Ένα βιογραφικό μυθιστόρημα, ύμνος στη ζωή δύο γυναικών που νόσησαν από καρκίνο του μαστού.
Μητέρα και κόρη βρίσκονται μοιραία στον δρόμο της ίδιας ασθένειας, αλλά καθεμιά ακολουθεί το δικό της μονοπάτι. Νικάει κανείς τον καρκίνο; Ακόμα κι όταν καταφέρει να βγει ζωντανός από τη μάχη, το κράτος που ήταν το κορμί του και βομβαρδίστηκε ανελέητα, ξαναχτίζεται; Κι αν τα σπίτια ξαναχτιστούν από τα συντρίμμια, η ψυχή ξεπερνάει ποτέ τον φόβο ώστε να τα ξανακατοικήσει;
«Γιατί να ζήσει κάποιος τόση φρίκη;»
«Τόσο πόνο;»
«Γιατί να ζήσει η μάνα μου τόση φρίκη και τόσο πόνο;»
«Γιατί η γυναίκα κάποιου άλλου;»
«Η αδερφή, η φίλη, η ερωμένη, το παιδί κάποιου;»
«Μη μου πεις έτσι τα φέρνει ο Θεός!»
«Μη μου πεις έτσι ήτανε γραμμένο!»
«Μη μου πεις να είσαι δυνατός!»
«Μη μου πεις να κάνεις υπομονή»!
«Μη μου πεις με τον καιρό θα το δεχτείς!»
«Μη μου πεις πως σε κυριεύει ο θυμός!»
«Μη μου πεις δεν έχεις σωστή ψυχολογία!»
«Μη μου μιλάς για αυτήν σαν να την ξέρεις!»
«Μη μου λες δεν πάλεψε πολύ!»
«Μη μου λες, αν ήθελε να ζήσει, θα ζούσε!»
«ΜΗΝ τολμήσεις και μου το πεις!»
«Απλώς, μη μου το πεις!»
Ξέρεις τι πραγματικά είναι; Ένας πόλεμος. Μια μάχη. Άλλες φορές οι αντίπαλοι είναι ίσοι και άλλες φορές η κωλοαρρώστια “σου τη φέρνει” πισώπλατα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου