BOOK REVIEW
💧ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ 💧
Αθέατη στα μάτια των θνητών, κρυμμένη βαθιά στις σπηλιές του πεπρωμένου η Μοίρα πλέκει το υφαντό της ζωής μας.
Έτσι λοιπόν και σε αυτό το βιβλίο η κυρία Μανιάτη κρατώντας τη σαΐτα της Μοίρας έρχεται να πλέξει και να υφάνει τη ζωή τεσσάρων γυναικών.
Τέσσερα νήματα υφαίνει στον αργαλειό της.
Παίρνει σαΐτα και κλωστή και ξεκινά το υφαντό της.
Τέσσερις γυναίκες.
Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη.
Τέσσερις Μούσες.
Πλέκει σιγά σιγά το κουβάρι της ζωής τους.
Η κυρία Μανιάτη πήρε βελόνα και κλωστή και κέντησε μία πολύ όμορφη ιστορία.
Ή μάλλον τέσσερις υπέροχες ιστορίες με έναν κοινό παρονομαστή.
Έναν άντρα.
Έναν άνθρωπο χωρίς αναστολές, χωρίς ηθικούς φραγμούς και χωρίς αισθήματα.
Είναι το δεύτερο βιβλίο από την εν λόγω συγγραφέα που διαβάζω και μπορώ να πω ότι ήταν μία πάρα πολύ όμορφη ιστορία και αρκετά καλογραμμένη.
Μία ιστορία έρωτα αλλά και εκδίκησης.
Μία ιστορία που θα μας κάνει να αναρωτηθούμε αν τελικά η μοίρα κινεί τα νήματα ή εμείς κινούμε τα νήματα της ζωής μας.
θα μας συστήσει τέσσερις γυναίκες που ίσως στη κάθε μία από αυτές θα δούμε κάτι από τη δική μας ζωή, από τα δικά μας λάθη από τις δικές μας εμπειρίες.
Τέσσερις μούσες που διψούν για έρωτα και για ζωή.
Κάποιες μεγαλωμένες μέσα σε ένα παραμύθι.
Κάποιες από νωρίς είδαν το σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Τίποτα όμως δεν μπορούσε να τους προετοιμάσει για αυτό που είδαν στο πρόσωπο ενός άντρα που χάραξε τις ζωές τους και στο τέλος τις κατάστρεψε.
Σε κάθε κεφάλαιο η συγγραφέας του βιβλίου εξυφαίνει την ζωή της κάθε ηρωίδας.
Στο τέλος πάντα ρόλο έχει η μοίρα.
Βρήκα αρκετά έξυπνο και αρκετά συγκινητικό το ότι στο τέλος κάθε κεφαλαίου η κυρία Μανιάτη αναφερόταν στην μοίρα και στις σκέψεις της αλλά και στο πλεκτό που ύφαινε για την κάθε ηρωίδα.
Για την εξέλιξη της ζωής της αλλά και για τη μοίρα της.
Ένα πάρα πολύ δυνατό βιβλίο που μου έβγαλε πολύ έντονα συναισθήματα.
Με γέμισε θυμό, με προβλημάτισε και για ακόμα μία φορά μου δίδαξε ότι ο έρωτας είναι τυφλός.
Παρακολουθούμε τις ζωές τεσσάρων γυναικών.
Το μεγάλωμα τους, τη σταδιοδρομία τους,τα καρδιοχτύπια τους και φυσικά την καταστροφή τους από τον ίδιο άνδρα.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μίσησα τον Κίμωνα.
Τέσσερις γυναίκες που το μόνο που έψαχναν ήταν να αγαπηθούν.
Τελικά όμως η ευτυχία κρατά πολύ λίγο και ζητά πολύ ακριβό αντίτιμο.
Ένα πολύ γλυκό βιβλίο για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τα ανθρώπινα λάθη αλλά και για τις ανθρώπινες αδυναμίες.
Ένα βιβλίο για τη μοίρα.
Αυτή που μας ορίζει ή αυτή που επιλέγουμε εμείς για τον εαυτό μας.
Τελικά είμαστε εμείς που κεντάμε τη ζωή μας με τις κλωστές ή η μοίρα που θα αποφασίσει τι χρώματα θα ορίσει πάνω στο υφαντό μας;
💧ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ 💧
Αθέατη στα μάτια των θνητών, κρυμμένη βαθιά στις σπηλιές του πεπρωμένου η Μοίρα πλέκει το υφαντό της ζωής μας.
Έτσι λοιπόν και σε αυτό το βιβλίο η κυρία Μανιάτη κρατώντας τη σαΐτα της Μοίρας έρχεται να πλέξει και να υφάνει τη ζωή τεσσάρων γυναικών.
Τέσσερα νήματα υφαίνει στον αργαλειό της.
Παίρνει σαΐτα και κλωστή και ξεκινά το υφαντό της.
Τέσσερις γυναίκες.
Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη.
Τέσσερις Μούσες.
Πλέκει σιγά σιγά το κουβάρι της ζωής τους.
Η κυρία Μανιάτη πήρε βελόνα και κλωστή και κέντησε μία πολύ όμορφη ιστορία.
Ή μάλλον τέσσερις υπέροχες ιστορίες με έναν κοινό παρονομαστή.
Έναν άντρα.
Έναν άνθρωπο χωρίς αναστολές, χωρίς ηθικούς φραγμούς και χωρίς αισθήματα.
Είναι το δεύτερο βιβλίο από την εν λόγω συγγραφέα που διαβάζω και μπορώ να πω ότι ήταν μία πάρα πολύ όμορφη ιστορία και αρκετά καλογραμμένη.
Μία ιστορία έρωτα αλλά και εκδίκησης.
Μία ιστορία που θα μας κάνει να αναρωτηθούμε αν τελικά η μοίρα κινεί τα νήματα ή εμείς κινούμε τα νήματα της ζωής μας.
θα μας συστήσει τέσσερις γυναίκες που ίσως στη κάθε μία από αυτές θα δούμε κάτι από τη δική μας ζωή, από τα δικά μας λάθη από τις δικές μας εμπειρίες.
Τέσσερις μούσες που διψούν για έρωτα και για ζωή.
Κάποιες μεγαλωμένες μέσα σε ένα παραμύθι.
Κάποιες από νωρίς είδαν το σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Τίποτα όμως δεν μπορούσε να τους προετοιμάσει για αυτό που είδαν στο πρόσωπο ενός άντρα που χάραξε τις ζωές τους και στο τέλος τις κατάστρεψε.
Σε κάθε κεφάλαιο η συγγραφέας του βιβλίου εξυφαίνει την ζωή της κάθε ηρωίδας.
Στο τέλος πάντα ρόλο έχει η μοίρα.
Βρήκα αρκετά έξυπνο και αρκετά συγκινητικό το ότι στο τέλος κάθε κεφαλαίου η κυρία Μανιάτη αναφερόταν στην μοίρα και στις σκέψεις της αλλά και στο πλεκτό που ύφαινε για την κάθε ηρωίδα.
Για την εξέλιξη της ζωής της αλλά και για τη μοίρα της.
Ένα πάρα πολύ δυνατό βιβλίο που μου έβγαλε πολύ έντονα συναισθήματα.
Με γέμισε θυμό, με προβλημάτισε και για ακόμα μία φορά μου δίδαξε ότι ο έρωτας είναι τυφλός.
Παρακολουθούμε τις ζωές τεσσάρων γυναικών.
Το μεγάλωμα τους, τη σταδιοδρομία τους,τα καρδιοχτύπια τους και φυσικά την καταστροφή τους από τον ίδιο άνδρα.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μίσησα τον Κίμωνα.
Τέσσερις γυναίκες που το μόνο που έψαχναν ήταν να αγαπηθούν.
Τελικά όμως η ευτυχία κρατά πολύ λίγο και ζητά πολύ ακριβό αντίτιμο.
Ένα πολύ γλυκό βιβλίο για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τα ανθρώπινα λάθη αλλά και για τις ανθρώπινες αδυναμίες.
Ένα βιβλίο για τη μοίρα.
Αυτή που μας ορίζει ή αυτή που επιλέγουμε εμείς για τον εαυτό μας.
Τελικά είμαστε εμείς που κεντάμε τη ζωή μας με τις κλωστές ή η μοίρα που θα αποφασίσει τι χρώματα θα ορίσει πάνω στο υφαντό μας;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου