ΦΥΣΑΕΙ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΠΟΤΙΤΣΑ ΠΙΕΡΡΟΥΤΣΑΚΟΥ

<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Αν και δεν είμαι έμπειρη κριτικός ,θα σας μιλήσω για το βιβλίο της Κάκιας Ξύδη με τίτλο "Φυσάει"..
Την συνάντησα στην έκθεση βιβλίου πριν από λίγες ημέρες και με κέρδισε αμέσως με την αρχοντιά και την ηρεμία της...συζητούσαμε και τα μάτια μου κόλλησαν πραγματικά στο εξώφυλλο του βιβλίου της,το οποίο θεωρώ πανέμορφο!!

Διαβάζω το οπισθόφυλλο και της λέω.."μου μιλάει..." και όντως ήταν σαν μαγνήτης αυτό που ένοιωθα και φυσικά το πήρα !!
Το βιβλίο αυτό δεν είναι σαν τα άλλα που έχω έως τώρα διαβάσει...αποτελείται από πολλά διαφορετικά αλλά ταιριαστά κομμάτια που μιλούν για την δύναμη που έχουν τα συναισθήματα,με αρχηγό την αγάπη και πως μπορούν να μας επηρεάσουν...
Ο λόγος της Κάκιας χείμαρρος που σε παρασέρνει ,πολλές φορές διάβασα ξανά κάποια κομμάτια που με άγγιζαν!!
Κορυφαίο κεφάλαιο για εμένα το "Σ'αγαπάω,σ'αγαπάω πολύ"..
το θέμα του οποίου, (δεν σας το μαρτυράω βέβαια), πραγματικά απορώ πώς είναι δυνατόν να το συλλάβει ο νους και να το αναλύσει!!! Πόση ευαισθησία και πόση σκέψη ,πόση ανάλυση και πόση αγάπη ,ποια πληθώρα συναισθημάτων πρέπει να έχει νοιώσει στη ζωή της η συγγραφέας για να "βγει" αυτό το συγκεκριμένο αποτέλεσμα!!
Τελειώνω με ένα μικρό απόσπασμα που με άγγιξε πολύ:
"Ο καθένας σηκώνει τον δικό του σταυρό,παλεύει με τους δικούς του δαίμονες.Κι εγώ πάλεψα με τον δαίμονα της μοναξιάς μου.Δεν τον φοβάμαι πια.Τον ένιωσα να τρυπά το πετσί μου,να μπαίνει μέσα μου και να με παραλύει.Πάλεψα όμως με θάρρος και αποφασιστικότητα .Τον άφησα έξω από την ζωή μου.Τον έστειλα μακριά,γιατί στη σκέψη μου άνθιζαν μόνο υπέροχα λουλούδια και δεν υπήρχε χώρος γι αυτόν πλέον.Τώρα ξέρω τα τερτίπια του.Ξέρω πως μπορεί να διεισδύσει χωρίς να το καταλάβω και του έχω έτοιμη την απάντηση,γιατί καθώς μπαίνει,σκοντάφτει στον κήπο μου και στους δαίμονες δεν αρέσουν οι όμορφες εικόνες."
..ο καθένας μας βάζει τον δικό του δαίμονα στη θέση εκείνου της μοναξιάς....
Προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο της Κάκιας Ξύδη και την ευχαριστώ που με ταξίδεψε σε άλλους τόπους!!!
..και ευχαριστώ και την ομάδα για τον χώρο που κατέλαβα...