ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΟΛΛΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ

Το συγκλονιστικό που μέλλει να μας συμβεί, ωθείται από έναν συνδυασμό περίεργων ή σπάνιων γεγονότων που ανυποψίαστα δημιουργούν μία ιστορία πολύ πιο ανησυχητική απ' ό,τι η καρδιά και ο νους μας φαντάζεται, όσο κι αν νομίζουμε πως είναι αργά. Μόνο που το συγκλονιστικό αυτό γεγονός μας φέρνει ταυτόχρονα αντιμέτωπους με συγκλονιστικά διλήμματα.

Είναι ομολογώ η πρώτη φορά που μου συμβαίνει αυτό... Ένα βιβλίο χαμένο στην βιβλιοθήκη μου, κιτρινισμένο πια από τα χρόνια, με ένα εξώφυλλο που σου προδίδει μία ελαφρότητα, με έναν τίτλο αντίστοιχο της αρχικής εντύπωσης και από ένα συγγραφέα άγνωστο σε εμένα, να με κάνει να μείνω με ανοιχτό το στόμα και τελειώνοντας το να αναρωτιέμαι γιατί δεν το είχα ανακαλύψει πρωτύτερα...

 

Από την πρώτη σελίδα ξεκινά το ξάφνιασμα. Δεν είναι οι πρώτες λέξεις που στρώνονται στο χαρτί τόσο αρμονικά και όμορφα. Είναι η σελιδοποίηση, που ξεκινά από τη σελίδα 270, και με αντίστροφη μέτρηση καταλήγει στην σελίδα 1 που τελειώνει αυτό το πραγματικά έργο τέχνης. Αν και το ξεκίνησα βαριεστημένα και διεκπεραιωτικά ώστε να ελαφρύνω την βιβλιοθήκη μου από τα αδιάβαστα, δεν μπόρεσα να πάρω τα μάτια μου από τις σελίδες. Η εξιστόρηση αναπτύσσεται με τόσο ζωντανό και όμορφο τρόπο, που πραγματικά δεν μπορεί κάποιος εύκολα να ξεκολλήσει.

 

Η Ιόλη είναι μία γυναίκα παντρεμένη, με παιδιά μεγάλα και αρχαιολόγος στο επάγγελμα. Ο Στέφανος είναι χωρισμένος και είναι συγγραφέας. Η Ιόλη πλησιάζει την ηλικία των πενήντα και ήδη νιώθει σαν κάτι να έχει φύγει ανεπιστρεπτί από τη ζωή της. Ένας γάμος τυπικός, χωρίς ενδιαφέρον και σπιρτάδα και με την ίδια να αναρωτιέται τι δεν πήγε καλά και έφυγαν τα χρόνια ανούσια ή τουλάχιστον χωρίς να τα καταλάβει. Ο Στέφανος ίσως είναι λίγο μεγαλύτερος, με βιώματα ικανά να τον κάνουν συγγραφέα και με απόψεις ιδιαίτερες και ουσιαστικές. Γνωρίζονται τυχαία. Τι μπορεί να προκύψει άραγε μεταξύ τους;

 

Το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι μία ιστορία αγάπης. Δεν είναι ρομάντζο ή τέλος πάντων κάτι που θα περνούσε από την σκέψη του αναγνώστη ως ελαφρό ανάγνωσμα. Είναι μία, θα τολμούσα να πω, διατριβή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις. Μία ενδοσκόπηση του έρωτα, του γάμου, των υποχρεώσεων που πηγάζουν μέσα από αυτόν και τελικά της πορείας που ανεξέλεγκτα παίρνει η ζωή πολλών ανθρώπων, που άλλα είχαν στο μυαλό τους να κάνουν και αλλιώς τελικά η ζωή τους τα έφερε.

 

Μέσα από αυτό το μικρό μυθιστόρημα θα προκύψουν αβίαστα ερωτήματα για τον ίδιο τον αναγνώστη και για τα όσα ο ίδιος βιώνει. Και πιστεύω θα τον κάνουν καλύτερο, αφού κάποιος που έχει νου, θα αφυπνιστεί από τα μηνύματα που τόσο εύκολα περνά ο συγγραφέας μέσα από αυτό του το έργο. Μου άρεσε πάρα πολύ, η ιστορία μέσα στην ιστορία. Βλέπετε σε πολλά κεφάλαια αναφέρεται ο Στέφανος στη ζωή του πατέρα του και της μάνας του. Και μέσα από αυτήν την εξιστόρηση φαίνεται το πως διαμορφώθηκε και ο ίδιος ως χαρακτήρας. Θεωρώ πως ο χαρακτήρας του Στεφάνου είναι η προβολή του συγγραφέα μέσα στο έργο. Άλλωστε έλκουν από τον ίδιο τόπο την καταγωγή τους και οι εικόνες που περιγράφονται μου είναι και εμένα του ίδιου πολύ οικείες, καθώς και εγώ κατάγομαι εκ του πατρός από τον ίδιο νομό. Εικόνες από τον θεσσαλικό κάμπο και συμπεριφορές ανθρώπων που περιγράφονται, προσωποποιήθηκαν στο μυαλό μου πολύ εύκολα.

 

Όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου αυτού, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως θέλω να το ξαναδιαβάσω. Θέλω να ανακαλώ από καιρό σε καιρό στη μνήμη μου τα μηνύματα που έλαβα κατά την ανάγνωση του. Θεωρώ πως είναι μηνύματα ζωής που μπορούν ένα ζευγάρι να το βοηθήσουν ώστε να κατανοεί καλύτερα ο ένας τις ανάγκες του άλλου και να το προστατεύσει από την απαξίωση της σχέσης τους. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους σας και εύχομαι να υπάρχουν ακόμα αντίτυπα στην αγορά ώστε κάποιος να μπορέσει να το προμηθευτεί.

 

Προσωπική βαθμολογία:

Γλώσσα 10
Ροή 10
Χαρακτήρες 10
Πρωτοτυπία 10
Πλοκή 10
Μ.Ο. 10