλό, πιο απαλό. Σημειωτέον, πως την εποχή εκείνη η ομορφιά της κόμισσας είχε αρχίσει να φθίνει και να μαραζώνει. Οι σύμβουλοί της, της υπέδειξαν ότι το αίμα του κοριτσιού ευθυνόταν για το αποτέλεσμα και ότι η αγνότητά της έφερε ακόμα πιο θαυμαστά αποτελέσματα στο δέρμα της.
Μάλιστα, την προέτρεψαν να πίνει αίμα ή να κάνει μπάνιο σε αυτό για να αποκτήσει ξανά τη νιότη και την ομορφιά της. Η Ελίζαμπεθ πεπεισμένη ότι αυτή ήταν η λύση απέναντι στο χρόνο και στη φθορά, εκδήλωσε τη δολοφονική της μανία που βρήκε πρόσφορο έδαφος στις σαδιστικές της διαστροφές, που ήδη ενυπήρχαν.
Με την πρόφαση ότι η κόμισσα είχε ανάγκη νέο υπηρετικό προσωπικό, δελέαζε ανήλικες κοπέλες – κυρίως όσες ποτέ δεν θα αναζητούσε κανείς – ώστε να γίνουν τα νέα τα θύματα της. Μάλιστα ίδρυσε και μια ακαδημία καλών τρόπων για νεαρές κοπέλες, προκειμένου να τους διδάξει μόρφωση.
Τα αθώα κορίτσια τις περισσότερες φορές θανατώνονταν αργά και βασανιστικά και τα βασανιστήριά τους ήταν εντελώς φρικιαστικά. Μάλιστα η Σιδερένια Παρθένος, το διάσημο όργανο βασανισμού του Μεσαίωνα, φημολογείται ότι υπήρξε επινόηση της κόμισσας, για να της εξασφαλίζει περισσότερο από το «πολύτιμο αίμα.»
Παρά τις φρικτές της προσπάθειες η κόμισσα, συνέχιζε να γερνά και τότε οι σύμβουλοί της την παρότρυναν να αναζητά τα θύματά της σε κορίτσια αριστοκρατικής γενιάς.
Οι εξαφανίσεις και οι θάνατοι των κοριτσιών δεν άργησαν να αποκαλυφθούν, όπως και το τι συνέβαινε στο κάστρο της αιμοσταγούς κόμισσας. Μάλιστα η ίδια και οι υπηρέτες της έγιναν απρόσεκτοι στην συγκάλυψη των φόνων. Παρ’ όλα αυτά ο βασιλιάς της Ουγγαρίας παρέμεινε αμέτοχος, καθώς η θέση της Μπάθορυ – σε συνδυασμό με την ολιγωρία της δικαιοσύνης – καθυστερούσε την αποκάλυψη των τρομερών εγκλημάτων. Μια κοπέλα αριστοκρατικής γενιάς κατάφερε να ξεφύγει και έτσι εξομολογήθηκε τον εφιάλτη που έζησε στο κάστρο Τσάχτιτς και τους βρικόλακες που κυκλοφορούσαν στο κάστρο.
Τότε ο βασιλιάς Ματίας της Ουγγαρίας διέταξε τη σύλληψη της κόμισσας καθώς και των συνεργών της. Οι κατηγορίες της ήταν βαμπιρισμός, βασανιστήρια, μαύρη μαγεία, σαδισμός και μαζικές ανθρωποκτονίες.
Η Ελίζαμπεθ σύμφωνα με την ουγγρική νομοθεσία δεν μπορούσε να θανατωθεί εξ αιτίας της αριστοκρατικής της καταγωγής, για αυτό και διατάχθηκε η ισόβια φυλάκισή της στο κάστρο. Μετά από τέσσερα χρόνια, η κόμισσα Μπάθορυ πέθανε στο κάστρο, όπου βασάνισε και σκότωσε 650 νεαρά κορίτσια.
Η ιστορία της Ελίζαμπεθ Μπάθορυ, της «Ματωμένης Πριγκίπισσας», έγινε πηγή έμπνευσης για πολλά έργα φανταστικής λογοτεχνίας, ταινίες σχετικά με τη ζωή της, καθώς και μουσικά κομμάτια.
ΜΑΙΡΗ ΤΥΔΩΡ –BLOODY MARY
Συνδέθηκε με το θρησκευτικό φανατισμό και τη φρίκη που μόνο εκείνος επισύρει, αποκτώντας το προσωνύμιο «Ματωμένη Μαίρη».
Γεννήθηκε στην Αγγλία το 1516 και ήταν η μοναδική κόρη του βασιλιά Ερρίκου Η’ και της πρώτης συζύγου του, Αικατερίνης της Αραγωνίας. Ήταν τότε που ο βασιλιάς Ερρίκος Η’ θέλησε να αποκόψει την επιροή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας προς την Αγγλία, επιβάλλοντας έτσι ως επίσημη θρησκεία της Αγγλίας, τον Προτεσταντισμό. Η θρησκευτική αλλαγή, η εκθρόνιση της μητέρας της και η αφαίρεση του τίτλου της πριγκίπισσας, σε συνδυασμό με τις συζύγους που νυμφευόταν ο πατέρας της προκειμένου να αποκτήσει αρσενικό διάδοχο, αλλά και τα παιδιά που εκείνος απέκτησε μετά από την ίδια, δηλητηριάσαν το ψυχισμό της νεαρής Μαίρης Τυδώρ. Το 1553 μάλιστα η Μαίρη ανεβαίνει στο θρόνο της Αγγλίας ως η τέταρτη διάδοχος, παραμερίζοντας τα υπόλοιπα ετεροθαλή αδέρφια της. ( Η μετέπειτα βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ Α’ ήταν ετεροθαλής αδερφή της, κόρη του Ερρίκου Η’ και της Άννας Μπολέιν.)
Γεννήθηκε στην Αγγλία το 1516 και ήταν η μοναδική κόρη του βασιλιά Ερρίκου Η’ και της πρώτης συζύγου του, Αικατερίνης της Αραγωνίας. Ήταν τότε που ο βασιλιάς Ερρίκος Η’ θέλησε να αποκόψει την επιροή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας προς την Αγγλία, επιβάλλοντας έτσι ως επίσημη θρησκεία της Αγγλίας, τον Προτεσταντισμό. Η θρησκευτική αλλαγή, η εκθρόνιση της μητέρας της και η αφαίρεση του τίτλου της πριγκίπισσας, σε συνδυασμό με τις συζύγους που νυμφευόταν ο πατέρας της προκειμένου να αποκτήσει αρσενικό διάδοχο, αλλά και τα παιδιά που εκείνος απέκτησε μετά από την ίδια, δηλητηριάσαν το ψυχισμό της νεαρής Μαίρης Τυδώρ. Το 1553 μάλιστα η Μαίρη ανεβαίνει στο θρόνο της Αγγλίας ως η τέταρτη διάδοχος, παραμερίζοντας τα υπόλοιπα ετεροθαλή αδέρφια της. ( Η μετέπειτα βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ Α’ ήταν ετεροθαλής αδερφή της, κόρη του Ερρίκου Η’ και της Άννας Μπολέιν.)
Ο καιρός της βασιλείας της σηματοδοτήθηκε
από τρομακτικά γεγονότα, καθώς θέλοντας να πάρει εκδίκηση για τα βάσανα
της μητέρας της και της ίδιας, προκάλεσε αμέτρητους θανάτους αιρετικών (περίπου 300 προτεστάντες κάηκαν στη πυρά) προκειμένου να αποκατασταθεί ο Ρωμαιοκαθολισμός.
Της αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός της τυράννου, καθώς και το προσωνύμιο «Ματωμένη Μαίρη», αφού οι μέρες της βασιλείας της αποτελούν μελανό σημείο στην ιστορία της Αγγλίας.
Ίσως τα εγκλήματά της και η δολοφονική της μανία, σε συνδυασμό με τις αμέτρητες αποβολές της, να δημιούργησαν το γνωστό μύθο. Σύμφωνα με αυτόν, η επίκληση του ονόματός της τρεις φορές μπροστά σε έναν καθρέφτη, προκαλεί την εμφάνιση του πνεύματός της σε αυτόν που έκανε την επίκληση, με σκοπό είτε να του δείξει το μέλλον – αν πρόκειται για ανύπαντρη κοπέλα, είτε για να δολοφονήσει τον επικαλούντα.
Σε πολλές ταινίες και σειρές έχει χρησιμοποιηθεί το συγκεκριμένο μοτίβο, ιδιαίτερα στη βραδιά του Χάλοουιν.
Της αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός της τυράννου, καθώς και το προσωνύμιο «Ματωμένη Μαίρη», αφού οι μέρες της βασιλείας της αποτελούν μελανό σημείο στην ιστορία της Αγγλίας.
Ίσως τα εγκλήματά της και η δολοφονική της μανία, σε συνδυασμό με τις αμέτρητες αποβολές της, να δημιούργησαν το γνωστό μύθο. Σύμφωνα με αυτόν, η επίκληση του ονόματός της τρεις φορές μπροστά σε έναν καθρέφτη, προκαλεί την εμφάνιση του πνεύματός της σε αυτόν που έκανε την επίκληση, με σκοπό είτε να του δείξει το μέλλον – αν πρόκειται για ανύπαντρη κοπέλα, είτε για να δολοφονήσει τον επικαλούντα.
Σε πολλές ταινίες και σειρές έχει χρησιμοποιηθεί το συγκεκριμένο μοτίβο, ιδιαίτερα στη βραδιά του Χάλοουιν.
ΝΤΕΛΦΙΝ ΛΑΛΟΡΙ- Η ΚΥΡΙΑ ΤΗΣ ΥΨΗΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Γοητευτική και εκλεπτυσμένη η Ντελφίν
Λαλορί ήταν μια κυρία της καλής κοινωνίας της Νέας Ορλεάνης. Φημιζόταν
για τις δεξιώσεις της και για τη φιλοξενία της, διοργανώνοντας
συναθροίσεις που ήταν αξιοζήλευτες σε ολόκληρη τη Νέα Ορλεάνη.
Γεννήθηκε στη Λουιζιάνα το 1775 ως Ντελφίν Μακάρθυ, όμως μετά τον τρίτο
γάμο της με τον ιατρό Λεονάρντ Λαλορί άλλαξε το όνομα της σε Ντελφίν
Λαλορί.
Λέγεται όμως ότι η Ντελφίν ήταν υπερβολικά τιμωρητική με τους Αφρικάνους υπηρέτες της. Στη συνανανστροφή της με τον έξω κόσμο φερόταν με ευγένεια, μάλιστα και με ενδιαφέρον σε εκείνους που είχαν κάποιο πρόβλημα υγείας. Όταν όμως έκλειναν οι πόρτες, οι έγχρωμοι υπηρέτες της συναντούσαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο.
Λέγεται όμως ότι η Ντελφίν ήταν υπερβολικά τιμωρητική με τους Αφρικάνους υπηρέτες της. Στη συνανανστροφή της με τον έξω κόσμο φερόταν με ευγένεια, μάλιστα και με ενδιαφέρον σε εκείνους που είχαν κάποιο πρόβλημα υγείας. Όταν όμως έκλειναν οι πόρτες, οι έγχρωμοι υπηρέτες της συναντούσαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο.
Αφορμή για την ανακάλυψη της κόλασης της έπαυλης Λαλορί υπήρξε μια πυρκαγιά που έλαβε χώρα τη 10η
Απριλίου του 1834. Αυτό που ανακάλυψαν οι πυροσβέστες στη σοφίτα της
διάσημης οικογένειας, δεν μπορούσε να περιγραφεί με λόγια. Φυλακισμένοι
άνθρωποι με διαμελισμένα άκρα υπήρχαν σε όλο το δωμάτιο και όλοι ήταν
σκλάβοι της Λαλορί. Ιστορίες άρχισαν να κυκλοφορούν τότε στη Νέα
Ορλεάνη, για την έπαυλη του τρόμου. Λεγόταν ότι η Λαλορί ξυλοκοπούσε τις
κόρες της αν τολμούσαν να βοηθήσουν κάποιον από τους σκλάβους ή ότι ο γιατρός
Λαλορί εκτελούσε διάφορα ιατρικά πειράματα σε εκείνους τους άτυχους
ανθρώπους. Η ανακάλυψη του τρόμου εξέγειρε οργή στη πόλη και οι Λαλορί
αναγκάστηκαν να φύγουν στο Παρίσι, όπου και πέθανε η διαβόητη κυρία
Λαλορί κάτω από άγνωστα αίτια. Σήμερα το σπίτι της Λαλορί αποτελεί ένα
μνημείο φρίκης στην πόλη της Νέας Ορλεάνης, με τα κέρινα ομοιώματα να
αναπαριστούν βίαιες και αποτρόπαιες σκηνές βασανιστηρίων όπως και αυτές
που πραγματικά συντελέστηκαν μέσα σε αυτό το σπίτι. Άλλες φήμες
υποστηρίζουν ότι το σπίτι είναι στοιχειωμένο από τους δεκάδες ανθρώπους
που βασανίστηκαν τόσο απάνθρωπα και έχασαν τις ζωές τους από την
σαδιστική και ρατσιστική μεταχείριση της Λαλορί.
Μάλιστα λέγεται ότι στο τέλος της ζωής της η Ντελφίν Λαλορί δεν μετανόησε στο παραμικρό για τις ειδεχθείς πράξεις της. Η ιστορία της Λαλορί έχει εμπνεύσει αρκετές ιστορίες, σειρές και ταινίες.
Πηγή :www.thedailyowl.gr
Μάλιστα λέγεται ότι στο τέλος της ζωής της η Ντελφίν Λαλορί δεν μετανόησε στο παραμικρό για τις ειδεχθείς πράξεις της. Η ιστορία της Λαλορί έχει εμπνεύσει αρκετές ιστορίες, σειρές και ταινίες.
Πηγή :www.thedailyowl.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου