Γράφει
η Πόπη Χρυσουλάκη:
Ένα
βιβλίο που σε πιάνει από την πρώτη σελίδα και σε κρατάει σε συνεχή αγωνία. Δύο
παράλληλες ιστορίες , χωρίς καμία προφανή σύνδεση. Από τη μία ένας νέος, ο
Πάτρικ, με σύνδρομο Άσπεργκερ που κατάφερε να μπει στο Πανεπιστήμιο για να
σπουδάσει Ιατρική, κι από την άλλη ένας άντρας, ο Σαμ, που βρίσκεται σε κώμα
και ζει το δικό του δράμα.
Τι είναι αυτό που οδήγησε τον Πάτρικ να σπουδάσει Ιατρική; Γιατί έχει αδυναμία στο μάθημα της ανατομίας; Καταφέρνουν, όντως, να του «μιλάνε» οι νεκροί;
Πώς βρέθηκε ο Σαμ στην κλινική; Πόσο καιρό είναι σε κώμα; Θα καταφέρει να συνέλθει; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει αυτό το βιβλίο. Και, πιστέψτε με, τα απαντάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ένα σκληρό, σε πολλά σημεία, βιβλίο με συνεχείς ανατροπές και απροσδόκητες εξελίξεις. Ένα βιβλίο που παράλληλα με το σασπένς και την αγωνία που περνάει στον αναγνώστη, καταφέρνει να του δώσει και αρκετές χρήσιμες πληροφορίες. Όπως τι είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ (εντελώς συμπτωματικά ήταν το δεύτερο βιβλίο που διάβασα μέσα σε λίγες μέρες που καταπιανόταν με το θέμα αυτό!). Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μία οικογένεια να μεγαλώνει ένα τέτοιο παιδί. Τι ιδιαιτερότητες μπορεί να έχει. Πώς εξελίσσεται η ζωή του και πώς αναπτύσσει δεξιότητες που κάποιοι άλλοι δεν έχουν. Πόσο συνδυαστικά και πόσο οργανωτικά μπορεί να δουλέψει το μυαλό του. Από την άλλη, τι ζει ένας ασθενής σε κώμα; Είναι σε θέση να αντιληφθεί τι γίνεται στο περιβάλλον του; Έχει κάποιους κώδικες επικοινωνίας; Πώς τον αντιμετωπίζουν οι συγγενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό; Υπάρχει επιστροφή;
Δυνατό, συναρπαστικό, διδακτικό και πάνω απ’ όλα καλογραμμένο και εντελώς διαφορετικό, σε κερδίζει από την αρχή και δε σε απογοητεύει ούτε μία στιγμή. Τρέχει στους ρυθμούς που χρειάζεται ένα βιβλίο αυτής της κατηγορίας, δε σε κουράζει, σου δίνει σπονδυλωτά τις απαντήσεις και προχωράει. Και φυσικά, με τα μηνύματα που περνάει, καταφέρνει να σε πείσει πως ιστορίες σαν αυτές μπορούν κάλλιστα να συμβούν στον καθένα μας. Γιατί η μυθοπλασία αγκαλιάζει την πραγματικότητα κι η πραγματικότητα βγαίνει πιο ισχυρή μέσα από τη μυθοπλασία.
Τι είναι αυτό που οδήγησε τον Πάτρικ να σπουδάσει Ιατρική; Γιατί έχει αδυναμία στο μάθημα της ανατομίας; Καταφέρνουν, όντως, να του «μιλάνε» οι νεκροί;
Πώς βρέθηκε ο Σαμ στην κλινική; Πόσο καιρό είναι σε κώμα; Θα καταφέρει να συνέλθει; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει αυτό το βιβλίο. Και, πιστέψτε με, τα απαντάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ένα σκληρό, σε πολλά σημεία, βιβλίο με συνεχείς ανατροπές και απροσδόκητες εξελίξεις. Ένα βιβλίο που παράλληλα με το σασπένς και την αγωνία που περνάει στον αναγνώστη, καταφέρνει να του δώσει και αρκετές χρήσιμες πληροφορίες. Όπως τι είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ (εντελώς συμπτωματικά ήταν το δεύτερο βιβλίο που διάβασα μέσα σε λίγες μέρες που καταπιανόταν με το θέμα αυτό!). Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μία οικογένεια να μεγαλώνει ένα τέτοιο παιδί. Τι ιδιαιτερότητες μπορεί να έχει. Πώς εξελίσσεται η ζωή του και πώς αναπτύσσει δεξιότητες που κάποιοι άλλοι δεν έχουν. Πόσο συνδυαστικά και πόσο οργανωτικά μπορεί να δουλέψει το μυαλό του. Από την άλλη, τι ζει ένας ασθενής σε κώμα; Είναι σε θέση να αντιληφθεί τι γίνεται στο περιβάλλον του; Έχει κάποιους κώδικες επικοινωνίας; Πώς τον αντιμετωπίζουν οι συγγενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό; Υπάρχει επιστροφή;
Δυνατό, συναρπαστικό, διδακτικό και πάνω απ’ όλα καλογραμμένο και εντελώς διαφορετικό, σε κερδίζει από την αρχή και δε σε απογοητεύει ούτε μία στιγμή. Τρέχει στους ρυθμούς που χρειάζεται ένα βιβλίο αυτής της κατηγορίας, δε σε κουράζει, σου δίνει σπονδυλωτά τις απαντήσεις και προχωράει. Και φυσικά, με τα μηνύματα που περνάει, καταφέρνει να σε πείσει πως ιστορίες σαν αυτές μπορούν κάλλιστα να συμβούν στον καθένα μας. Γιατί η μυθοπλασία αγκαλιάζει την πραγματικότητα κι η πραγματικότητα βγαίνει πιο ισχυρή μέσα από τη μυθοπλασία.
Άλλο
ένα καλοκαιρινό διαμαντάκι!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου