"Να κλαίω για ποιο πράγμα κύριε Ρέιμοντ;" του αντιμίλησε ο Ντιλ, αρχίζοντας να ξαναβρίσκει το αντριλίκι του.
"Για την κόλαση που περνάει ο άνθρωπος πάνω στη γη, εξαιτίας των συνανθρώπων του. Για την κόλαση που περνάνε οι μαύροι εξαιτίας των λευκών, οι οποίοι λευκοί δεν κάθονται καν να σκεφτούν μια στιγμούλα ότι και οι νέγροι άνθρωποι είναι και αυτοί."
Η Harper Lee, δεν έδωσε πολλά βιβλία στην παγκόσμια λογοτεχνία. Αλλά έδωσε σημαντικά... Έγραψε μόλις δύο. Το ένα είναι το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" και το άλλο, η συνέχεια του, το "Βάλε έναν φύλακα". Δύο βιβλία όμως που λατρεύτηκαν από το αναγνωστικό κοινό, με το πρώτο, να βραβεύεται με Πούλιντζερ και να περνά στον κινηματογράφο, δύο χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση. Γραμμένο το 1960, αποτελεί μέρος της κλασικής παγκόσμιας λογοτεχνίας και θεωρείται ύμνος προς τον συνάνθρωπο και στα αντιρατσιστικά κινήματα.
Είμαστε στη δεκαετία του ΄30, στην κομητεία του Μέικομπ, στην πολιτεία της Αλαμπάμα. Ο Τζεμ και η Σκάουτ, είναι δύο αδέλφια που τα παρακολουθούμε από την ηλικία των 7 και 10 ετών έως 9 και 12... Είναι ορφανά από μητέρα και ο πατέρας τους ο Άτικους είναι δικηγόρος, εκλεγμένος στο νομοθετικό σώμα της πολιτείας. Μέσα από τα παιχνίδια της παιδικής τους ηλικίας και τις σχέσεις που αναπτύσσονται με τους γείτονες και άλλα μέλη της κοινότητας, βλέπουμε την εποχή, τα ήθη και τις συνήθειες της Αμερικής εκείνης της εποχής. Φυσικά πάντα υπάρχει ο διαχωρισμός των λευκών από τους νέγρους, αλλά οι ήρωες μας έχουν μεγαλώσει με ιδανικά και αξίες πολύ διαφορετικές από τις συνήθεις της περιοχής τους. Γρήγορα μέσα από μία υπόθεση που αναλαμβάνει ο πατέρας τους, θα μεγαλώσουν απότομα, αντιλαμβανόμενοι το πόσο εύκολα νομοταγείς πολίτες, μπορούν να γίνουν διώκτες κατατρεγμένων ατόμων, αλλά και πως κάποιοι άλλοι θα μπορέσουν να κάνουν τη διαφορά ενστερνιζόμενοι πανανθρώπινες αξίες και προστατεύοντας με τον τρόπο τους, αυτούς που η ζωή αδίκησε.
Η Harpel Lee δικαίως βραβεύτηκε με Πούλιντζερ για αυτό το μεγαλειώδες έργο της. Σε μία πολύ δύσκολη εποχή, έβαλε την πένα της όπλο για να συνεισφέρει και αυτή στην αλλαγή της Αμερικάνικης Κοινωνίας. Με έναν μοναδικό τρόπο ενεργοποιεί τα αντιρατσιστικά ένστικτα του αναγνώστη και τον κάνει μέτοχο στην προσπάθεια να επικρατήσει η δικαιοσύνη και η λογική. Ταυτόχρονα οι βασικοί ήρωες που είναι παιδιά κάνει το μυθιστόρημα να είναι πολύ εύπεπτο και να διαβάζεται αβίαστα. Αυτό το έργο δεν ξέρω αν διδάσκεται στην Αμερικάνικη Εκπαίδευση, αλλά θα το άξιζε ασυζητητί καθώς είναι ένα από αυτά που μπορούν να διαβαστούν από όλες τις ηλικίες. Προσωπικά ήδη το έδωσα στην έφηβη κόρη μου για να το ξεκινήσει. Είμαι βέβαιος πως η διάπλαση των χαρακτήρων και οι περιγραφές του χώρου στον οποίο αυτοί κινούνται, θα ζωντανέψουν στο μυαλό της και θα το κάνουν πολύ παραστατικό όλο το βιβλίο. Εννοείται πως το προτείνω χωρίς καμία αμφιβολία, ειδικά σε όσους είναι εξοικειωμένοι με την αμερικάνικη λογοτεχνία.
Προσωπική βαθμολογία:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου