Τι λέτε να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω και να τα θυμηθούμε;Ροζ εξώφυλλα, όμορφα επιχρωματισμένα κορμιά ξανθών γυναικών και μυωδών μελαχρινών αρσενικών που απ' το εξώφυλλο και μόνο αναδύουν βαρβατίλα. Άρλεκιν. Η «γυναικεία» pulp λογοτεχνια. Κάποια στιγμή στη ζωή μας όλες μας διαβάσαμε ένα Άρλεκιν.
Και όπως έλεγε η διαφήμιση τους μια φορά και έναν καιρό, πριν από πολλά χρόνια: Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι… Αλλά δεν το ξεχνώ…
Τα Άρλεκιν έχουν πάντα το κοινό τους - μόνο που με τα χρόνια οι ιστορίες τους έχουν γίνει λιγότερο αθώες από ό,τι παλιότερα. Καταρχάς, έχουν αλλάξει τα εξώφυλλα, που, ανάλογα με τη σειρά (Συλλογή, Χρυσά, Bianca, Desire, Special χρυσά, Κλασικά, Ειδικές Εκδόσεις Άρλεκιν, Μεγάλοι Έρωτες), εκτός από μαρκησίες, απεικονίζουν πλέον και ημίγυμνα ζευγάρια (δεν φαίνονται επίμαχα σημεία, τα κρύβουν οι σαπουνάδες της μπανιέρας). Παράλληλα, ο εκδοτικός οίκος Χαρλενίκ (που βγάζει τα Άρλεκιν και τα Βell) τώρα πια έχει επεκταθεί και στη σειρά «γυναικείας λογοτεχνίας» Silk. Στην Έξαψη, ένα από τα βιβλία της σειράς, η Λίνζι Νιούμαν, προσπαθώντας να ξεφύγει από το δεσποτικό πατέρα της γνωρίζει τον Μιτς Ρόλινς, τον άντρα «που πρωτοαντίκρισε στον κήπο της έπαυλης των Νιούμαν ηλιοκαμένο, γυμνόστηθο, απόλυτα αρρενωπό και θανάσιμα επικίνδυνο. Ένας ακατανίκητος πειρασμός...»
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου