👣Βίκυ Τάσιου👣
Όταν πέφτουν στα χέρια σου τέτοια βιβλία χαίρεσαι που ανήκεις σε εκείνη την κατηγορία των αναγνωστών που υποστηρίζουν ότι οι Έλληνες συγγραφείς όχι απλά μπορούν να συγκριθούν αλλά τελικά να ξεπεράσουν και εκείνους της ξένης λογοτεχνίας.
Κλείνοντας το βιβλίο του κυρίου Δεληγιάννη ο στόχος που έβαλα στον εαυτό μου είναι σύντομα να επισκεφτώ τα βασιλικά κτήματα.
Τόσα χρόνια κάτοικος Αθηνών δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ ότι εκείνα τα μέρη θα κρύβουν τόση ομορφιά αλλά ταυτόχρονα θα δώσουν την ευκαιρία σε έναν νέο συγγραφέα να γράψει μία συγκλονιστική ιστορία.
Μία ιστορία που τη διάβασα με κομμένη ανάσα.
Η αλήθεια είναι ότι αν και δεν φοβάμαι δεν ξέρω αν τελικά ύστερα από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου θα μπορέσω να πατήσω το πόδι μου σε εκείνα τα μέρη.
Πάντα στο βάθος του μυαλού μου θα έχω τη σκοτεινή ιστορία που διάβασα.
Ο στόχος αποτέλεσε μία έκπληξη για μένα καθώς το οπισθόφυλλο δεν μπόρεσε να με προϊδεάσει για το τι θα ακολουθήσει.
Για μένα ήταν ένα εξαιρετικό βιβλίο από κάθε άποψη.
Τόσο από θεματολογία όσο και από την άρτια και δομημένη γραφή του.
Ένα βιβλίο που με ταξίδεψε νοερά στα δάση της Δεκέλειας και στα βασιλικά κτήματα.
Με κινηματογραφικές περιγραφές ο συγγραφέας έπλασε μία ιστορία ανατριχιαστική και σκοτεινή.
Μια ιστορία που έδεσε αριστοτεχνικά με τα ιστορικά αλλά και πολιτικά γεγονότα της Ελλάδας.
Αυτό το βιβλίο στάθηκε η αφορμή να μάθω πάρα πολλά πράγματα για την περιοχή του Τατοΐου, για τον τάφο του Σοφοκλή αλλά και να θυμηθώ τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας.
Το βιβλίο είναι απίστευτα καλογραμμένο και ο συγγραφέας έχει καταφέρει και έχει σκαρφιστεί μία ιστορία η οποία σε αρπάζει από το χέρι και σε μεταφέρει αυτόματα στα βασιλικά ανάκτορα.
Μέσα από τις εξαιρετικές περιγραφές των τοπίων και τις ασφυκτικές περιγραφές μέσα στις υπόγειες σήραγγες ο ήρωας του βιβλίο καλείται να ανακαλύψει την αλήθεια αλλά και το στόχο του και εγώ ένιωθα πολλές φορές το στομάχι μου να σφίγγεται από την αγωνία.
Ένιωθα ότι ήμουν εκεί μαζί του.
Τριγυρνούσα σε αυτό το ανατριχιαστικό αρχοντικό και αναζητούσα και εγώ την αλήθεια.
Προσπαθούσα να ξετυλίξω το κουβάρι μιας περίεργης ιστορίας με φόντο τα βασιλικά ανάκτορα.
Μέσα από την ιδιαίτερη γραφή του μεταφέρθηκα και εγώ μαζί με τους κεντρικούς ήρωες να εξερευνώ τα δάση της Δεκέλειας μέσα στο χειμωνιάτικο τοπίο και στην ογκώδη βλάστηση της περιοχής.
Οι σελίδες γυρνούσαν σαν τρελές, ο φόβος με είχε κυριεύσει και το μυαλό μου είχε σπάσει για να καταλάβω ποιος είναι ο περιβόητος στόχος.
Ένα βιβλίο γεμάτο ένταση, ανατροπές και μυστήριο.
Όταν η μυθοπλασία συναντά την ιστορία, όταν ο τρόμος συναντά την πραγματικότητα, όταν η πένα του συγγραφέα είναι αξιόλογη τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εξαίρετο.
Το τέλος του βιβλίου ανατριχιαστικό αλλά ένιωσα σαν να με έλουσε κάποιος με παγωμένο νερό.
Και αυτό γιατί ο συγγραφέας μας αφήνει στο πιο κρίσιμο σημείο και με αρκετές αμφιβολίες.
Λέω δεν μπορεί, πλάκα μας κάνει.
Θα έχει και άλλες σελίδες.
Ο συγγραφέας επέλεξε να μας αφήσει στο πιο κρίσιμο σημείο και όσο και και αν αυτό εντείνει την αγωνία μου άρεσε πάρα πολύ.
Ο στόχος επιτευχθεί αλλά αγαπητέ κύριε Δεληγιάννη περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια της ιστορίας.
Διαβάστε το, διαβάστε το όλοι.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου