ΠΕΡΝΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

Μερικές φορές διαβάζοντας ένα βιβλίο ,μου είναι πολύ δύσκολο να καταθέσω την άποψή μου για αυτό.
Νιώθω ότι πολλές φορές αυτά που έχω να πω πρέπει να μελετηθούν σωστά, να μπουν στη κατάλληλη σειρά και σιγά σιγά να πάρουν μορφή.
Οι λέξεις μου πρέπει να έχουν την ίδια βαρύτητα με αυτό που διάβασα και να προσπαθήσω δειλά δειλά να ξεκλειδώσω τις σκέψεις μου. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει την λογική από την τρέλα και την ζωή από το θάνατο και έχοντας πολλές φορές ασχοληθεί και διαβάσει για την κατάθλιψη και την αυτοχειρία, κάποια φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μου ρωτά αν αυτή είναι τελικά μια πράξη δειλίας και απόγνωσης ή μια πράξη θάρρους για αυτόν που απεγνωσμένα ζητά να απαγκιστρωθεί από τον ψυχικό του πόνο.

Αυτό το βιβλίο έπεσε στα χέρια μου σε μια στιγμή που ήθελα κάποιος να σταθεί απέναντι μου και να μου φωνάξει ότι πρέπει να σταθώ στα πόδια μου, να βρω δύναμη να ξεπεράσω τις πληγές που έχουν χαράξει πάνω μου ανεξίτηλο σημάδι και να μου δείξε το φώς όταν εγώ πεισματικά από αδυναμία παραμένω βυθισμένη στο σκοτάδι.
Να με καθοδηγήσει να δω τα λάθη μου, τις αδυναμίες μου, να με κάνει κλείσω την πόρτα αλλά και τους λογαριασμούς μου με το παρελθόν και με όλα αυτά που με στοιχειώνουν , να πετάξω τα βαρίδια και να ανοίξω την πόρτα σε μία άλλη ζωή δίνοντας μου αστείρευτη δύναμη.

Το πέρνα την πόρτα είναι μια νουβέλα εσωτερικής αναζήτησης που ρίχνει άπλετο φως στις πληγές που δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να γιατρέψουμε καθώς μια άβυσσος έχει ανοίξει την πόρτα της και είναι έτοιμη να μας καταπιεί.
Η εν λόγω νουβέλα έχει βραβευτεί σε διαγωνισμό και έρχεται μέσα από μία συνταρακτική και διδακτική ιστορία να δώσει βοήθεια σε όλους αυτούς που ζητούν απεγνωσμένα ένα χέρι να κρατηθούν στη ζωή.
Μέσα από την προσωπική ιστορία του Νάσου η κυρία Χριστίνα Παλαιολόγου προσεγγίζει ένα πολύ λεπτό θέμα με ιδιαίτερη ευαισθησία αλλά και την προσοχή που του αρμόζει.
Με μια ευφάνταστη ιστορία , γεμάτη προβληματισμούς, διδάγματα και μηνύματα έρχεται να επουλώσει την σήψη η οποία εξαπλώνεται αργά και ύπουλα μέσα μας και καταλήγει σαν ακατάσχετη εσωτερική αιμορραγία.
Μας προτρέπει να ζητήσουμε βοήθεια χωρίς ντροπή ,χωρίς ενοχή.
Προσπαθεί να μας δείξει το δρόμο αλλά και τη πόρτα που θα μας οδηγήσει στη μετάβαση κοιτώντας όλα αυτά που μας πληγώνουν και μπορεί να μας οδηγήσουν σε σκοτεινά μονοπάτια αλλά και σε απονενοημένες πράξεις από άλλη οπτική πλευρά.
Προσπαθεί να σπάσει τις αλυσίδες που μας κρατούν δέσμιους στην προσωπική μας κόλαση.

Μας δίνει τα κλειδιά για να ανοίξουμε τις πύλες του παραδείσου μας και να γευτούμε την γαλήνη, την ηρεμία αλλά και την προσωπική μας ευτυχία αγαπώντας πάνω από όλα τον εαυτό μας.

Ένα βιβλίο οδηγός εσωτερική αναζήτησης και αυτοβελτίωσης μέσα από τα μάτια ενός αυτόχειρα.
Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα.