Με εξαιρετική μαεστρία, ο Γιώργος Δάμτσιος, στο πρώτο του βιβλίο μας εξιστορεί γιατί ο Ρομπ Μίαρς έγινε δολοφόνος τεσσάρων ψυχών. Με έναν τρόπο χειμαρρώδη, ο αναγνώστης βρίσκεται κυριολεκτικά κολλημένος στην καρέκλα του, να περιμένει τη συνέχεια της ιστορίας η οποία ρέει δημιουργώντας συνεχώς νέα ερωτηματικά που περιμένεις να απαντηθούν παρακάτω με αγωνία.
Για έμενα, ο δρόμος αφήγησης που ακολουθείται, μιας και μεγαλύτερο μέρος του κειμένου καταλαμβάνει η ομολογία του Μίαρς, είναι ένας δύσκολος τρόπος για να ειπωθεί μια ιστορία, που πραγματικά θεωρώ ότι κρύβει αρκετές παγίδες, όμως ο συγγραφέας πετυχαίνει απόλυτα την σωστή και ακριβή χρήση αυτής της μεθόδου. Έτσι, έχουμε ένα κείμενο που δεν κουράζει, που ξεδιπλώνει την πλοκή με έναν όμορφο τρόπο και που είναι δοσμένο με άρτια γλώσσα. Ολοκληρωμένο το ψυχογράφημα του κεντρικού ήρωα, χωρίς να παραμελεί τους δευτερεύοντες χαρακτήρες και την σημαντικότητά τους. Με ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό ο Μίαρς μας κάνει να πιστέψουμε πως όλα όσα έζησε, όσο παράξενα και να μας φαίνονται, ήταν αλήθεια. Ήταν, όμως; Πόσο λεπτή είναι η γραμμή που χωρίζει τη λογική από το παράλογο; Το φυσιολογικό από το αλλόκοσμο; Είναι το μυαλό μας αυτό που καθορίζει τον κόσμο γύρω μας ή ο κόσμος την οπτική μας; Η τελική ετυμηγορία της δικαιοσύνης για το έγκλημά του, ίσως δώσει τις απαντήσεις.
5/5 ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου