ΞΕΡΩ ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Έχετε πότε σκεφτεί ότι ακόμα και οι αγαπημένοι μας συγγραφείς στον ελεύθερο χρόνο τους είναι κοινοί βιβλιοφάγοι όπως όλοι εμείς;
Το τι θα τους κέντριζε το ενδιαφέρον ή ποιο βιβλίο θα ήταν πρώτο στην προτίμησή τους πολλές φορές με έκανε να αναρωτηθώ, αν σαν αναγνώστες μένουν πιστοί στο είδος που οι ίδιοι γράφουν ή επιλέγουν κάτι διαφορετικό.
19 συγγράφεις είναι εδώ για να μας λύσουν την απορία προτείνοντας ο καθένας ξεχωριστά το αγαπημένο βιβλίο του καλοκαιριού που μόλις μας αποχαιρέτησε.

Γιάννης Κυζιρόπουλος


Τίτλος: Σιντάρτα
Συγγραφέας: Herman Hesse 
Εκδόσεις:Καστανιώτη

Ένα από τα βιβλία που ξεχώρισα και αποτέλεσε πολύτιμη συντροφιά μου αυτό το καλοκαίρι ήταν το "Σιντάρτα" του Έρμαν Έσσε.
Καταρχάς, οφείλω να ομολογήσω πως ίσως να μην είμαι απόλυτα αντικειμενικός στην επιλογή μου, καθώς ο Έσσε, κατά την ταπεινή μου άποψη, συγκαταλέγεται στους 2-3 κορυφαίους συγγραφείς της ιστορίας. Ωστόσο, στο "Σιντάρτα", ειδικότερα, η πένα του είναι αδιαπραγμάτευτα καθηλωτική • λιτή μα γλαφυρή, μαγευτική και ρεαλιστική ταυτοχρόνως, λυτρωτικά αληθινή, προσεγγίζει τη λογοτεχνική τελειότητα.
Όσον αφορά την υπόθεση, το συγκεκριμένο ινδικό "παραμύθι" ακολουθεί έναν νεαρό βραχμάνο στην αέναη, δίχως εγγυημένο προορισμό αναζήτησή του για το -τόσο δυσεύρετο- νόημα της ύπαρξης.
Σκιαγραφεί την πορεία του περιπετειώδους και πολυκύμαντου βίου του, ανάμεσα στην αποστασιοποίηση και την εσωτερικότητα του ασκητισμού και την αλλοτρίωση του πλούτου, των "αμαρτωλών" παθών και της πολυτέλειας.
Δεν πρόκειται για ένα ακόμη βιβλίο του σωρού που αναλώνεται σε έναν έρωτα ή ένα μυστηριώδες, τραγικό γεγονός. Πρόκειται για ένα πόνημα που - όπως συμβαίνει συνήθως με τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας- αφορά τα "πάντα", μελετά και πραγματεύεται την απογυμνωμένη, γλυκόπικρη αλήθεια της ζωής, κάθε πτυχής της.
Αν και συνιστά ένα απόσταγμα σοφίας, υφολογικά δεν διέπεται από καμία διάθεση διδαχής. Αντιθέτως, η πλοκή κυλάει αβίαστα, όπως ο ρους ενός ποταμού που καταλήγει αρμονικά στη θάλασσα, στο "όλον" της, εκεί όπου ανήκει - φαινόμενο που χαρακτηρίζει και την ίδια τη ζωή, σύμφωνα με τον συγγραφέα.
Συμπερασματικά, σε οποιονδήποτε θέλει να ψυχαγωγηθεί και όχι απλά να διασκεδάσει, να "κερδίσει" και όχι να σκοτώσει τον χρόνο του, συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσει το "Σιντάρτα". Είναι ένα πνευματικό ταξίδι που πρέπει κανείς να κάνει...


Βαγγέλης Βουραζάνης

Τίτλος: Η σκιά του ανέμου
Συγγραφέας: Carlos Ruiz - Zafon 
Εκδόσεις: Ψυχογιός

Ανάμεσα στα δύο μεγάλα δεινά από στιγμάτισαν τις αρχές του 20ου αιώνα, ο Θαφόν ζωγραφίζει επάνω σε έναν σουρεαλιστικό καμβά, με τον μοναδικό του τρόπο, τη μαγευτική Βαρκελώνη, των δυνατών συναισθημάτων, των νεοκλασικών αρχοντικών και των ρομαντικών και συνάμα τρελών ποιητών του δρόμου. Μέσα από μια αριστουργηματική ιστορία μυστηρίου και αμαρτωλών παθών, η Καταλονία ζωντανεύει στα μάτια των αναγνωστών. Το χαρακτηριστικό Ιβηρικο-λάτιν ύφος και η ευφυΐα του συγγραφέα να μπλέξει την ιστορία με τη μυθοπλασία, είναι από μόνα τους στοιχεία που κάνουν τη Σκιά του Ανέμου, ένα κλασσικό μυθιστόρημα που θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες.

Άντυ Βρόσγος


Τίτλος: Η ξανθιά με τα μαύρα μάτια
Συγγραφέας: Μπέντζαμιν Μπλακ
Εκδόσεις: Καστανιώτη

Δεν είχα ιδέα ποιος είναι ο Μπέντζαμιν Μπλακ και αγνοούσα ότι επρόκειτο για το ψευδώνυμο του Ιρλανδού Τζων Μπάνβιλ. Αλλά και να το γνώριζα δεν θα άλλαζε τίποτα. Ούτε τον Τζων Μπάνβιλ ήξερα, παρά την διόλου ευκαταφρόνητη βιβλιοπαραγωγή του και τη φήμη που τον ακολουθεί. Το πρόβλημα μου όμως δεν ήταν αυτό. Το πρόβλημα μου ήταν ότι «Η ξανθιά με τα μαύρα μάτια», είναι ένα μυθιστόρημα με τον Φίλιπ Μάρλοου, τον αρχετυπικό ντετέκτιβ του Τσάντλερ. Τι πήγαινε να κάνει τέλος πάντων αυτός ο ιερόσυλος;

Η απομίμηση τείνει πολλές φορές προς την κακοποίηση και την παρωδία, το έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις, το έχουμε υποστεί ως αναγνώστες, θεατές ή ακροατές. Με αυτήν την πεποίθηση χρόνων τσιμενταρισμένη στο κεφάλι μου, ξεκίνησα μαγκωμένος. Άντε και στις 30 σελίδες το παρατάω αν δε μου αρέσει… Άντε και στις 50, μετά άντε και στις 100…

Μόλις το τέλειωσα σκέφτηκα τον Τσάντλερ, να κάθεται στο συννεφάκι του και να συζητά με τον Γκάρντνερ και τον Χάμετ για την αστυνομική λογοτεχνία καπνίζοντας την πίπα του γνέφoντας επιδοκιμαστικά, έχοντας εκείνο το χαρακτηριστικό ελαφρύ μειδίαμα στο στόμα. Ο δικός του τίτλος, παρμένος από τις σημειώσεις του για μελλοντικά μυθιστορήματα, σε ένα βιβλίο που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γράψει ο ίδιος.

Ο Φίλιπ Μάρλοου δέχεται την επίσκεψη της Κλερ, μιας πλούσιας, πανέμορφης και σαγηνευτικής γυναίκας, που του αναθέτει μια υπόθεση ρουτίνας. Να βρεί έναν πρώην φίλο της, έναν περίπου τιποτένιο τύπο, που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Πολύ γρήγορα ο Μάρλοου  ανακαλύπτει ότι ο αγνοούμενος με το όνομα Πίτερσον είναι νεκρός, θύμα ενός τροχαίου δυστυχήματος. Εκεί που υπόθεση δείχνει να κλείνει ο θρυλικός ντετέκτιβ της Καλιφόρνια, γίνεται στόχος επικίνδυνων ανθρώπων που ψάχνουν για τους δικούς τους λόγους το ίδιο πρόσωπο. Ο Μάρλοου δεν είναι συνηθισμένος να κάνει πίσω, ιδίως όταν έχει ερωτευτεί την εντολέα του…  

Η ζωή είναι πολύ πιο μπερδεμένη και ασυνάρτητη απ’ ότι επιτρέπουμε στον εαυτό μας να παραδεχθεί. Καθώς θέλουμε τα πράγματα να βγάζουν νόημα και να είναι όμορφα και τακτικά, καταστρώνουμε διαρκώς σενάρια και τα ωθούμε προς τα εκεί που όντως πηγαίνουν τα πράγματα. Είναι μια απ’ τις αδυναμίες μας, όμως πιανόμαστε από αυτή για μια ολόκληρη πολύτιμη ζωή, μια και χωρίς αυτή δε θα υπήρχε καθόλου ζωή, πολύτιμη ή ότι άλλο.

Νουάρ ατμόσφαιρα στο φουλ, τσαντλερική πρόζα και ένας Μάρλοου που μας θυμίζει έναν παλιό και αγαπημένο φίλο που είχαμε να δούμε καιρό. Και μας είχε λείψει. Ένα περιβόλι από παρομοιώσεις και σπουδαίες αιχμηρές ατάκες, άλλοτε αυτοσαρκαστικές, άλλοτε ειρωνικές, σαν βγαλμένες από κάποιο ξεχασμένο μυστικό σεντούκι του θείου Ρέιμοντ, διανθίζουν αλλά και εξυπηρετούν μια σφιχτοδεμένη πλοκή. 

«Καμιά φορά σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να κόψω μια και καλή το κάπνισμα, αν όμως το κάνω, δεν θα μου έχει μείνει άλλο χόμπι πέρα από το σκάκι, κι όλο με κερδίζω στο σκάκι.»  

Το βιβλίο δεν αποτελεί μόνο έναν φόρο τιμής στον θρυλικό συγγραφέα αλλά και μια απόδειξη της διαχρονικότητας του καλού hard boiled μυθιστορήματος σε έναν αστυνομικό βιβλιόκοσμο που βομβαρδίζεται από σενάρια του CSI. Θα έλεγα ότι ο Μάρλοου σε αυτό το βιβλίο μοιάζει πιο τρωτός αλλά και πιό ώριμος από τότε, αλλά παραμένει ο ντετέκτιβ των ντετέκτιβ! Προτείνεται ανεπιφύλακτα.  

«Ένα μέρος από την ιστορία της ζωής μου θέλει να κάθομαι σε αυτοκίνητα αργά το βράδυ, νιώθοντας μες τα ρουθούνια μου τον ξεθυμασμένο καπνό τσιγάρου και ακούγοντας τα νυχτοπούλια να κράζουν.»

Μπέντζαμιν Μπλακ είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του διάσημου συγγραφέα Τζων Μπάνβιλ, ο οποίος γεννήθηκε στο Γουέξφορντ, της Ιρλανδίας, το 1945.

Κωνσταντίνος Κέλλης

Τίτλος:Όλες οι γεύσεις του φωτός
Συγγραφέας:Βάσω Χρήστου
Εκδόσεις: Ίαμβος


 Με είχαν ρωτήσει πριν 2 χρόνια αν θα μπορούσε βιβλίο ελληνικού φανταστικού να κάνει επιτυχία στο εξωτερικό, και η απάντηση μου ήταν πως δεν φτάνει μόνο η ποιότητα ενός έργου για να επιτύχει κάτι τέτοιο. Συνέχισα λέγοντας πως ΑΝ θεωρητικά ένας μεγάλος εκδοτικός όπως πχ η Tor αποφάσιζε να επενδύσει σε ένα ελληνικό βιβλίο, η δουλειά της Βάσως Χρήστου θα είχε τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να τα καταφέρει.
Η συλλογή αυτή επιβεβαιώνει αυτό που γνωρίζουμε όσοι διαβάζουμε τα διηγήματα της Βάσως ιντερνετικά εδώ και 10-15 χρόνια. Δεν υπάρχει άλλη ελληνική πένα που να δένει επιστημονική φαντασία και φάντασι τόσο επιτυχημένα, με τόσα νοήματα και τέτοιο συναίσθημα, όσο εκείνης. Πραγματικά μια από τις κορυφαίες στιγμές του Ελληνικού Φανταστικού και εγκληματικά άγνωστο στο ευρύ (και όχι μόνο) κοινό.



Αντώνης Αντωνιάδης

Τίτλος: Οι μάγισσες
Συγγραφέας : Αγγελική Ράδου
Εκδόσεις: Αρχέτυπο

Ένα βιβλίο με βιογραφίες γυναικών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα που έμειναν γνωστές σαν μάγισσες.
Αληθινές ιστορίες που περιπλέκονται με μύθους, θρύλους και προπάντων με τον φόβο προς τη μαγική γυναικεία φύση και τον τρόμο που αυτή προκαλεί σε όποιον την αγνοεί, την καταπιέζει ή και την δοκιμάζει ασυλλόγιστα.

Κυριάκος Αθανασιάδης

Τίτλος: Παράξενος καιρός
Συγγραφέας : Joe Hill
Εκδόσεις: Bell

Τέσσερα μικρά μυθιστορήματα» (μετάφραση Βεατρίκη Κάντζολα Σαμπατάκου, Εκδόσεις Bell) ξεχώρισε εύκολα ανάμεσα στα άλλα διαβάσματά μου για δύο λόγους. Ο ένας είναι γιατί η πρόζα του Hill είναι πολύ πλούσια, η παρατηρητικότητά του μεγάλη (θυμίζει πολύ τον πατέρα του εδώ, τον Στίβεν Κινγκ), ενώ η όρεξή του να διαπραγματεύεται έως εσχάτων ιδέες πολύ δύσκολο να τις τιθασεύσεις, αλλά πάντα τρομερά πρωτότυπες, είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτη: του αρέσει να βάζει δύσκολα στον εαυτό του γιατί πλέον έχει πολύ μεγάλη πείρα και θέλει να ανεβαίνει επίπεδα συνεχώς.
 Το βιβλίο απαρτίζεται από τέσσερις νουβέλες (κάτι πολύ σπάνιο — κι αυτός είναι ο δεύτερος λόγος που το κάνει να ξεχωρίζει), τρεις του Φανταστικού («Φωτογραφία», «Ψηλά», «Βροχή») και μία ρεαλιστική («Απασφαλισμένος»). Αυτή η ρεαλιστική είναι και η πιο βίαιη και τρομακτική από όλες. Συνολικά, ένα χορταστικό βιβλίο που θα το απολαύσουν όσοι το αγοράσουν.



Δημήτρης Σίμος

Τίτλος: Υγρή πόλη
Συγγραφέας: Φωτεινή Ναούμ
Εκδόσεις: Διόπτρα


Μια ιστορία αμαρτίας, αγάπης αλλά και μυστηρίου με φόντο ένα τοπίο υγρό και πολλές φορές εχθρικό.
 Η ομορφιά της Κομοτηνής, συνοδεύει τις σελίδες αυτού του βιβλίου σε κάθε σελίδα βυθίζοντας τον αναγνώστη σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα που θυμίζει μια άλλη εποχή.

Βαγγέλης Γιαννίσης

Τίτλος:Ο διάβολος στη λευκή πόλη
Συγγραφέας: Eric Larson
Εκδόσεις: Διόπτρα

Θα περίμενε κανείς να διαβάσει ένα βαρύ αστυνομικό μυθιστόρημα με μπόλικο ιστορικό υπόβαθρο ξεφυλλίζοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Ολοκληρώνοντάς το, ωστόσο, θα διαπιστώσει ότι στα χέρια του κρατάει κάτι περισσότερο. Την ιστορία μίας πόλης που ήθελε (και κατάφερε) να γιγαντωθεί, με όχημα τη Διεθνή Έκθεση, που έβαλε το Σικάγο στον χάρτη. Ο Λάρσον εξιστορεί την προσπάθεια του Ντάνιελ Μπέρναμ, ο οποίος ηγήθηκε μίας ομάδας αρχιτεκτόνων, να σχεδιάσει τη Λευκή Πόλη, ένα συγκρότημα μοναδικό στη σύλληψή του. Παράλληλα, παρουσιάζει τη γιγάντωση της πόλης, μέσα στην οποία κρύφτηκε η σκοτεινή φιγούρα του Χ.Χ. Χολμς, του πρώτου γνωστού Αμερικανού σίριαλ κίλερ, ο οποίος δημιούργησε μερικά χιλιόμετρα από τη Λευκή Πόλη το κάστρο του, ένα κτίριο σχεδιασμένο για να πραγματοποιεί τις φαντασιώσεις του. Ο Λάρσον δεν έχει γράψει άλλο ένα μυθιστόρημα του συρμού, με έναν σίριαλ κίλερ στο επίκεντρό του. Υπογραμμίζει την αντίθεση ανάμεσα στο φως της δημιουργίας, της αποφασιστικότητας, της αισιοδοξίας και το σκοτάδι του κακού, το οποίο κρύβεται στις σκιές της σκοτεινής πόλης. Με διαφορά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει αυτό το καλοκαίρι, αλλά και ολόκληρο το 2019, μέχρι σήμερα.

Γιώργος Δάμτσιος

Τίτλος: Ο νυκτερινός διώκτης
Συγγραφέας: Chris Carter
Εκδόσεις: Bell


Το βιβλίο που δεν μπορούσα να αφήσω από τα χέρια μου τον τελευταίο καιρό ήταν «Ο νυκτερινός διώκτης» του Chris Carter. Ο Ρόμπερτ Χάντερ αυτή τη φορά θα βρεθεί στο κατόπι ενός εμμονικού δολοφόνου, στο μυαλό του οποίου η αγάπη μετατρέπεται σε μίσος, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να μην μπορεί να πάρει ανάσα από την αγωνία.



Μάριος Δημητριάδης

Τίτλος: Καληνύχτα καλούδια μου
Συγγραφέας: Νικήτας Παπακώστας
Εκδόσεις: Δώμα

Το «Καληνύχτα, καλούδια μου» με εντυπωσίασε. Ελληνική επαρχία, δεισιδαιμονίες, μια ακροβασία μεταξύ πραγματικού και μεταφυσικού. Ένα σκοτεινό, υποβλητικό σκηνικό που με άρπαξε από τα μαλλιά και με βούτηξε στην παράνοια. Μια ιστορία λαογραφικού τρόμου, ανωτέρου επιπέδου. Με συνεπήρε όσο πολύ λίγα βιβλία. Αν και θα το ήθελα λίγο μεγαλύτερο, το απόλαυσα αρκετά.

Γιώργος Γιώτσας

Τίτλος: Παράξενος καιρός
Συγγραφέας: Joe Hill
Εκδόσεις: Bell


Ένα από τα βιβλία που ξεχώρισα αυτό το καλοκαίρι, ήταν το “Παράξενος Καιρός” του Joe Hill, σε μια πολύ προσεγμένη έκδοση από τις εκδόσεις Bell (2019). Πολλές φορές σκέφτομαι ότι ο γιος θα ξεπεράσει τον μπαμπά· εδώ μας ταξιδεύει σε τέσσερα διαφορετικά σύμπαντα-νουβέλες. Από τον ζωντανό εφιάλτη ενός εφήβου, σε ένα αιματηρό διήγημα με σαφής αιχμές κατά της οπλοκατοχής, και από ένα ναυάγιο επάνω σε... ένα σύννεφο, σε μια δολοφονική βροχή καρφιών. Μην μείνετε μόνο στη φαντασία και στον τρόμο του Χιλ. Η σκηνή μες το βιβλίο, όπου ένας πατέρας δολοφονεί (κατά λάθος) τον ίδιο του το γιο, θα με στοιχειώνει για πάντα. Ενώ μια αγκαλιά στο τέλος του βιβλίου, μια αγκαλιά ενάντια σε όλες τις συνθήκες...με έκανε να συγκινηθώ αληθινά. Χαίρομαι που ο καιρός είναι παράξενος και έχουμε δεξιοτέχνες της γραφής όπως ο Χιλ και εκδόσεις όπως αυτή, για να ανοίγουμε το στόμα και να απολαμβάνουμε αυτή την παράξενη βροχή.



Μάριος Καρακατσάνης

Τίτλος: Ο στόχος - Η δευτέρα παρουσία
Συγγραφέας: Παναγιώτης Δεληγιάννης
Εκδόσεις: Λιβάνη


Μια γοτθική ιστορία τρόμου που σε ταξιδεύει στα απόκρυφα και ζοφερά μέρη της Βαρυμπόμπης αλλά και της αρχαίας Δεκέλειας. Ο Παναγιώτης καταφέρνει περίτεχνα να εμπλέκει μυθικές παρουσίες, αρχαίες υπάρξεις αλλά και βαμπίρ κάτω από μια πένα που στάζει Ελληνική κουλτούρα αλλά και... Αίμα!

Γιώργος Τζιτζικάκης

Τίτλος: Κουτί σε σχήμα καρδιάς
Συγγραφέας: Joe Hill
Εκδόσεις: Bell

Για εμένα αποτελεί το πιο δυναμικό ντεμπούτο συγγραφέα που διάβασα φέτος το καλοκαίρι. Έχουν περάσει χρόνια βέβαια από την έκδοση του βιβλίου και ο Hill έχει αποδειχθεί πλέον ως μια από τις σημαντικότερες πένες στο πεδίο της λογοτεχνίας τρόμου και φαντασίας, όντας όμως υιός του Stephen King ήμουν υποψιασμένος αν τα βραβεία και οι περγαμηνές που συνόδευαν το "Κουτί" ήταν σερβιρισμένες απλόχερα λόγω συγγενείας. Έκανα λάθος (και το χάρηκα!) καθώς αυτό δεν ισχύει. Ο Hill αποτυπώνει μεστά μια εξαιρετικά γρήγορη ιστορία για το φάντασμα ενός σαδιστικού πατέρα που καταδιώκει εκείνον που αρνήθηκε την αγάπη της κόρης του και την οδήγησε στην αυτοκτονία. Ετούτο ωστόσο είναι μονάχα η πρώτη μάσκα σε μια σειρά πολλών που πέφτουν και μόνο το ένα από τα πολλά μυστικά που αποκαλύπτονται καθώς όσο το βιβλίο κυλάει σε παρασέρνει σε έναν συναισθηματικό τυφώνα που ενίοτε συγκινεί και συχνά σε ταράζει. Για τους λάτρεις της λογοτεχνίας τρόμου και όχι μόνο.

Παναγιώτης Δεληγιάννης

Τίτλος: Κασετίνα
Συγγραφέας: Θάλεια Κουκούνη
Εκδόσεις: Λιβάνη

Ότι καλύτερο έχω διαβάσει από ελληνική πένα. Μια ιστορία που ξεκινάει στα τέλη του Α παγκοσμίου πολέμου, κορυφώνεται στον Β παγκόσμιο πόλεμο και φτάνει στο σήμερα. Φρικτές αλήθειες πίσω από τα πειράματα στα στρατόπεδα εξόντωσης της ναζιστικής Γερμανίας και μία ευφυής ιδέα μιας ομάδας ανθρώπων στο σήμερα για να διδαχθεί η ανθρωπότητα από τα λάθη των προγόνων της.

Δημήτρης Δελαρούδης

Τίτλος: Κάπου στο χρόνο
Συγγραφέας: Richard Matheson 
Εκδόσεις: Διόπτρα

Στο πρωτόγονο τεχνολογικό επίπεδο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα, κάθε προσπάθεια ταξιδιού στο χρόνο είναι καταδικασμένη. Δεν υπήρξαν ποτέ χρονομηχανές και το πιθανότερο είναι πως δε θα κατασκευαστούν ούτε στα επόμενα χίλια χρόνια. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τρόποι για να ταξιδέψεις στον χρόνο, αν φυσικά το θέλεις πραγματικά. Ανορθόδοξες μέθοδοι, εμπνευσμένες από την ψυχολογία και τον εσωτερισμό και που έχουν ως βασικό συστατικό την ακλόνητη θέληση, η οποία όμως δεν είναι παρά η φωτιά που πυροδοτήθηκε από τη σπίθα της Αγάπης• δηλαδή της αέναης συμπαντικής έλξης που διαποτίζει τα πάντα. Ο ετοιμοθάνατος ήρωας του βιβλίου ερωτεύεται μια ηθοποιό του θεάτρου του 19ου αιώνα απλά κοιτώντας τη μορφή της σε μια παλιά φωτογραφία. Νιώθει τόσο έντονη έλξη για εκείνη που αποφασίζει να τη συναντήσει, έστω κι αν τους χωρίζει ένας αιώνας. Την ερωτεύεται χωρίς όρια και αναστολές• χωρίς κανένα ίχνος αβεβαιότητας. Ενθουσιάστηκα πολύ με αυτό το βιβλίο γιατί διακηρύττει πως ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνάμεις και πως μπορεί να επιτύχει τα πάντα όταν δε νιώθει καμία αμφιβολία και φόβο γι’ αυτό που κάνει. Το λάτρεψα γιατί μιλάει για την ανυπέρβλητη δύναμη του έρωτα που μπορεί να πραγματοποιήσει το ακατόρθωτο, ακόμη και να παρακάμψει τον ίδιο τον γερο-χρόνο... 

Δώρος Αντωνιάδης

Τίτλος: Η αφοσίωση του υπόπτου Χ
Συγγραφέας: Keigo Higashino
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος

Αυτό το καλοκαίρι κατάφερα να διαβάσω οκτώ βιβλία και από όλα με εντυπωσίασε περισσότερο το πρώτο που διάβασα, στις αρχές Ιουνίου, ένα Ιαπωνικό αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Η αφοσίωση του ύποπτου Χ» του Higashino Keigo, από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Αν και έκδοση του 2012, δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου και μόλις αντιλήφθηκα ότι η ιστορία του αφορά την κάλυψη ενός φόνου, ενός παιχνιδιού στρατηγικής, ενός κυνηγητού γάτας-ποντικιού, μεταξύ ενός Μαθηματικού και ενός Φυσικού, και όλο αυτό «ποτισμένο» με την Ιαπωνική κουλτούρα, έσπευσα να το διαβάσω και να χαθώ στις σελίδες του.

Κωνσταντίνος Ανυφάντης

Τίτλος: Το αλφαβητάρι του διαβόλου
Συγγραφέας: Bierce Ambrose
Εκδόσεις: Μίνωας

Τα πρώτα λήμματα από "Το αλφαβητάρι του Διαβόλου" γράφτηκαν στο πλαίσιο εβδομαδιαίας σατιρικής στήλης στην εφημερίδα "San Francisco News Letter". Ο Άμπροουζ Μπιρς ήταν ο υπεύθυνος της στήλης από τον Δεκέμβριο του 1868. Υπέγραφε ως "Τελάλης" σατιρίζοντας κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς. Μια πρώτη συλλογή των λημμάτων του εκδόθηκε το 1906 με τον τίτλο "The Cynic's Word Book". Η επίδρασή του γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη στη διάρκεια του 20ού αιώνα και προετοίμασε το έδαφος για ένα νέο είδος καλλιτεχνικής έκφρασης που έλαβε διάφορες μορφές: από τις πνευματώδεις γελοιογραφίες του "New Yorker" έως τις ανεπανάληπτες ατάκες του κωμικού Γκράουτσο Μαρξ.
Διαβάζεται πάρα πολύ εύκολα. Άνετο,χιουμοριστικό, ανατρεπτικό με αρκετές δόσεις για εγκεφαλική τροφή. Πραγματικά αξίζει.

Μανώλης Παλαβούζης

Τίτλος: Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού
Συγγραφέας: Sidney Sheldon
Εκδόσεις: Bell

Το βιβλίο είναι μια πόρτα. Μία πόρτα που οδηγεί σε άλλους κόσμους, ιστορικούς, φανταστικούς, μελλοντικούς, κόσμους όπου μπορούν να συμβαίνουν πολλά, κόσμους όπου τα πάντα είναι δυνατά. Εκεί ζουν ήρωες με χαρισματικά γνωρίσματα, αδίστακτοι και αφελείς, δραστήριοι και μοιρολάτρες, φθονεροί και καλόβολοι, όπως ίσως συμβαίνει στην πραγματικότητα. Υπάρχουν βιβλία που απλά σε ταξιδεύουν, όμως υπάρχουν και βιβλία με ήρωες που διαθέτουν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και με μία πλοκή που σε κάνει να ανατριχιάζεις και κρατάει κομμένη την ανάσα.

Ένα τέτοιο βιβλίο που διάβασα πρόσφατα ήταν Ο Κυρίαρχος του Παιχνιδιού του πολυγραφότατου Σίντνεϊ Σέλντον. Πρόκειται για ένα βιβλίο κοινωνικού χαρακτήρα, με αρκετά ιστορικά στοιχεία στη βάση του κορμού, όχι τόσα ώστε να γίνεται ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά αρκετά για να γνωρίσει κάποιος την εποχή και τον τόπο που διαδραματίζεται η πλοκή.

Όλα ξεκινάνε στα τέλη του 19^ου αιώνα στη Νότια Αφρική, μια νέα γη της Επαγγελίας για τους κυνηγούς διαμαντιών. Εκεί γνωρίζουμε τις συνθήκες που κυριαρχούν στα αδαμαντωρυχεία, το φυλετικό ρατσισμό της εποχής που οι «μαύροι» θεωρούνταν κατώτεροι άνθρωποι, παρακολουθούμε τους ήρωες να προσπαθούν να ορθώσουν ανάστημα στην ανταγωνιστική κοινωνία ενώ από τις πρώτες σελίδες καταλαβαίνουμε ότι το βιβλίο δεν θα είναι ένα απλό μυθιστόρημα.

Τέσσερις γενιές Μπλάκγουελ - Μακ Γκρέγκορ, με ήρωες αναλώσιμους, το βασικό γνώρισμα των οποίων είναι η πίστη σε αυτό που κάνουν. Με απόλυτο πάθος, με την καθολική προσήλωση να φτάσουν ψηλά. 

Το βιβλίο είναι δομημένο πάνω στις γενιές της οικογένειας, τα μέλη της οποίας μπορούν να γίνουν σκληρά σαν τα διαμάντια που εξορύσσουν. Το πρώτο μέρος μας συστήνει τον Τζέιμι Μακ Γκρέγκορ, τον άντρα που θα θέσει τις βάσεις για τη γέννηση της εταιρείας, ένας απλός νεαρός Σκοτσέζος που ψάχνει τη δική του τύχη στη Νότια Αφρική μέχρι που καταφέρνει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Η μικρή οικογενειακή επιχείρηση σε λίγα χρόνια μετατρέπεται σε έναν παγκόσμιο οικονομικό κολοσσό, και οι ιδιοκτήτες της θα μας απασχολήσουν για εννιά περίπου δεκαετίες.

Την σκυτάλη της εταιρείας στην αυγή του νέου αιώνα παίρνει η κόρη του Τζέιμι, Κέιτ, αδίστακτη και πονηρή, χωρίς τίποτα να αφήνεται στην τύχη. Η ίδια η μοίρα, η καθημερινότητα και οι απαιτήσεις των καιρών είναι που σμιλεύουν κάθε ήρωα του βιβλίου. Η σκληρότητα γίνεται έτσι αποδεκτή. Η Κέιτ είναι μια στυγνή επιχειρηματίας, ραδιούργα και δυναμική. Οι πράξεις της θα φέρουν ανατροπές, και ο χαρακτήρας της θα μας κρατήσει συντροφιά μέχρι την τελευταία σελίδα του βιβλίου, ο βασικός πυλώνας γύρω από τον οποίο θα περιστρέφονται οι υπόλοιποι χαρακτήρες.

Ο γιος της Κέιτ, Άντονι, δεν διαθέτει το δικό της χαρακτήρα. Πονηριά, δύναμη, επιχειρηματικότητα, δεν σημαίνουν τίποτα για εκείνον. Θέλει να γίνει ζωγράφος, μπορεί να πιαστεί εύκολα στα δίχτυα του έρωτα, όμως μοιάζει να ξέχασε ποια είναι η μητέρα του. Οι ίντριγκες που στήνει για να του επιβάλλει τη θέλησή της, είναι δύσκολο να ξεχαστούν ακόμα και μέρες μετά το τέλος του βιβλίου.

Ο γιος παραγκωνίζεται, και στο προσκήνιο έρχονται οι δύο του κόρες, Εύα και Αλεξάνδρα, τόσο διαφορετικές αλλά κατά βάθος τόσο όμοιες. Η μία πρόσχαρη και ευγενική, η άλλη σατανική και φιλήδονη.

Οι ήρωες μπλέκονται, οι σχέσεις τους δεν μένουν αναλλοίωτες από το χρόνο. Κυριαρχούνε έντονα πάθη, και όλα φυσικά γίνονται για την ίδια την εταιρεία. Είναι δικό τους δημιούργημα όμως μοιάζει να τους φυλακίζει, να τους εγκλωβίζει. Στις 500 και πλέον σελίδες του βιβλίου διαβάζουμε για ερωτικά σκάνδαλα, για οικονομικές εξαγοράσεις, για δολοπλοκίες και προδοσίες με φόντο τη Νότια Αφρική και αργότερα τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και άλλα μέρη του κόσμου. Η αφήγηση είναι γρήγορη, κάθε κεφάλαιο βρίσκεται εκεί για κάποιο λόγο, κάθε λέξη μετράει, τίποτα περισσότερο απ’ ότι χρειάζεται για να κάνει αυτό το βιβλίο να κρατάει αμείωτη την αγωνία. Σασπένς και πολλές ανατροπές. Αυτά περιγράφουν το μυθιστόρημα.

Οι επιλογές των ηρώων κινούν την εξέλιξη της υπόθεσης. Αόρατα νήματα που μοιάζουν να τους δένουν δέσμιους, νήματα που μπορούν να γίνουν όπλα σ’ εκείνον που φτιάχνει τους κανόνες. Άνθρωποι διαφορετικοί, άνθρωποι ανθρώπινοι, αν μπορώ να γράψω κάτι τέτοιο, καθόλα όμως ακατάλληλοι οι περισσότεροι για το καλό της εταιρείας. Θα πρέπει να σταθούν στο ύψος τους, αλλιώς θα πρέπει να κάνουν στην άκρη. Η εταιρεία είναι η μόνη που αξίζει. Και η Κέιτ Μπλάκγουελ θα είναι εκεί για να ξεχωρίσει την ήρα από το σιτάρι. Οι μέθοδοί της σίγουρα δεν είναι οι πιο ηθικοί.

Ένα ταξίδι σε διαφορετικές σε εποχές, σε καιρούς που η τεχνολογία αλλάζει, ο καιρός δύο παγκόσμιων πολέμων, οικονομικών ανακατατάξεων, η εποχή που η κοινωνία αναβαθμίζεται, μεταλλάσσεται και βαθμιαία εξελίσσεται στη σύγχρονη εποχή. Όμως στο πίσω μέρος, στο βάθος του υποσυνείδητου των ηρώων όλα έχουν μείνει αναλλοίωτα. Ο μεσαίωνας δεν υφίσταται, αλλά ο βασικός κανόνας συνεχίζει να επιζεί. Αυτός που θα επιβιώσει θα είναι ο ισχυρότερος. Και δεν θα είναι άλλος, από Τον Κυρίαρχο του Παιχνιδιού.

Ένα απόλυτα συγκλονιστικό βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα για το βάρος των επιλογών μας και την μακρά επιρροή τους στο χρόνο. 

Graham Masterton

Tittle:London in the 18th century

Author:Jerry White

My favourite book this year was LONDON in the 18th CENTURY...A Great And Monstrous Thing by Jerry White. It is a wonderful record of what life was like in the capital city in the 1700s and I relied on it a great deal for research for my own novel set in the 1780s....THE COVEN which features Beatrice Scarlet, a young mother who solves crimes using the knowledge of chemistry that was taught to her by her father, who was an apothecary.
 Life in London in those days was rich but riotous, with lots of crime and prostitution but also great art and music and theatre. Begging was rife, with small children being hired out by their parents for 8 pennies a day to help older beggars raise money, and one young girl was deliberately blinded so that people would take pity on her and give her more money.

 

Επιμέλεια κειμένου: Βίκυ Τάσιου
Art editing: Summa Maria