Δημήτρης Ντούρλιας
Μετά από πολλές πραγματικά μέρες που ξεκίνησα αυτό το βιβλίο και με την κούραση να με διακατέχει όλο αυτό τον καιρό, κατάφερα σήμερα να το τελειώσω. Δεν ήταν δύσκολο στην ανάγνωση, ούτε κουραστικό. Εγώ δεν ήμουν σε κατάσταση τέτοια ώστε να το διαβάσω σε λιγότερο χρόνο.
Όπως και να έχει το ιστορικό αυτό μυθιστόρημα είναι πολύ ενδιαφέρον και καλογραμμένο. Είμαστε στις Πλαταιές πριν τους Πελοποννησιακούς πολέμους και ενώ οι Σπαρτιάτες προσπαθούν να βάλουν χέρι σε όλες τις πόλεις - κράτη της Βοιωτίας. Το έχουν ήδη καταφέρει με τη Θήβα, που ούτως ή άλλως ήταν εναντίον των Αθηναίων και στο στόχαστρο τους έχουν μπει οι Πλαταιές. Ο Νικίας ο γιος του Άριστου και εγγονός του Άρχοντα των Πλαταιών, Μενέσαρκου, αν και νεαρός παγκρατιαστής είναι ήδη γνωστός για τα κατορθώματα του. Παίρνει λοιπόν την πρωτοβουλία να πάει στην Αθήνα και να ζητήσει βοήθεια από τον Περικλή. Παράτολμο σχέδιο που από την αρχή του δημιουργεί προβλήματα και το φέρνει πολύ κοντά στην απόλυτη αποτυχία. Όμως οι Θεοί της Ελλάδας φαίνεται πως έχουν άλλα σχέδια για τον ίδιο.
Κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου ένα μυθιστόρημα που πλέκει την ιστορία με τον μύθο, με ταξιδεύει σε εκείνα τα ένδοξα χρόνια του Ελληνισμού και πάντα με συγκινούν οι εικόνες που ξεπηδούν μέσα από τις γραμμές. Προφανώς οι ιστορικές αναφορές δεν είναι ακριβείς, αλλά αυτό δεν μειώνει το ενδιαφέρον μου ως αναγνώστη. Το συγκεκριμένο ανάγνωσμα δεν φτάνει στο επίπεδο του Στίβεν Πρέσφιλντ που νιώθεις πως είσαι μέσα στην ιστορία και τη ζεις, αλλά πραγματικά δεν θα απογοητεύσει τον μέσο αναγνώστη. Το είχα πολύ καιρό στα αδιάβαστα και πραγματικά το μετάνιωσα που καθυστέρησα να το πιάσω. Οι λάτρεις αυτού του είδους λογοτεχνίας θα μείνουν ικανοποιημένοι και σίγουρα θα περάσουν ευχάριστα διαβάζοντάς το.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου