Nikos Patsarikas
Θα προσπαθήσω να μεταφέρω όσο γίνεται αντικειμενικά την άποψή μου γι'αυτό το βιβλίο, μιας και είμαι μεγάλος θαυμαστής του ταλέντου που ονομάζεται Χρυσηίδα Δημουλίδου.
Ένα βιβλίο όπου η κεντρική προσωπικότητα του Αντώνη κυριαρχεί σε κάθε σελίδα.
Η κυριαρχική αυτή μορφή, που όσο η ιστορία εξελίσσεται αλλάζει τον τρόπο που επιβάλλεται. Ένας έφηβος μετανάστης που μεγαλώνει όπως μπορεί. Και βρίσκει τον τρόπο να επιβληθεί στους υπόλοιπους ήρωες της ιστορίας με όποιον τρόπο μπορεί ώστε να επιβιώσει. Που η βροχή δε μπορούσε πάντα να τον βοηθήσει. Ο Αντώνης κυριαρχεί μέσα από τα σωστά και τα λάθη του, που ο αναγνώστης δε μπορεί να συνειδητοποιήσει ποια εκάστοτε πράξη ανήκει σε ποια κατηγορία. Σωστό ή λάθος.
Η συγγραφέας ακροβατεί ανάμεσα στην ηθική και στην επιθυμία...αναμέσα στο κοινωνικά σωστό και την επιβίωση. Ακολουθεί το δρόμο της επιθυμίας. Και η επιθυμία δημιουργεί από μόνη της την ηθική.
Ένα ανάγνωσμα που δύσκολα αφήνεις από τα χέρια σου, με όμορφη και στρωτή γραφή, ωραίες περιγραφές προσαρμοσμένες στα μάτια ανάλογα της κάθε ηλικίας του κεντρικού ήρωα. Ο κεντρικός ήρωας – μορφή που σε μαγνητίζει και θέλεις να μάθεις τη συνέχεια. Δουλεμένος με τόση μαεστρία που ο αναγνώστης γίνεται και αυτός θύμα του Αντώνη. Ένας άντρας γραμμένος μέσα από τη γυναικεία ματιά.
Τα συγχαρητήρια μου στη συγγραφέα Chrysiida Dimoulidou και το μεγάλο μου θαυμασμό για την ικανότητα της να ακουμπά δύσκολα θέματα με ένα τόσο απλό τρόπο και να κεντρίζει τον αναγνώστη.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου