RSS

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020

ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ

«Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια κείται, και ίσως έρθουν εποχές που ακόμα και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει»

Η πεμπτουσία της κοσμικής φρίκης μέσα από τα δύο πιο κορυφαία του διηγήματα και ένα από τα πιο ρατσιστικά , κατά πολλούς κείμενα του.

Ύπνωση λέω στον εαυτό μου.
Ναι ,αυτό παθαίνω κάθε φορά που διαβάζω βιβλία του.
Είναι ο μοναδικός που μπορεί να με υπνωτίσει και να με μεταφέρει στο δικό του αλλόκοτο και μαγικό σύμπαν.
Κρατάει το μαγικό ραβδί και εγώ χάνομαι στο γλωσσικό του πλούτο.
Θαυμάζω τις λέξεις του, το σύμπαν του και την αστείρευτη φαντασία του.
Eίναι ο πατέρας της επιστημονικής φαντασίας και φυσικά ο άρχοντας της κοσμικής φρίκης.
Μέσα από χαώδεις προτάσεις, μέσα από τρομακτικές περιγραφές ταξιδεύω σε ένα άλλο σύμπαν , αυτό που έπλασε για όλους εμάς ο "τεράστιος" Lovecraft.

Τα βουνά της τρέλας

Η παράνοια μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του κεντρικού ήρωας εισχωρεί σε κάθε κύτταρο μας.
Ρίγη κατακλύζουν το σώμα μας καθώς διασχίζουμε την αφιλόξενη Ανταρκτική .
Τρέλα κυριεύει το μυαλό μας αντικρίζοντας τα βουνά της παραφροσύνης.
Εκεί που η ζωή και θάνατος,ο χώρος και ο χρόνος έχουν συμμαχήσει με κάτι δυσοίωνο, κάτι βλάσφημο.
Ο υπαινικτικός τρόμος σε όλο του το μεγαλείο.
Τα βουνά της τρέλας θεωρείται από πολλούς ως το κορυφαίο έργο του Lovecraft αφού σε αυτό επεξηγείται η προέλευση των Μεγάλων Παλαιών.
O Lovecraft είναι ένας αριστοτέχνης αφηγητής και εγώ για ακόμα μία φορά υποκλίνομαι στο μεγαλείο του.
Φυσικά δεν θα πρότεινα σε κάποιον ο οποίος θέλει να εξοικειωθεί με το έργο του το συγκεκριμένο διήγημα καθώς ίσως θεωρείται από τα πιο δύσκολα λόγω των όρων παλαιοντολογίας και γεωλογίας που χρησιμοποιεί.
Βέβαια αυτό γίνεται μέχρι τις 40 πρώτες σελίδες ,μετά η αφήγηση γίνεται πιο έντονη και πιο καταιγιστική.
Μεγαλειώδες.

Η φρίκη στο Ρέντ Χουκ

Το εν λόγω διήγημα από πολλούς θεωρήθηκε το πιο ρατσιστικό του στο οποίο είναι έκδηλη και η ξενοφοβία του .
Ένα αρκετά σκοτεινό και τρομακτικό διήγημα, όπου ο τρόμος είναι πιο χειροπιαστός και πιο γήινος καθώς αναφέρεται στη λατρεία του σατανά, εμπλουτισμένη με αρκετά ρατσιστικά σχόλια η οποία διαδραματίζεται σε μία περιοχή όπου έζησε και ο ίδιος.
Το συγκεκριμένο διήγημα δεν σας κρύβω ότι μου άρεσε πάρα πολύ γιατί ήταν έξω από τα νερά του Lovecraft και έξω από την μυθολογία του Κθούλου.

Το χρώμα που ήρθε από το διάστημα

«Το πιο παλιό και το πιο δυνατό συναίσθημα του ανθρώπινου είδους είναι ο φόβος και το πιο παλιό και δυνατό είδος φόβου είναι ο φόβος για το άγνωστο»

Εφιαλτικό και απόκοσμο διήγημα.
Το ξύπνημα της αίσθησης του φανταστικού.
Κείμενο που αποπνέει ένα επίμονο υπαινιγμό φοβερής μυστικότητας και γεννά μια προσμονή αποκάλυψης.
Οι αισθήσεις σε επιφυλακή και ο αναγνώστης εγκλωβισμένος σε μια δυσοίωνη παραφροσύνη.
Σε στοιχειώνει.
Ζωντανές περιγραφές, αστείρευτη φαντασία και φρίκη που διαφθείρει τα πάντα στο πέρασμα της.
Έμψυχα και άψυχα.
Ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού δίνει με συναρπαστικό τρόπο το κλίμα του παράδοξου, του τρόμου και του μακάβριου.





Βαθμολογία : 9.5 / 10

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου