Book review
Βίκυ Τάσιου
Η δύναμη της εικόνας πολλές φορές είναι τεράστια.
Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτό το εξώφυλλο;
Ποιος δεν ανατριχιάζει βλέποντας τον αγκυλωτό σταυρό;
Πόσες θύμισες και πόσες μνήμες ξεθάβονται από το χρονοντούλαπο μπροστά σε αυτή την εικόνα;
Όταν μάλιστα έρχεται να συμπληρωθεί στο εξώφυλλο και ο τίτλος λιμός εκεί η ανατριχίλα σε συνεπαίρνει πριν καν ανοίξεις τις σελίδες του βιβλίου.
Γνωρίζετε ότι δεν είμαι λάτρης των ιστορικών μυθιστορημάτων, όχι γιατί δεν τα αγαπώ αλλά γιατί φοβάμαι μήπως στην κριτική μου τα αδικήσω.
Δεν μπορούσα όμως να σταθώ ανεπηρέαστη μπροστά σε αυτό το βιβλίο.
Μπροστά σε αυτή την ιστορία.
Για μία περίοδο που ακόμα συνεχίζει να χύνεται μαύρο μελάνι.
Η ιστορία όμως του κυρίου Αμυρά δεν είναι συνηθισμένη.
Δεν είναι κοινότυπη και σίγουρα σε πολλούς είναι άγνωστη.
Κλείνοντας αυτό το βιβλίο θέλω να ευχαριστήσω τον συγγραφέα για αυτά που μου έμαθε, για τα συναισθήματα που μου χάρισε έστω κι αν πολλές φορές με έκανε να κλάψω.
Έκλεισα το βιβλίο και αναλογίστηκα κλαίγοντας το τι έζησε η κατοχική Αθήνα στην περίοδο του μεγάλου λιμού.
Θα χαρακτήριζα το βιβλίο σαν ένα ιστορικό αλλά ταυτόχρονα αστυνομικό νουάρ μυθιστόρημα.
Ένα βιβλίο που θα μας βάλει στη χρονομηχανή και θα μας μεταφέρει στην Αθήνα του 41.
Η σκληρή πραγματικότητα εκείνης της περιόδου έρχεται να ξεδιπλωθεί και συνάμα να ενωθεί με τη μυθοπλασία.
Ένα έγκλημα.
Μία Αθήνα που αργοπεθαίνει κάτω από την μπότα του κατακτητή.
Μία ιστορία για το μεγάλο λιμό της Αθήνας.
Μία ιστορία άγνωστη σε μένα.
Ένα βιβλίο που με συντάραξε με τις τρομακτικές αλήθειες του, με τις σκληρές εικόνες του αλλά και με την ιδιαίτερη ιστορία του.
Ενας αριστοτεχνικός συνδυασμός λογοτεχνίας και ιστορίας.
Τι να πρωτοπώ και τι να σχολιάσω για αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο.
Η έρευνα του συγγραφέα για εκείνη την εποχή και για όλα όσα έζησαν οι κάτοικοι της Αθήνας είναι πραγματικά εξαιρετική.
Είναι επίσης από τα λίγα βιβλία που οι περισσότεροι ήρωες ήταν πραγματικά πρόσωπα στην ιστορία.
Έζησαν, βίωσαν, πολέμησαν, σκότωσαν και άφησαν το στίγμα τους στην περίοδο της κατοχής.
Στο τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας μας εξιστορεί τα αληθινά πρόσωπα και το ρόλο που έπαιξαν στην κατοχή.
Πρωθυπουργοί, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς μεγάλες προσωπικότητες εκείνης της εποχής περνούν μπροστά από τα μάτια μας.
Οι δοσίλογοι επίσης καιροφυλακτούν.
Μία Αθήνα κατοχική αλλά ταυτόχρονα μαγική.
Ο κύριος Αμυράς μας παίρνει από το χέρι και μας ξεναγεί στα υπέροχα κτίρια της Αθήνας έστω και αν βρίσκονταν κάτω από το γερμανικό ζυγό.
Νομίζω ότι αν περάσω αυτή τη στιγμή από το κτίριο της οδού Μέρλιν 6 θα ακούσω τα ουρλιαχτά αυτών που βασανίστηκαν από τους Γερμανούς αλλά και από τους δοσίλογους.
Είναι από τα βιβλία που πιστεύω ότι όλοι οι αναγνώστες θα πρέπει να έχουμε στην βιβλιοθήκη μας.
Σεβόμενοι την ιστορία μας αλλά και αυτούς που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και που αργοπέθαιναν από την πείνα.
Πολλές στιγμές το βάρος της ιστορίας θα σας κάνει να λυγίσετε ιδίως στις περιγραφές της πείνας και στις επιπτώσεις που είχε στα μικρά παιδιά.
Τα κάρα με τους νεκρούς.
Την απόγνωση.
Την τρέλα.
Την εμμονή και την απανθρωπιά των κατακτητών.
Ένα μυθιστόρημα που θα σας διδάξει ιστορία για όσα διαδραματίστηκαν εκείνη τη μαύρη περίοδο.
Έμαθα τόσα πολλά πράγματα και ακόμα συνεχίζω με αφορμή το βιβλίο να κάνω έρευνα για εκείνη την περίοδο.
Ένα συνταρακτικό οδοιπορικό στην κατοχική Αθήνα.
Στην Αθήνα του μεγάλου λιμού.
Ο Μεγάλος Λιμός στην Ελλάδα (1941-1944) κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής της χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα, υπήρξε το αποτέλεσμα κυρίως των αυθαιρεσιών των κατακτητών εις βάρος της χώρας. Τα περισσότερα θύματα ήταν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Ιδιαίτερα ο πρώτος κατοχικός χειμώνας του 1941-1942 υπήρξε ο πιο πολύνεκρος. Στην Αθήνα και τον Πειραιά υπολογίζεται ότι οι νεκροί από τον λιμό ξεπέρασαν τους 40.000.
Όσα συγχαρητήρια και να δώσω στο συγγραφέα του βιβλίου πραγματικά θα είναι πάρα πολύ λίγα.
Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό το συγκλονιστικό ταξίδι.
Μέσα από μία ρεαλιστική απεικόνιση καθώς ο συγγραφέας του βιβλίου είναι δημοσιογράφος ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας στις φρικαλεότητες εκείνης της περιόδου.
Ταυτόχρονα όμως υφαίνει και μία αστυνομική ιστορία με αρκετή αγωνία.
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο.
Ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι για όλα αυτά που δεν θα μπορέσουμε και που δεν πρέπει τελικά να ξεχάσουμε ποτέ.
Βίκυ Τάσιου
Η δύναμη της εικόνας πολλές φορές είναι τεράστια.
Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτό το εξώφυλλο;
Ποιος δεν ανατριχιάζει βλέποντας τον αγκυλωτό σταυρό;
Πόσες θύμισες και πόσες μνήμες ξεθάβονται από το χρονοντούλαπο μπροστά σε αυτή την εικόνα;
Όταν μάλιστα έρχεται να συμπληρωθεί στο εξώφυλλο και ο τίτλος λιμός εκεί η ανατριχίλα σε συνεπαίρνει πριν καν ανοίξεις τις σελίδες του βιβλίου.
Γνωρίζετε ότι δεν είμαι λάτρης των ιστορικών μυθιστορημάτων, όχι γιατί δεν τα αγαπώ αλλά γιατί φοβάμαι μήπως στην κριτική μου τα αδικήσω.
Δεν μπορούσα όμως να σταθώ ανεπηρέαστη μπροστά σε αυτό το βιβλίο.
Μπροστά σε αυτή την ιστορία.
Για μία περίοδο που ακόμα συνεχίζει να χύνεται μαύρο μελάνι.
Η ιστορία όμως του κυρίου Αμυρά δεν είναι συνηθισμένη.
Δεν είναι κοινότυπη και σίγουρα σε πολλούς είναι άγνωστη.
Κλείνοντας αυτό το βιβλίο θέλω να ευχαριστήσω τον συγγραφέα για αυτά που μου έμαθε, για τα συναισθήματα που μου χάρισε έστω κι αν πολλές φορές με έκανε να κλάψω.
Έκλεισα το βιβλίο και αναλογίστηκα κλαίγοντας το τι έζησε η κατοχική Αθήνα στην περίοδο του μεγάλου λιμού.
Θα χαρακτήριζα το βιβλίο σαν ένα ιστορικό αλλά ταυτόχρονα αστυνομικό νουάρ μυθιστόρημα.
Ένα βιβλίο που θα μας βάλει στη χρονομηχανή και θα μας μεταφέρει στην Αθήνα του 41.
Η σκληρή πραγματικότητα εκείνης της περιόδου έρχεται να ξεδιπλωθεί και συνάμα να ενωθεί με τη μυθοπλασία.
Ένα έγκλημα.
Μία Αθήνα που αργοπεθαίνει κάτω από την μπότα του κατακτητή.
Μία ιστορία για το μεγάλο λιμό της Αθήνας.
Μία ιστορία άγνωστη σε μένα.
Ένα βιβλίο που με συντάραξε με τις τρομακτικές αλήθειες του, με τις σκληρές εικόνες του αλλά και με την ιδιαίτερη ιστορία του.
Ενας αριστοτεχνικός συνδυασμός λογοτεχνίας και ιστορίας.
Τι να πρωτοπώ και τι να σχολιάσω για αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο.
Η έρευνα του συγγραφέα για εκείνη την εποχή και για όλα όσα έζησαν οι κάτοικοι της Αθήνας είναι πραγματικά εξαιρετική.
Είναι επίσης από τα λίγα βιβλία που οι περισσότεροι ήρωες ήταν πραγματικά πρόσωπα στην ιστορία.
Έζησαν, βίωσαν, πολέμησαν, σκότωσαν και άφησαν το στίγμα τους στην περίοδο της κατοχής.
Στο τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας μας εξιστορεί τα αληθινά πρόσωπα και το ρόλο που έπαιξαν στην κατοχή.
Πρωθυπουργοί, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς μεγάλες προσωπικότητες εκείνης της εποχής περνούν μπροστά από τα μάτια μας.
Οι δοσίλογοι επίσης καιροφυλακτούν.
Μία Αθήνα κατοχική αλλά ταυτόχρονα μαγική.
Ο κύριος Αμυράς μας παίρνει από το χέρι και μας ξεναγεί στα υπέροχα κτίρια της Αθήνας έστω και αν βρίσκονταν κάτω από το γερμανικό ζυγό.
Νομίζω ότι αν περάσω αυτή τη στιγμή από το κτίριο της οδού Μέρλιν 6 θα ακούσω τα ουρλιαχτά αυτών που βασανίστηκαν από τους Γερμανούς αλλά και από τους δοσίλογους.
Είναι από τα βιβλία που πιστεύω ότι όλοι οι αναγνώστες θα πρέπει να έχουμε στην βιβλιοθήκη μας.
Σεβόμενοι την ιστορία μας αλλά και αυτούς που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και που αργοπέθαιναν από την πείνα.
Πολλές στιγμές το βάρος της ιστορίας θα σας κάνει να λυγίσετε ιδίως στις περιγραφές της πείνας και στις επιπτώσεις που είχε στα μικρά παιδιά.
Τα κάρα με τους νεκρούς.
Την απόγνωση.
Την τρέλα.
Την εμμονή και την απανθρωπιά των κατακτητών.
Ένα μυθιστόρημα που θα σας διδάξει ιστορία για όσα διαδραματίστηκαν εκείνη τη μαύρη περίοδο.
Έμαθα τόσα πολλά πράγματα και ακόμα συνεχίζω με αφορμή το βιβλίο να κάνω έρευνα για εκείνη την περίοδο.
Ένα συνταρακτικό οδοιπορικό στην κατοχική Αθήνα.
Στην Αθήνα του μεγάλου λιμού.
Ο Μεγάλος Λιμός στην Ελλάδα (1941-1944) κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής της χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα, υπήρξε το αποτέλεσμα κυρίως των αυθαιρεσιών των κατακτητών εις βάρος της χώρας. Τα περισσότερα θύματα ήταν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Ιδιαίτερα ο πρώτος κατοχικός χειμώνας του 1941-1942 υπήρξε ο πιο πολύνεκρος. Στην Αθήνα και τον Πειραιά υπολογίζεται ότι οι νεκροί από τον λιμό ξεπέρασαν τους 40.000.
Όσα συγχαρητήρια και να δώσω στο συγγραφέα του βιβλίου πραγματικά θα είναι πάρα πολύ λίγα.
Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό το συγκλονιστικό ταξίδι.
Μέσα από μία ρεαλιστική απεικόνιση καθώς ο συγγραφέας του βιβλίου είναι δημοσιογράφος ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας στις φρικαλεότητες εκείνης της περιόδου.
Ταυτόχρονα όμως υφαίνει και μία αστυνομική ιστορία με αρκετή αγωνία.
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο.
Ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι για όλα αυτά που δεν θα μπορέσουμε και που δεν πρέπει τελικά να ξεχάσουμε ποτέ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου