ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΛΛΙΟΝΤΖΗ

Συνέντευξη με την Αναστασία Καλλιοντζή

Γράφει η Βίκυ Τάσιου

Με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου «ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΝΤΙΟ» από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ η αγαπημένη συγγραφέας μας έκανε την τιμή να απαντήσει στις ερωτήσεις μου για την ομάδα και το blog βιβλιοαρώματα.

Την ευχαριστώ θερμά και της εύχομαι καλή επιτυχία από καρδιάς.

1)Αγαπητή κ. Καλλιοντζή το πρώτο σας βιβλίο «ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΝΤΙΟ» επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ μετά από σχεδόν 16 χρόνια.

Το πρώτο που ήθελα να σας ρωτήσω είναι ποιο ήταν το ερέθισμα για την συγγραφή αυτού του βιβλίου;

Ίσως ακουστεί λιγάκι αστείο, αλλά είναι η αλήθεια: τον Σεπτέμβριο του 1998 βρισκόμουν με μια συντροφιά σε ένα διάσημο μπαρ της εποχής εκείνης, στην Αθήνα. Κάποια στιγμή έτυχε να περάσει από μπροστά μου ένας γνωστός ηθοποιός. Το βασιλικό του παράστημα ήταν το φυτίλι που έβαλε φωτιά σε ένα καζάνι που σιγόβραζε επί σειρά ετών, για την ακρίβεια από τότε που ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στη Νομική Σχολή στην Κομοτηνή και γύρισα στην Αθήνα. Στο πρόσωπο εκείνου του ανθρώπου, ασυνείδητα, ασυναίσθητα, γεννήθηκε ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, ο Μουράτ, κι ύστερα, δίχως να το καταλάβω, εξυφάνθηκε γύρω του μια ολόκληρη ιστορία. Ήθελα πάρα πολύ να μιλήσω για την Κομοτηνή, κι έδοξε ο καλός Θεός και ήρθαν όλα τόσο αβίαστα…

2)Το βιβλίο ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΝΤΙΟ καθώς και την τηλεοπτική μεταφορά του τη λάτρεψε σχεδόν όλη η Ελλάδα. Ένας απόλυτος έρωτας μεταξύ δυο τόσο διαφορετικών ανθρώπων.Η ιστορία του βιβλίου είναι αληθινή;

Όχι, δεν είναι αληθινή ιστορία, είναι αποκύημα της φαντασίας μου. Ωστόσο όταν εκδόθηκε το βιβλίο, πολλώ μάλλον όταν προβλήθηκε η τηλεοπτική σειρά, διάφορες ανάλογες ιστορίες που ως τότε ζούσαν στο σκοτάδι, σιγά σιγά άρχισαν να βγαίνουν στο φως. Ίσως στο πέρασμα των χρόνων, και αφορμής δοθείσης από τη διάδοση της ιστορίας του βιβλίου μου, άρχισαν να υποχωρούν οι προκαταλήψεις. Μου έδωσε μεγάλη χαρά αυτό.

3)Στο βιβλίο προσπαθήσατε να ενώσετε με το πάθος του έρωτα ένα ζευγάρι διαφορετικών θρησκειών.Ποιος είναι ο λόγος που το κάνατε αυτό;

Γιατί μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον να εμβαθύνω στις αλλαγές που φέρνει ένας τέτοιος έρωτας, και στους ίδιους τους ερωτευμένους, αλλά και, ίσως κυρίως, στο περιβάλλον τους. Οι επιλεγόμενοι «απαγορευμένοι έρωτες» αποτελούν πεδίο δόξης λαμπρό για περισυλλογή, και φυσικά μια πρώτης τάξεως τροφή για σκέψη.

4)Φοβηθήκατε τις αντιδράσεις όταν σκεφτήκατε να εκδώσετε το βιβλίο;

Όχι, ποτέ. Την Κομοτηνή τη λάτρεψα, το ίδιο και τους ανθρώπους της. Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το βιβλίο, ήμουν αποφασισμένη να γράψω τα πράγματα με το όνομά τους και να μην αφήσω κανενός είδους φόβο να με κάνει να «στρογγυλέψω» τις καταστάσεις. Το αποτέλεσμα, θα έλεγα, με δικαίωσε. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι αγκάλιασαν το βιβλίο μου με μεγάλη αγάπη, κι είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.

5)Στο βιβλίο αναφέρεστε και σε ιστορικά γεγονότα.Πόσο καιρό σας πήρε η έρευνα και η συγγραφή του βιβλίου;

Δεν θα έλεγα ότι χρειάστηκε έρευνα, διότι ήδη από τα χρόνια που ζούσα στην Κομοτηνή, είχα ήδη έρθει σε επαφή και με το μουσουλμανικό στοιχείο της πόλης, κάνοντας δυνατές φιλίες που διαρκούν μέχρι σήμερα, οπότε δεν μου ήταν δύσκολο να χτίσω τον χαρακτήρα και τη ζωή του Μουράτ. Κατά τα λοιπά, η συγγραφή του βιβλίου διήρκησε περί τους εννιά μήνες, γιατί παράλληλα εργάζομαι ως δικηγόρος και οι χρόνοι μου ήταν και είναι περιορισμένοι… Αν είχα χρόνο να αφιερώσω μόνο στο γράψιμο, έχω την εντύπωση πως θα το είχα ολοκληρώσει σε χρόνο ρεκόρ. Τόσο πολύ με είχε κατακυριεύσει η ανάγκη μου να το βγάλω από μέσα μου.

6)Μέσα από τα βιβλία σας καταλαβαίνω ότι η θρησκεία και η πίστη παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή σας.Ισχύει αυτό;

 Βέβαια. Πιστεύω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου στον Θεό και στον λόγο Του, πηγαίνω στην Εκκλησία, μετέχω των Αγίων Μυστηρίων, θρησκεύω με όλη μου την καρδιά. Δεν θα μπορούσε, φαντάζομαι, να μη βγαίνει αυτό στα βιβλία μου. Είναι βαθιά εσωτερική ανάγκη να το εξωτερικεύω, για να επικοινωνώ τη χαρά του Θεού με όσο περισσότερο κόσμο μπορώ.

7)Από πού αντλείτε κάθε φορά την έμπνευσή σας;

Από οπουδήποτε. Ακόμα και η πιο τυχαία στιγμή, εικόνα, σκέψη, κουβέντα, ακόμα κι ένα όνειρο της νύχτας, μπορεί να αποτελέσει για μένα πηγή έμπνευσης.

8)΄Εχετε τελειώσει την νομική.Τελικά νιώθετε περισσότερο συγγραφέας ή δικηγόρος;

Η δικηγορία ανέκαθεν υπήρξε για μένα όνειρο ζωής. Είναι μεγάλη χαρά για μένα να μπορώ με τις γνώσεις μου να φαίνομαι χρήσιμη σ’ αυτούς που με χρειάζονται. Είναι το επάγγελμά μου στο οποίο στηρίζω τον βιοπορισμό μου, πασχίζω πάση δυνάμει να το ασκώ ως λειτούργημα, διότι επί της ουσίας αυτό ακριβώς είναι… από την άλλη, η συγγραφή είναι δώρο Θεού, είναι εκτόνωση, είναι αυτοέκφραση, είναι μοίρασμα, είναι πολλά. Δύσκολη η ερώτηση…, ακόμα δυσκολότερη η απάντηση. Νομίζω πως νιώθω περισσότερο δικηγόρος. Για να είμαι πιο ακριβής… καλλιτέχνης δικηγόρος (sic).

9)Με τι ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο σας;Η κ. Καλλιοντζή έχει χρόνο να διαβάζει για προσωπική ευχαρίστηση;

Στον ελεύθερο χρόνο μου πηγαίνω για περπάτημα, για να καθαρίζει το κεφάλι μου από όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και με τα οποία βομβαρδιζόμαστε κατά ριπάς. Συναντώ φίλους. Πάω σινεμά. Και φυσικά διαβάζω, το διάβασμα είναι για μένα πηγή ύψιστης ευχαρίστησης! Ειδικά τα βιβλία θεολογικού περιεχομένου με ξεκουράζουν βαθύτατα.

10)Τι είδους λογοτεχνία σας αρέσει να διαβάζετε και ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας ;

Ξεκινώ κάπως ανάποδα. Εντοπίζω έναν συγγραφέα, πολλές φορές τυχαία, διαβάζω ένα βιβλίο του, κι αν μ’ αρέσει επιδιώκω να διαβάσω όλα του τα έργα. Σε αδρές γραμμές θα έλεγα ότι μου αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία, αλλά όχι μόνο, όχι απαραίτητα. Αγαπημένους συγγραφείς έχω πολλούς, αλλά για να περιορίσω έναν ευρύτατο κύκλο θα έλεγα ότι δεν μπορώ να διανοηθώ τη βιβλιοθήκη μου χωρίς τα βιβλία του Μιχάλη Σπέγγου και του Στίβεν Κινγκ.

11)Προσωπικά έχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία σας.Μου αρέσει πολύ η γραφή σας και το ότι ασχολείστε με πολλά κοινωνικά ζητήματα στα βιβλία που γράφετε.Πόσο όμως από τον εαυτό σας και τις ανησυχίες σας περνάτε στα βιβλία σας;

Μολονότι για μένα ως συγγραφέα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι «κόντρα ρόλοι», δηλαδή να εμπνευστώ και να περιγράψω κάτι που δεν είμαι ή/και δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ, εντούτοις όντως, στα βιβλία μου βάζω μπόλικη δόση από τον εαυτό μου ακόμα και στα πιο απίθανα σημεία, και όλες, μα όλες μου τις ανησυχίες.

12)Πιστεύετε ότι στην σημερινή εποχή με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι άνθρωποι αφιερώνουν όσο χρόνο θα έπρεπε για να διαβάζουν;

Απ’ ό,τι βλέπω, με μεγάλη μου χαρά, ο κόσμος δεν έχει σταματήσει να διαβάζει. Ας πούμε ότι, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει περιοριστεί ο αριθμός των βιβλίων που αγοράζει ένας αναγνώστης, αλλά από την άλλη οι βιβλιοφιλικές ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανθούν και λουλουδίζουν. Είμαι αισιόδοξη.

13)Στην ζωή σας τι ρόλο παίζει ο έρωτας; Για ποιο λόγο θα λέγατε σε κάποιον «αντίο» 

Σημαντικότατο. Καταλυτικό. Απλά να, δεν περιορίζω τον έρωτα αποκλειστικά στα πρόσωπα…, θαρρώ είμαι ερωτευμένη με την ίδια τη ζωή, τη Δημιουργία. Χμμμ, δυσκολεύομαι να λέω αντίο. Θα το έκανα όμως, αν ένιωθα να πνίγομαι. Μεγάλη κουβέντα. Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες γι’ αυτό.

14)Φίλιππος και Μουράτ.Ποιον ήρωα σας αγαπήσατε πιο πολύ;

Είναι κι οι δυο τους παιδιά μου, και τους αγαπώ το ίδιο, ωστόσο δεν κρύβω ότι έχω λίγο μεγαλύτερη αδυναμία στον Μουράτ. Γιατί για εκείνον τα πράγματα είναι ακόμα δυσκολότερα, έχει πολλούς δαίμονες να παλέψει…

15)Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν έχετε στα πλάνα σας κάποιο νέο βιβλίο και αν ναι θα ήθελα να μας δώσετε μια μικρή γεύση σε τι αφορά.

Έχω η τάλαινα, έχω, αλλά προϊούσης της κρίσης νιώθω ότι ζούμε ακόμα στους καιρούς της «Παράνοιας» -αυτό ήταν το τελευταίο μου βιβλίο- και δεν θέλω ακόμη να το βγάλω από μέσα μου. Το βιβλίο αυτό θα είναι η συνέχεια της «Παράνοιας». Δυστυχώς, έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας στο ταξίδι προς το Φως… Κι ενώ αντιπαθώ τη φράση «φοβάμαι πως ακόμη δεν είδαμε τίποτα», έχω το κακό προαίσθημα πως είναι αλήθεια, μια μεγάλη, οδυνηρή αλήθεια.

16)Τελικά κ. Καλλιοντζή πόση παράνοια ζούμε στην σημερινή εποχή και κοινωνία;

Είναι να αναρωτιέται κανείς; Ο κόσμος έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο τρελοκομείο. Τα γεγονότα τρέχουν σαν τρελά, συμβαίνουν φρικαλεότητες κι ωστόσο τίποτα δεν αφήνει διαρκή εντύπωση. Παρακολουθώ το παρόν με έντονη ανησυχία για το μέλλον. Όμως δεν φοβάμαι. Έχει ο Θεός. Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, και έχει ο Θεός.

17)Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας προσωπικά βιώματα;

Πολλά. Ειδικά στο «Μη μου λες αντίο» μου ήταν πολύ πιο εύκολο να πατήσω πάνω μου για να περιγράψω ένα μεγάλο μέρος από τη ζωή της ηρωίδας, της Χριστίνας.

18)Ποιό από τα βιβλία σας δυσκόλεψε πιο πολύ κατά την συγγραφή και για ποιό λόγο;

Δίχως δεύτερη σκέψη, οι «Έσχατοι καιροί». Μου ήταν πολύ οδυνηρό να περιγράψω το άσχημο πρόσωπο της ζωής, και μάλιστα σε μια περίοδο όπου όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά - το βιβλίο τούτο γράφτηκε το 2004, όταν ακόμη η κρίση δεν υπήρχε ούτε ως λέξη στο λεξιλόγιό μας, όταν όλοι ζούσαμε το «αμερικάνικο όνειρο», με λεφτά, με διακοπές, με σπίτια, με δάνεια, με Ολυμπιακούς Αγώνες, με δόξες, με τιμές, με, με, με… Ακόμα πιο οδυνηρό μου ήταν να περιγράψω την καταβύθιση του ανθρώπου σε έναν κόσμο τεράτων. Φοβάμαι ότι, προϊόντος του χρόνου, η Ιστορία με δικαίωσε. Σας διαβεβαιώ, δεν χάρηκα καθόλου.

19)Ποιος διαβάζει πρώτος τα βιβλία σας πριν εκδοθούν;

Έχω τη συνήθεια να μη δίνω τα βιβλία μου σε κανέναν πριν εκδοθούν. Έτσι ξεκίνησα με το «Μη μου λες αντίο», έτσι πορεύομαι έκτοτε. Ο πρώτος άνθρωπος που τα διαβάζει πριν εκδοθούν είναι ο επιμελητής μου.

20)Υπάρχει κάτι το οποίο δεν έχει ειπωθεί για το βιβλίο «ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΝΤΙΟ» και θα θέλατε να το μοιραστείτε μαζί μας;

Η αλήθεια είναι ότι έχουν ειπωθεί τα πάντα, αλλά θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία μαγική: πέρσι το φθινόπωρο ξαναγύρισα στην Κομοτηνή για την παρουσίαση της επανέκδοσης του βιβλίου τούτου από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τη χαρά μου όταν είδα μπροστά μου διακόσιους ανθρώπους να με περιμένουν με την ίδια αδημονία σαν να ήταν η πρώτη φορά, και μάλιστα οι μισοί τουλάχιστον απ’ αυτούς ήταν Μουσουλμάνοι. Δεν περιγράφεται η συγκίνησή μου.

Κλείνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για αυτή την συνέντευξη.«Δεν σας λέω αντίο» αλλά σας εύχομαι κάθε επιτυχία από καρδιάς σε ότι και αν κάνετε.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τη χαρά και την τιμή

Λίγα λόγια για την συγγραφέα:

Η Αναστασία Καλλιοντζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης το 1995 και από το 1997 ασκεί τη μαχομένη δικηγορία, διατηρώντας δικηγορικό γραφείο στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη και έχει ένα γιο.

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ

2016	Μη μου λες αντίο, Μεταίχμιο
2016	Παράνοια, Διόπτρα
2014	Πόσο λίγο κρατάει η ευτυχία, Μεταίχμιο
2011	Παράνοια, Διόπτρα
2010	Αγαστή συνεργασία, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
2009	Χαμένο χτες, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
2006	Θυμάσαι;, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
2005	Έσχατοι καιροί, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
2003	Πες πως ήταν όνειρο, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
2001	Όλα ήταν τόσο μα τόσο υπέροχα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
2000	Μη μου λες αντίο, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Μεταφράσεις
2017	MacLean, Sarah, Ακαταμάχητος εραστής, Elxis
2017	MacLean, Sarah, Ένοχη απόλαυση, Elxis
2016	Gibbins, David, Tatal War Rome: Καταστρέψτε την Καρχηδόνα, Διόπτρα
2016	French, Nicci, Επιστροφή από το σκοτάδι, Διόπτρα
2016	MacLean, Sarah, Ο εξόριστος αριστοκράτης, Elxis
2016	Hwang, Sun-mi, Ο σκύλος που τόλμησε να ονειρευτεί, Διόπτρα
2016	Hislop, Victoria, 1959-, Το νησί. Η ανατολή, Διόπτρα
2016	Ryan, William, Τομέας Δώδεκα, Διόπτρα
2015	Miller, Madeline, Το τραγουδι του Αχιλλέα, Διόπτρα
2014	Hislop, Victoria, 1959-, Η Ανατολή, Διόπτρα
2014	Hwang, Sun-mi, Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει, Διόπτρα
2014	Reid, Brenda, Το παιδί του ουρανού, Διόπτρα
2014	Ryan, William, Τομέας Δώδεκα, Διόπτρα
2013	Gibbins, David, Total War Rome: Καταστρέψτε την Καρχηδόνα, Διόπτρα
2013	Yeldham, Peter, Γράμμα από το Τόκιο, Διόπτρα
2013	Hwang, Sun-mi, Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει, Διόπτρα
2013	Miller, Madeline, Το τραγούδι του Αχιλλέα, Διόπτρα
2012	Rogan, Charlotte, Λέμβος 14, Διόπτρα