ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΩΣ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Το τελευταίο φως είναι ένα βιβλίο που περίμενα εναγωνίως να έρθει στα χέρια μου και ο πιο βασικός λόγος είναι ότι ήθελα να διαβάσω ένα βιβλίο που να έχει ως κύριο θέμα τα "ιδιαίτερα" παιδιά.
Η συγγραφέας του βιβλίου γίνεται η φωνή όλων αυτών των γονιών που έφεραν στον κόσμο αυτά τα ιδιαίτερα και αξιαγάπητα πλάσματα.

Μας μιλάει για το θέμα του αυτισμού και το προσεγγίζει με τόσο μεγάλη ευαισθησία, με τόσο μεγάλη λεπτότητα που δεν μπορεί παρά να μην αγαπήσεις και να μην συγκινηθείς από αυτό το βιβλίο.
Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα βιβλίο που θα σε κάνει να θυμώσεις.
Να θυμώσεις με τις απάνθρωπες συμπεριφορές τόσο απέναντι σε αυτά τα παιδιά αλλά όσο και στους γονείς τους.
Θα σε κάνει να θαυμάσεις αυτούς τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τον καθημερινό τους Γολγοθά με χαμόγελο έστω κι αν μερικές φορές λυγίζουν και οι οποίοι μας δίνουν ένα μεγάλο μάθημα ζωής.
Σε αυτό το συγκινητικό μυθιστόρημα η συγγραφέας του βιβλίου αγγίζει ταυτόχρονα πολλά κοινωνικά θέματα τα οποία θα μας συγκινήσουν, θα μας θυμώσουν αλλά θα γίνουν και τροφή για σκέψη.
Ο έρωτας , η φιλία, η θέση της γυναίκας σε εκείνη την περίοδο που αναφέρεται η υπόθεση, αλλά και η εκδίκηση θα είναι οι οδηγοί μας σε αυτό το ταξίδι.
Είναι ένα μυθιστόρημα που τους περισσότερους ήρωες θα τους αγαπήσεις.
Θα κλάψεις για τα βάσανά τους, θα τους θαυμάσεις για τις θυσίες τους και για τα αισθήματά τους, θα γευτείς τις επιθυμίες τους και που στο τέλος θα περιμένεις τη λύτρωση μαζί με αυτούς.
Οι ήρωες του βιβλίου είναι άρτια δομημένοι και σίγουρα σε κάποιους από αυτούς θα βρεις ένα κομμάτι από τον εαυτό σου.
Η αφήγηση είναι πάρα πολύ συγκινητική και τρυφερή και το θέμα του αυτισμού αντιμετωπίζεται με πάρα πολύ μεγάλη λεπτότητα.
Είναι ένα μυθιστόρημα που η λέξη θυσία έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα σε αυτό το ταξίδι.
Η φιλία ανάμεσα σε δύο γυναίκες γίνεται η αφορμή να ξετυλιχθεί το κουβάρι αυτής της ιστορίας.
Θα μεγαλώσουμε μαζί τους, θα μοιραστούμε τα όνειρά τους, θα κλάψουμε με τους έρωτές τους και θα αναλογιστούμε πόσο μεγάλη δύναμη έχει η αγάπη.
Τα όνειρα δεν θα σταματήσουν ποτέ για τους ήρωές μας.
Κάποιους θα τους φέρουν κοντά στην ευτυχία.
Κάποιους άλλους θα τους οδηγήσουν μακριά από αυτά που ήθελαν πραγματικά.
Ζωές μισές.
Ζωές κρυμμένες στο ψέμα και στο φόβο.
Ζωές που έχουν σφραγιστεί με ανομολόγητες επιθυμίες και καταλήγουν σε πράξεις με τραγικές συνέπειες.
Μοναδικό αντίβαρο η αγάπη και η αλήθεια.
Θα υπάρξει συγχώρεση προτού οι ενοχές σβήσουν με το τελευταίο φως;
Θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στην κυρία Τέκου που άγγιξε με τόσο μεγάλη ευαισθησία το θέμα του αυτισμού.
Που μίλησε για τις σκέψεις αλλά και τα προβλήματα αυτών των παιδιών αλλά και των γονιών τους που δέχονται καθημερινά το ρατσισμό από τους γύρω τους.
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο για την αγάπη, τη θυσία και την εκδίκηση.