Ιστορία πρώτη:
"Καλωσόρισμα"
(Σελίδες:13)
Ο συγγραφέας μας καλωσορίζει στο βιβλίο του,με μια ερωτική ιστορία που δεν είναι σαν τις συνηθισμένες...η Κατερίνα περιμένει τον αγαπημένο της αλλά όχι σε μια ερημική παραλία να θαυμάζουν το ηλιοβασίλεμα,μα κάπου αλλού...
Ιστορία έβδομη:
"Rever d' une danse macabre"
(Σελίδες:13)
Η ιστορία ενός ζευγαριού και πως τελικά η Θεία Δίκη,θα αλλάξει τα δεδομένα στη ζωή τους...
Ιστορία δέκατη τέταρτη:
"Τότε εγώ θα είμαι ο Μορφέας"
(Σελίδες:47)
Η ζωή του Γιώργου ο οποίος υπέφερε από υπνοβασία,και της κατάκοιτης μητέρας του.
Πως η ψυχοθεραπεία που θα ακολουθήσει,θα επιδεινώσει την κατάστασή του, και μέχρι που θα φτάσει ο ήρωας της υπόθεσης...
Από τις λίγες φορές που πέφτει στα χέρια μου ένα άρτιο βιβλίο!
Και οι δεκατέσσερις ιστορίες είναι εξαιρετικές!Δεν ήθελα να σας τις παρουσίαζα όλες, γιατί θα γινόμουν κουραστικός,και έτσι επέλεξα αυτές που είναι στην αρχή,στη μέση και στο τέλος του βιβλίου.
Σε όλο το έργο το κλίμα είναι σκοτεινό, καθώς ο θάνατος και οι αλλοπαρμένοι ήρωες πρωταγωνιστούν.Σε κάποια σημεία υπάρχει και λίγος έρωτας, λίγος ρομαντισμός... πολύ γρήγορα όμως η κατάσταση μεταστρέφεται και το σκοτάδι καταπίνει τις ζωές των ηρώων.
Πραγματικά δε ξέρω ποια ιστορία να ξεχωρίσω και να την χαρακτηρίσω την "κορυφαία" του έργου αυτού...να μιλήσω για την "Άλικη φλόγα" για παράδειγμα και τη ζωή της Μαίρης όπου ένα δερματικό πρόβλημα την έχει απομονώσει από τον υπόλοιπο κόσμο...
Να μιλήσω για τα "Ασημένια κέρματα",και τη μοιραία συνάντηση του ευκατάστατου Κωνσταντίνου με έναν ταχυδακτυλουργό...
Να σταθώ στο "Δάσος", όπου η κοπέλα πάνω σε μια στιγμή αδυναμίας πηγαίνει στο δάσος και αντιδρά παράλογα,ή να σας πω για την ιστορία δύο καλλιτεχνών που τους ένωνε άσβεστο μίσος και παρουσιάζεται στην ιστορία "Οι καλλιτέχνες"...;
Για μένα,η μία ιστορία ήταν καλύτερη από την άλλη!
Πρώτη φορά το συναντώ αυτό σε μια συλλογή διηγημάτων,και χαίρομαι αφάνταστα!
Το άψογο λεξιλόγιο του νεαρού συγγραφέα,το θυμάμαι ακόμα και λέω πως "ναι, υπάρχει ελπίδα ακόμα!". Άψογος γραπτός λόγος, χωρίς ύβρεις, χωρίς φλυαρίες... μόνο το απαραίτητο υλικό για να κατανοήσουμε την εξέλιξη της κάθε ιστορίας.
Σίγουρα πρόκειται για μια δουλειά που θα τη θυμάμαι για καιρό,και συχνά πυκνά θα διαβάζω στα κλεφτά κάποιο από τα διήγημα ξανά και ξανά, γιατί πολύ απλά,μου άφησαν μια άριστη εντύπωση!
Και να φανταστεί κανείς πως αυτό είναι το πρώτο βιβλίο του κ.Γεωργίου Πρέκα!
Άριστη δουλειά έγινε και στο δεύτερο βιβλίο του όμως,με τίτλο "Το συμπόσιο των σκιών", αλλά σε εκείνο στάθηκα στο πρόσφατο παρελθόν.
Το εξώφυλλο του συγκεκριμένου βιβλίου είναι και αυτό εξαιρετικό!Πολύ καλή η όλη σχεδίασή του!Ο τίτλος του,μου άρεσε εξίσου πολύ!
Θέλω να διαβάζω συχνά κείμενα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.Πιστεύω πολύ στον γραπτό του λόγο,και στην ικανότητά του να σε μπάζει σε σκοτεινούς δρόμους...σε δρόμους που για κάποιους μπορεί να μην έχουν επιστροφή,μα εσύ αν προσέξεις λίγο τον βηματισμό σου,ίσως να μη χαθείς μέσα σε αυτούς τους λαβύρινθους...
(Κυκλοφορία: Φεβρουάριος 2017
Σελίδες:249)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου