ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΠΤΡΩΝ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
ΕΙΡΗΝΗ ΨΑΡΑΚΗ

Μία δολοφονία και ένα χειρόγραφο είναι η αφορμή για να γραφτεί αυτό το βιβλίο. Ο καθηγητής Τζόζεφ Βίντερ βρίσκεται δολοφονημένος στο σπίτι του και μετά από 25 χρόνια τρεις άνθρωποι, ένας ατζέντης, ένας δημοσιογράφος κι ένας πρώην αστυνομικός μας διηγούνται ο καθένας από την πλευρά του πως ψάχνουν να βρουν ένα χειρόγραφο, του οποίου έχουν διαβάσει μόνο την αρχή, ψάχνουν να βρουν και τη συνέχειά του, γιατί εκεί πιστεύουν ότι θα βρουν την απάντηση στο ποιος είναι ο δολοφόνος.
Ενώ ξεκίνησε καλά, δυστυχώς στην πορεία μου τα χάλασε τελείως. Άνευρο, χωρίς ουσία, χωρίς συναίσθημα και στο τέλος και χωρίς υπόθεση. Σε όλο το βιβλίο απλά ψάχνουν το χειρόγραφο. Τίποτε άλλο. Το μόνο θετικό είναι ότι η γραφή είναι τόσο απλή που φεύγει γρήγορα. Θέλει να μας δείξει πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το μυαλό του ανθρώπου και οι αναμνήσεις μας είναι αληθινές ή αποτέλεσμα κάποιων διαδικασιών? Αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. 

ΟΠΙΣΘΌΦΥΛΛΟ 
Πρίνστον, 1987: ο καταξιωμένος ψυχολόγος και καθηγητής Τζόζεφ Βίντερ δολοφονείται άγρια. Νέα Υόρκη, 25 χρόνια μετά: ο λογοτεχνικός ατζέντης Πίτερ Κατς λαμβάνει ένα χειρόγραφο. Ή μήπως πρόκειται για ομολογία; Σήμερα: τα μυστικά του Βιβλίου των Κατόπτρων έρχονται στο φως και αποκαλύπτουν γιατί οι αναμνήσεις είναι το πιο επικίνδυνο από όλα τα όπλα. Η αλήθεια του ενός είναι τα ψέματα του άλλου...