ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΞΟΔΟ

    ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
🔷Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ🔷

Τι θα έκανες για να σώσεις ένα εγκλωβισμένο κορίτσι από τον απαγωγέα του, ενώ βρίσκεσαι στη μέση του πουθενά μέσα στη θύελλα;
Τι θα έκανες και πως θα ένιωθες αν βρισκόσουν στο λάθος σημείο ,τη λάθος στιγμή;
Αυτά τα ερωτήματα καλείται να απαντήσει ο αναγνώστης ανοίγοντας το συγκεκριμένο βιβλίο.
Ένα πολύ δυνατό ψυχολογικό θρίλερ που με καθήλωσε από την ώρα που κοίταξα αυτό το εξώφυλλο.
Μία ξαφνική χιονοθύελλα γίνεται η αφορμή ώστε η κεντρική μας ηρωίδα η Ντάρμπι να βρεθεί εγκλωβισμένη μαζί με άλλους τέσσερις ανθρώπους σε ένα πάρκινγκ στην Εθνική Οδό στη μέση του πουθενά.
Χωρίς σήμα στο κινητό, χωρίς έξοδο διαφυγής.
Εγκλωβισμένη από μία απίστευτη χιονοθύελλα.
Στην ουσία χωρίς διέξοδο από αυτό που την περιμένει.
Για μένα αυτό το βιβλίο είχε όλα αυτά που θα κάνουν έναν αναγνώστη να μην μπορεί να το αφήσει από τα χέρια του.
Αρκετά κλειστοφοβικό, αρκετά αγωνιώδες και αρκετά ανατρεπτικό.
Από την πρώτη σελίδα οι περιγραφές τόσο των τοπίων αλλά και της ατμόσφαιρας που δημιουργεί ο συγγραφέας κάνουν τον αναγνώστη να εγκλωβιστεί και εκείνος μαζί με τους ήρωες σε μία ιστορία χωρίς διέξοδο.
Να φοβηθεί,να νιώσει τρομοκρατημένος.
Να νιώσει ότι βρίσκεται μέσα σε αυτό το σκηνικό.
Σε έναν σταθμό εξυπηρέτησης, στον αποκαλούμενο ο μεγάλος διάβολος, στη γλώσσα των ινδιάνων πλέκεται μία ιστορία απαγωγής.
Η κεντρική μας ηρωίδα καλείται να βρει ποιος από τους τέσσερις ανθρώπους είναι υπαίτιος για τον εγκλωβισμό ενός 7χρονου κοριτσιού σε ένα πάρκινγκ στη μέση του πουθενά.
Από εκείνη τη στιγμή η αγωνία μας ξεκινά.
Όλα ανατρέπονται κάθε στιγμή.
Όλοι είναι ύποπτοι.
Αλλά και όλοι είναι υπεράνω πάσης υποψίας.
Μια εφιαλτική ιστορία .
Ένα εθιστικό θρίλερ.
Αυτό το βιβλίο πραγματικά το απόλαυσα γιατί με καθήλωσε από την πρώτη κιόλας σελίδα.
Ενα βιβλίο που πραγματικά θα ήθελα να το δω να ζωντανεύει στις αίθουσες των κινηματογράφων.
Ο συγγραφέας έστησε ένα άριστο αλλά ταυτόχρονα κλειστοφοβικό σκηνικό όπου κατάφερε να αναπτύξει με δεξιοτεχνία την ιστορία του.
Μία ξαφνική χιονοθύελλα στα ορεινά του Κολοράντο, ένας σταθμός πάρκινγκ στη μέση του πουθενά, και πέντε άνθρωποι εγκλωβισμένοι περιμένοντας τα εκχιονιστικά.
Ένα κορίτσι έχει απαχθεί.
Χωρίς τηλέφωνο, μέσα σε ένα σταθμό εξυπηρέτησης οι μάσκες πέφτουν σιγά σιγά.
Ποιος είναι τελικά ο απαγωγέας του μικρού κοριτσιού;
Μπορεί ο συγγραφέας να μας έδωσε σχετικά νωρίς το πρόσωπο του υπαίτιου αλλά πιστέψτε με τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Αυτό δεν στάθηκε η αφορμή να χαλάσει καθόλου η απόλαυση της ανάγνωσης.
Γιατί πολύ απλά κανείς και τίποτα δεν είναι όπως νομίζουμε.
Όλα αλλάζουν.
Το μόνο που μένει ίδιο είναι ο χιονιάς.
Αυτός που θα σε κάνει και σένα να ανατριχιάσεις.
Ένα κορίτσι που τολμά και ξεπερνά τον ίδιο του τον εαυτό προκειμένου να σώσει ένα μικρό παιδί.
Ένα ανατριχιαστικό σκηνικό.
Παγωμένο, απομονωμένο και τρομακτικό.
Θα μπορέσετε να βρείτε τον ένοχο;
Εγώ δεν τα κατάφερα.
Ίσως γιατί δεν είχα προσέξει μία πολύ μικρή λεπτομέρεια.
Ελπίζω εσείς να προσέξετε όλα αυτά που πρέπει.