Η
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Η Ελένη και το τέρας
είναι η αυτοβιογραφία της συγγραφέως, όπου μέσα από αυτό πετά από μέσα της τον
μεγάλο της θυμό, τις οδύνες, τις προσβολές, την ταπείνωση, τους τσακωμούς και
τα πνιγμένα δάκρυα που της έκοβαν την ανάσα κατά τη παιδική της ηλικία.
Η Ελένη ήταν το όγδοο παιδί μιας οικογένειας που γεννήθηκε παραμονές του Β παγκοσμίου πολέμου στη Γαλλία από Έλληνες γονείς.
Είχε την ατυχία να γεννηθεί κορίτσι, το μοναδικό στην οικογένεια και έμεινε ορφανή από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Κληρονόμησε έντονα μεσογειακά χαρακτηριστικά, μαύρα μαλλιά, σκουρόχρωμα μάτια και μελαψό δέρμα που την έκαναν να ξεχωρίζει ανάμεσα στους ξανθούς γάλλους, γι΄αυτό και ήταν ανεπιθύμητη. Ένιωσε την απόρριψη από την μάνα της, την οποία άκουγε να την καταριέται πολλές φορές, πως δεν έπρεπε να γεννηθεί γιατί ήταν κορίτσι. Ποτέ δεν ένιωσε το χάδι της ούτε άκουσε μια γλυκιά κουβέντα από αυτήν. Έζησε μέσα στην φτώχια και την πείνα, φορούσε χιλιομπαλωμένα κουρέλια. Όλα αυτά την έκαναν να χάνει το κουράγιο της. Όμως σαν παιδί που ήταν δεν το έβαζε κάτω, έμαθε να επιβιώνει από τις προσβολές των συμμαθητών της, έκανε όνειρα. Το όνειρο της ήταν να γίνει δασκάλα και να ξεφύγει από την φτώχια, αλλά με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη παντρεύτηκε και έγινε μάνα στα 17-18. Ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένη μέσα στον γάμο της, ούτε συμβιβάστηκε με τη μοίρα της. Έζησε μια ζωή με αλλεπάλληλες ανατροπές και μεγάλες αντιθέσεις. Από τη μια η αποξένωση μέσα στην οικογένεια της και από την άλλη
η κοινωνική δράση που την κρατάει δυνατή. Μια γυναίκα που πήγε κόντρα στα "μη" της εποχής της.
Η συγγραφέας καταφέρνει να κάνει ένα ταξίδι στο παρελθόν της και στο τέλος κατορθώνει να απαλλαγεί από αυτό. Κατάφερε να ορθοποδήσει, να ισορροπήσει, να συγχωρήσει και να αγαπήσει τη μάνα της. Κατάλαβε ότι με τη συμπεριφορά της, της έμαθε σημαντικές και βασικές αρχές της ζωής, όπως να μην παραδίδει τα όπλα, την ελευθερία της σκέψης, την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων τη συμπόνοια, το σεβασμό προς τον πλησίον, τη σπουδαιότητα της γενναιοδωρίας.
Αυτό το βιβλίο με προβλημάτισε και με επηρέασε σαν μαμά που είμαι. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε και διδάσκουμε τα παιδιά μας μέσα από λόγια ή πράξεις, είναι αυτός που συμβάλλει στη δημιουργία του χαρακτήρα τους.
Η Ελένη ήταν το όγδοο παιδί μιας οικογένειας που γεννήθηκε παραμονές του Β παγκοσμίου πολέμου στη Γαλλία από Έλληνες γονείς.
Είχε την ατυχία να γεννηθεί κορίτσι, το μοναδικό στην οικογένεια και έμεινε ορφανή από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Κληρονόμησε έντονα μεσογειακά χαρακτηριστικά, μαύρα μαλλιά, σκουρόχρωμα μάτια και μελαψό δέρμα που την έκαναν να ξεχωρίζει ανάμεσα στους ξανθούς γάλλους, γι΄αυτό και ήταν ανεπιθύμητη. Ένιωσε την απόρριψη από την μάνα της, την οποία άκουγε να την καταριέται πολλές φορές, πως δεν έπρεπε να γεννηθεί γιατί ήταν κορίτσι. Ποτέ δεν ένιωσε το χάδι της ούτε άκουσε μια γλυκιά κουβέντα από αυτήν. Έζησε μέσα στην φτώχια και την πείνα, φορούσε χιλιομπαλωμένα κουρέλια. Όλα αυτά την έκαναν να χάνει το κουράγιο της. Όμως σαν παιδί που ήταν δεν το έβαζε κάτω, έμαθε να επιβιώνει από τις προσβολές των συμμαθητών της, έκανε όνειρα. Το όνειρο της ήταν να γίνει δασκάλα και να ξεφύγει από την φτώχια, αλλά με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη παντρεύτηκε και έγινε μάνα στα 17-18. Ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένη μέσα στον γάμο της, ούτε συμβιβάστηκε με τη μοίρα της. Έζησε μια ζωή με αλλεπάλληλες ανατροπές και μεγάλες αντιθέσεις. Από τη μια η αποξένωση μέσα στην οικογένεια της και από την άλλη
η κοινωνική δράση που την κρατάει δυνατή. Μια γυναίκα που πήγε κόντρα στα "μη" της εποχής της.
Η συγγραφέας καταφέρνει να κάνει ένα ταξίδι στο παρελθόν της και στο τέλος κατορθώνει να απαλλαγεί από αυτό. Κατάφερε να ορθοποδήσει, να ισορροπήσει, να συγχωρήσει και να αγαπήσει τη μάνα της. Κατάλαβε ότι με τη συμπεριφορά της, της έμαθε σημαντικές και βασικές αρχές της ζωής, όπως να μην παραδίδει τα όπλα, την ελευθερία της σκέψης, την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων τη συμπόνοια, το σεβασμό προς τον πλησίον, τη σπουδαιότητα της γενναιοδωρίας.
Αυτό το βιβλίο με προβλημάτισε και με επηρέασε σαν μαμά που είμαι. Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε και διδάσκουμε τα παιδιά μας μέσα από λόγια ή πράξεις, είναι αυτός που συμβάλλει στη δημιουργία του χαρακτήρα τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου