Katerina Mastrogianni
Ο Παύλος είναι ο έφηβος γιος μιας μεσαίου οικονομικού εισοδήματος οικογένειας. Ενώ περιστοιχίζεται από τόσο κόσμο, από την οικογένεια του, τους συμμαθητές του σε σχολείο και φροντιστήριο από φίλους ο ίδιος νιώθει μόνος, το πέπλο της μοναξιάς τον τραβάει όλο και πιο βαθειά, με αποτέλεσμα να κλείνεται στον εαυτό του και να αποτραβιέται από το κοινωνικό του περιβάλλον.
Ο Παύλος περιμένει κάτι που θα τον αλλάξει ριζικά, που θα τον κάνει να ελπίζει και το βρίσκει στα μάτια μιας κοπέλας, ο έρωτας του χτυπάει την πόρτα και δε μπορεί να του αντισταθεί. Το βιβλίο αυτό μας μιλάει για το δύσκολο μεταβατικό στάδιο της εφηβείας που περνάμε όλοι μας, για τους γονείς που νομίζουν ότι παρέχοντας σχεδόν τα πάντα στα παιδιά τους, τους τα έχουν δώσει όλα και τότε στερούν το πιο σημαντικό, τον προσωπικό χρόνο μαζί τους.Για το ποσό ευάλωτος γίνεται ο ψυχισμός ενός νέου, όταν αρχίζουν να τον απασχολούν τα οικογενειακά προβλήματα, το άγχος των πανελληνίων που έρχονται, ο πρώτος έρωτας και το ποσό εύκολα μπορεί να παρασυρθεί από τον κύκλο του. Σαφώς το τέλος του βιβλίου δε μου άρεσε, όμως είναι ένα διαφορετικό βιβλίο που διεισδύει στην ψυχολογία του εφήβου,γραμμένο απλά και κατανοητά, σίγουρα όχι του γούστου μου, με μπέρδεψε ο αλληγορικός τίτλος του, όμως κάτι αποκόμισα από αυτό και αυτή είναι η ουσία. Είναι περίεργο πράγμα τελικά η εφηβεία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου