Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΙΝΑ 10

Η άποψη της Πόπης Χρυσουλάκη για το βιβλίο,

<< Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΙΝΑ 10>> της Ruth Ware από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Μίλησαν πολλοί γι' αυτό το βιβλίο. Θα προσπαθήσω να μην κουράσω λοιπόν.

Η δική μου γνώμη: Αν ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβαζα σ' αυτή την κατηγορία. Αν δεν το έβλεπα συνεχώς μπροστά μου, σε τηλεοράσεις κλπ, να διαφημίζεται ως το βιβλίο της χρονιάς. Αν δεν προσπαθούσαν να πλασάρουν τη συγγραφέα ως τη νέα Αγκάθα Κρίστι. Αν, αν, αν... τότε, μπορεί και να μου άρεσε. .. Αν, αν, αν... τότε, μπορεί και να μου άρεσε.

Τώρα, όμως: Έχοντας διαβάσει το Κορίτσι Του Τρένου (αναφέρω αυτό, όχι ως το κορυφαίο της κατηγορίας του αλλά επειδή υπάρχει ένας παραλληλισμός του τρένου με πλοίο και της εξάρτησης από το ποτό της πρωταγωνίστριας στο πρώτο, με τις κρίσεις πανικού της αντίστοιχης στο δεύτερο. Έχοντας τόσες υψηλές προσδοκίες λόγω της υπερπροβολής. Έχοντας διαβάσει τα άπαντα της Αγκάθα Κρίστι από τα παιδικά μου χρόνια (και ξανά αργότερα)... τώρα, λοιπόν, δε μου άρεσε.

Χωρίς να θέλω να πω περισσότερα, γιατί έχουν όλα ειπωθεί, οι προσδοκίες μου διαψεύστηκαν παταγωδώς. Δεν με κρατούσε στις σελίδες του, δε με ενθουσίασε, δε μου έδωσε κάτι που δεν είχα. 

(τραγική διαπίστωση: Τόσα λεφτά από συγκεκριμένους Εκδοτικούς Οίκους για να διαφημίζουν βιβλία, χωρίς η πρώτη τους ύλη να είναι κάτι το ιδιαίτερο, είναι υπερβολή. Ας τα διαθέτουν καλύτερα για να επιλέγουν πιο δυνατούς τίτλους. Γιατί κι εμείς, άνθρωποι είμαστε κι όταν μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια, περιμένουμε λαγούς με πετραχήλια!)