ΟΓΚΡΕΣΑ / ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΣΟΦΙΑ ΔΕΡΕ

<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Ο Κώστας Κρομμύδας στην Ογκρέσα του, ορμώμενος από πραγματικά γεγονότα, γράφει για έντονα πάθη που οδηγούν πότε στην καταστροφή και πότε στη λύτρωση. Άλλωστε η απόσταση ανάμεσα στις δυο, είναι συχνά μηδαμινή, ανύπαρκτη… Με λόγο λιτό, χωρίς εντάσεις, μπαίνει αθόρυβα στη ζωή του αναγνώστη και ξυπνάει μνήμες απ’ το παρελθόν αλλά κυρίως, ενεργοποιεί τις θύμησες για το μέλλον.
Με μια αδιόρατη, σχεδόν διάφανη γραφή, μετουσιώνει την μυθική μορφή της Ογκρέσα σε κάθε γυναίκα που ερωτεύεται και αγαπά έτσι ακριβώς όπως ορίζει η φύση της. Η πένα του Κώστα Κρομμύδα δεν με καθήλωσε…. Δεν μπόρεσε να με καθηλώσει – ευτυχώς - γιατί με προκαλούσε σ’ ένα αέναο ταξίδι της ψυχής, του κορμιού, του μυαλού, της ύπαρξης μου. Διαβάζοντας την Ογκρέσα, ανακάλυψα τον Γιάννη της δικής μου ζωής, τον Διονύση, το Λουκά, τον Κυριάκο, το Μηνά… Ήταν μαγικό το να μπορώ να με βλέπω πότε σαν Κατερίνα, πότε σαν Ροδία ή σαν Αγγελική… Ένιωσα τρόμο, όχι με τις αναφορές, αλλά με ό,τι έκρυβαν από πίσω. Ένιωσα πόθο, όχι με τις περιγραφές, αλλά με το συναίσθημα που βίωνε ο ίδιος ο συγγραφέας. Ένιωσα έκπληξη όταν ξεπήδησε ένα χαμόγελο απ’ τα χείλη μου, χωρίς ίχνος ελαφριάς διάθεσης στο γράψιμο του Κώστα Κρομμύδα. Τρομακτικά άσχημα γεγονότα, παιγνίδια της μοίρας των ηρώων του βιβλίου, ανακατεύθηκαν περίτεχνα με την καθημερινότητα τους κι έδωσαν στίγμα ιστορικού περιεχομένου και ταυτόχρονα προφητικού κειμένου για μένα, για σένα, για τον κάθε αναγνώστη.