Ο ΤΡΟΦΙΜΟΣ

Προσθήκη λεζάντας

Παράνοια...
Χάνω τα λογικά μου...
Τι μου συμβαίνει άραγε;
Τι παιχνίδια παίζει το μυαλό μου;
Ποιος το κατευθύνει;
Ποιος έχει τόση δύναμη να ελέγχει όλες μου τις αισθήσεις;
Γύρνα... λέω στον εαυτό μου.
Γύρνα πίσω...
Σε κάθε σελίδα..
Ψάξε...
Κοίτα καλά..πίσω από τι γραμμές..
Τι...
Μου....
Διαφεύγει;....
Μόνο ένας συγγραφέας έχει καταφέρει τόσο πολύ να παίξει με το μυαλό μου.
Να με διχάζει.
Να με κάνει να αμφισβητώ την πνευματική μου υγεία.
Και για αυτό κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο του έχει και τον απόλυτο έλεγχό μου.
Με παρασύρει.
Μου δημιουργεί έντονους παλμούς.
Με αφήνει χωρίς ανάσα.
Και κάθε φορά που γράφει την λέξη τέλος έρχεται να μου δώσει στο φινάλε την θεραπεία.
Την τονωτική ένεση.
Αυτή που σε κάνει να πεις ότι αυτός ο άνθρωπος δεν υπάρχει.
Είναι ο βασιλιάς της παράνοιας.
Είναι ο Fitzek και εμείς απλά υποκλινόμαστε για ακόμα μια φορά στο μεγαλείο του.

Ο μετρ του ψυχολογικού θρίλερ επιστρέφει και έρχεται να μας συνταράξει ,να μας στοιχειώσει όπως μόνο αυτός γνωρίζει.
Είστε έτοιμοι για ένα ταξίδι στην κόλαση;
Εγώ είπα το ναι χωρίς ενδοιασμούς και βρέθηκα να είμαι και εγώ τρόφιμος σε ένα υψίστης ασφαλείας ψυχιατρικό νοσοκομείο όπου εκεί κρατούνται οι μεγαλύτεροι εγκληματίες.

Και αν σε πολλούς φανεί γνώριμη η υπόθεση (βλέπε Shutter Island) τότε μάλλον δεν ξέρετε ότι με το Fitzek δεν είστε ποτέ σίγουροι για το τι σας περιμένει.
Η ανατροπή διαδέχεται η μια την άλλη.
Οι περιγραφές του σύντομες και λιτές που δημιουργούν έντονα αλλά και ακραία συναισθήματα στον αναγνώστη.
Μικρά και σύντομα κεφάλαια που καθιστούν το βιβλίο το απόλυτο page turner .
Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο του το πείραμα ο συγγραφέας έχει επιλέξει η υπόθεση να διαδραματίζεται στα στενά και κλειστοφοβικά όρια ενός ψυχιατρείου.

Αν κάποιος μπορεί να δομήσει αριστουργηματικά ψυχασθενείς ήρωες,αν κάποιος έχει άριστες γνώσεις των ψυχιατρικών νοσημάτων και ιδρυμάτων ,αν κάποιος μπορεί να παίξει με τα όρια μας και το νευρικό μας σύστημα τότε σίγουρα ο Fitzek βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.

Ο συγγραφέας για μια ακόμα φορά σκαρφίστηκε μια συνταρακτική ιστορία η οποία ακολουθεί τον κεντρικό ήρωα να γίνεται έγκλειστος στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας ενός ψυχιατρείου με σκοπό να γνωρίσει αλλά και να αποσπάσει την αλήθεια από έναν κατά συρροή δολοφόνου που γνωρίζει ακριβώς τι συνέβη στο γιο του ο οποίος εξαφανίστηκε ένα χρόνο πριν.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Όλα ανατρέπονται.
Όλα περνούν μπροστά από τα μάτια σου σαν κινηματογραφική ταινία.
Η ανάσα σου αλλά και καρδιά σου θα χάσει κάθε χτύπο κατά την ώρα της ανάγνωσης.
Όπως γίνεται συνήθως στα βιβλία του εκατό περίπου σελίδες πριν το τέλος ο συγγραφέας αρχίζει να περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση με την πλοκή κάθε φορά να οδηγεί τις σκέψεις του αναγνώστη στην τρέλα.
Παίζει αδίστακτα με το μυαλό μας.
Ξανά και ξανά χωρίς έλεος.
Και εκει που λες είμαι φοβερή ξέρω τι συμβαίνει εκεί έρχεται ο Fitzek γελώντας και σου υπενθυμίζει ότι αυτός κατευθύνει την πλοκή.
Εσύ είσαι απλά ένα πιόνι στα χέρια του.
Δίνει ρεσιτάλ αγωνίας κάνοντας την υπέρβαση αφήνοντας σε άναυδο με το φινάλε οδηγώντας το μυαλό σου ακριβώς εκεί που θέλει αυτός.
Ο συγγραφέας δεν χαρίζεται πουθενά και σε κανέναν.
Η σκληρές αλήθειες του για το τι ακριβώς συμβαίνει σε τέτοια ιδρύματα είναι γροθιά στο στομάχι.
Δεν υπάρχουν υπερβολές σε αυτό το βιβλίο.
Μόνο παράνοια, υποψίες και η αλήθεια που διαλύει.

Ιδιαίτερη μνεία πιστεύω ότι χρειάζεται να γίνει στις ευχαριστίες που κάθε φορά γράφει στο τέλος των βιβλίων του.

Καθηλωτικό, ανατρεπτικό και όπως πάντα απρόβλεπτο.
Η αγάπη ενός πατέρα για τον γιο του γίνεται οδηγός.
Η κόλαση τελικός προορισμός.
Ο διάβολος κρατά την αλήθεια στα χέρια του.

Fitzek και ακόμα μια φορά υποκλίνομαι στο μυαλό του.

Βαθμολογία: 10/10