ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
☕Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ☕
Πόσα συναισθήματα μπορεί να σε πλημμυρίσει ένα βιβλίο μόλις λίγων σελίδων;
Πόσες αλήθειες μπορεί να κρύβονται σε μόνο λίγες αράδες;
Πόσες πληγές;
Πόσες αναμνήσεις;
Γυρίζω τις σελίδες του βιβλίου και κλείνοντας τα μάτια γυρνώ και εγώ τριάντα πέντε χρόνια πριν.
Σε ένα θρανίο.
Εκεί που χαράχτηκαν έρωτες και όνειρα.
Εκεί που τα καρδιοχτύπια ακούγονταν πιο δυνατά από το κουδούνι του σχολείου.
Εκεί που αρχίζουν να πλέκονται αγάπες, φιλίες και όνειρα για μια ζωή που ανοίγεται μπροστά μας και μας περιμένει.
Κλείνω πάλι τα μάτια και επιστρέφω στο παρόν.
Τι κράτησε στα αλήθεια από εκείνες τις στιγμές;
Τι εκπληρώθηκε;
Τι έγινε λάθος;
Που πήγαν όλα αυτά;
Εκείνο άραγε το μικρό κορίτσι ζει μέσα μου ή πέθανε κάπου στην πορεία μαζί με τα όνειρα του;
Σήμερα το πρωί άφησα τον καφέ στην άκρη.
Αποφάσισα λοιπόν να πιω τσάι βατόμουρο.
Και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή.
Ένα χέρι με πήρε και με γύρισε πολλά χρόνια πίσω.
Με έκανε να νιώσω παιδί.
Μου θύμισε την χαμένη μου αθωότητα.
Τα χαμένα μου όνειρα.
Με ταρακούνησε όμως συθέμελα.
Εκατόν εννιά σελίδες γεμάτες συναισθήματα.
Τρία γράμματα.
Ένας αποστολέας.
Μια παιδική υπόσχεση που θα εκπληρωθεί είκοσι πέντε χρόνια μετά.
Την επόμενη όμως μέρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο για καμιά από τις ηρωίδες μας.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο όλοι μα όλοι θα έρθετε αντιμέτωποι με τις δικές σας ζωές.
Σε κάποια από τις ηρωίδες σίγουρα θα βρείτε κάτι από τον εαυτό σας.
Θα έρθετε αντιμέτωποι με τον έρωτα, το ψέμα,την απώλεια,την μοναξιά.
Πολλά τα συναισθήματα.
Πικρές αλήθειες για τις ζωές που χάθηκαν κάπου στην πορεία.
Που σκόνταψαν στις δυσκολίες.
Που μας τις έκλεψαν όλοι αυτοί που πέρασαν από τις ζωές μας και μας γέμισαν πληγές.
Που έκλεψαν το χαμόγελο μας.
Ένα βιβλίο που άγγιξε την ψυχή και την καρδιά μου.
Μια κατάθεση ψυχής.
Η συγγραφέας μας έδωσε ένα άκρως συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο βιβλίο για τις αδυναμίες αλλά και για τη δύναμη που κουβαλάμε μέσα μας.
Για τις καλές νεράιδες που μπορούν να βρεθούν στο δρόμο μας και να μας αλλάξουν όλη μας τη ζωή.
Πόσα χρόνια μπορούν τελικά να χωρέσουν σε ένα βράδυ;
Πόσα συναισθήματα θα μπορούσαν να ειπωθούν σε ένα απόγευμα;
Καθίστε αναπαυτικά και πιείτε ενα τσάι βατόμουρο.
Αρχίστε να εξιστορείτε την δική σας ζωή κάτω από τον ουρανό.
Τον Αύγουστο την νύχτα με τα πεφταστέρια
κάντε την δική σας ευχή.
Και ποιος ξέρει ίσως αν ευχηθείτε με όλη σας την ψυχή όλα αυτά που λαχταράτε να γίνουν πραγματικότητα.
Ένα βιβλίο για την ζωή....που δεν ζήσαμε.
Για την ζωή..... που δεν εκτιμήσαμε.
Για την ζωή.....που είναι μπροστά και μας περιμένει.
Για αυτά που δεν τολμήσαμε.
Για αυτά που φοβηθήκαμε.
Για όλα αυτά που ονειρευτήκαμε.
☕Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ☕
Πόσα συναισθήματα μπορεί να σε πλημμυρίσει ένα βιβλίο μόλις λίγων σελίδων;
Πόσες αλήθειες μπορεί να κρύβονται σε μόνο λίγες αράδες;
Πόσες πληγές;
Πόσες αναμνήσεις;
Γυρίζω τις σελίδες του βιβλίου και κλείνοντας τα μάτια γυρνώ και εγώ τριάντα πέντε χρόνια πριν.
Σε ένα θρανίο.
Εκεί που χαράχτηκαν έρωτες και όνειρα.
Εκεί που τα καρδιοχτύπια ακούγονταν πιο δυνατά από το κουδούνι του σχολείου.
Εκεί που αρχίζουν να πλέκονται αγάπες, φιλίες και όνειρα για μια ζωή που ανοίγεται μπροστά μας και μας περιμένει.
Κλείνω πάλι τα μάτια και επιστρέφω στο παρόν.
Τι κράτησε στα αλήθεια από εκείνες τις στιγμές;
Τι εκπληρώθηκε;
Τι έγινε λάθος;
Που πήγαν όλα αυτά;
Εκείνο άραγε το μικρό κορίτσι ζει μέσα μου ή πέθανε κάπου στην πορεία μαζί με τα όνειρα του;
Σήμερα το πρωί άφησα τον καφέ στην άκρη.
Αποφάσισα λοιπόν να πιω τσάι βατόμουρο.
Και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή.
Ένα χέρι με πήρε και με γύρισε πολλά χρόνια πίσω.
Με έκανε να νιώσω παιδί.
Μου θύμισε την χαμένη μου αθωότητα.
Τα χαμένα μου όνειρα.
Με ταρακούνησε όμως συθέμελα.
Εκατόν εννιά σελίδες γεμάτες συναισθήματα.
Τρία γράμματα.
Ένας αποστολέας.
Μια παιδική υπόσχεση που θα εκπληρωθεί είκοσι πέντε χρόνια μετά.
Την επόμενη όμως μέρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο για καμιά από τις ηρωίδες μας.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο όλοι μα όλοι θα έρθετε αντιμέτωποι με τις δικές σας ζωές.
Σε κάποια από τις ηρωίδες σίγουρα θα βρείτε κάτι από τον εαυτό σας.
Θα έρθετε αντιμέτωποι με τον έρωτα, το ψέμα,την απώλεια,την μοναξιά.
Πολλά τα συναισθήματα.
Πικρές αλήθειες για τις ζωές που χάθηκαν κάπου στην πορεία.
Που σκόνταψαν στις δυσκολίες.
Που μας τις έκλεψαν όλοι αυτοί που πέρασαν από τις ζωές μας και μας γέμισαν πληγές.
Που έκλεψαν το χαμόγελο μας.
Ένα βιβλίο που άγγιξε την ψυχή και την καρδιά μου.
Μια κατάθεση ψυχής.
Η συγγραφέας μας έδωσε ένα άκρως συγκινητικό και βαθιά ανθρώπινο βιβλίο για τις αδυναμίες αλλά και για τη δύναμη που κουβαλάμε μέσα μας.
Για τις καλές νεράιδες που μπορούν να βρεθούν στο δρόμο μας και να μας αλλάξουν όλη μας τη ζωή.
Πόσα χρόνια μπορούν τελικά να χωρέσουν σε ένα βράδυ;
Πόσα συναισθήματα θα μπορούσαν να ειπωθούν σε ένα απόγευμα;
Καθίστε αναπαυτικά και πιείτε ενα τσάι βατόμουρο.
Αρχίστε να εξιστορείτε την δική σας ζωή κάτω από τον ουρανό.
Τον Αύγουστο την νύχτα με τα πεφταστέρια
κάντε την δική σας ευχή.
Και ποιος ξέρει ίσως αν ευχηθείτε με όλη σας την ψυχή όλα αυτά που λαχταράτε να γίνουν πραγματικότητα.
Ένα βιβλίο για την ζωή....που δεν ζήσαμε.
Για την ζωή..... που δεν εκτιμήσαμε.
Για την ζωή.....που είναι μπροστά και μας περιμένει.
Για αυτά που δεν τολμήσαμε.
Για αυτά που φοβηθήκαμε.
Για όλα αυτά που ονειρευτήκαμε.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου