ΣΤΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ

<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Έχοντας ακούσει πάρα πολλά για την Paula Hawkins, και χωρίς να έχω διαβάσει το κορίτσι του τρένου ,ξεκινώ τη κατάδυση στην παγίδα του νερού.
Ή μήπως θα έπρεπε να πω στην κολυμπήθρα των πνιγμών;
Ένα ιδιαίτερο ψυχολογικό θρίλερ που επικεντρώνεται στην προβληματική σχέση δύο αδελφών.
Εξαιρετική, αγωνιώδης και καταιγιστική γραφή.
Η δομή του βιβλίου αποτελείται από μικρά κεφάλαια τα οποία φέρουν τα ονόματα των ηρώων του βιβλίου.
Ο κάθε ήρωας λοιπόν περιγράφει και ξεδιπλώνει την ιστορία αλλά και τις σκοτεινές πλευρές του χαρακτήρα του.
Η αφήγηση είναι εξαιρετικά ζωντανή και σε παρασύρει καθώς γίνεται σε πρώτο πρόσωπο.
Προσωπικά μου αρέσουν πάρα πολύ οι σκοτεινοί χαρακτήρες, οι σκοτεινοί τόποι και όταν σε ένα βιβλίο κυριαρχούν πάρα πολλά μυστικά.
Αυτό το βιβλίο λοιπόν τα είχε όλα.
Λάθη ,έρωτες ,απαγορευμένα πάθη και πολλά μα πολλά κρυμμένα μυστικά.
Ας πάρουμε όμως λίγο την ιστορία από την αρχή.
Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, η Νελ τηλεφωνεί στην αδελφή της την Τζούλς.
Εκείνη όμως δεν σήκωσε ποτέ το τηλέφωνο και δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην έκκλησή της για βοήθεια.
Τώρα η Νελ είναι νεκρή και η Τζούλς αναγκάζεται να γυρίσει πίσω στο μέρος από το οποίο έλπιζε ότι είχε ξεμπερδέψει οριστικά.
Έτσι επιστρέφει στο Μπεκφορντ για να ανακαλύψει τι έχει συμβεί στην αδερφή της.
Εκεί όμως έρχεται αντιμέτωπη με κάποιες αυτοκτονίες γυναικών, οι οποίες έχουν πολλά κοινά με αυτή της Νελ.
Τι είναι άραγε η κολυμπήθρα των πνιγμών;
Γιατί τα μυστικά των κατοίκων του Μπεκφορντ είναι τόσο σκοτεινά όσο και τα βάθη από το ποτάμι που διασχίζει την περιοχή;
Από την αρχή του βιβλίου γίνεται λόγος για την κολυμπήθρα των πνιγμών.
Γιατί ονομάστηκε έτσι;
Πόσες γυναίκες χάθηκαν στις όχθες του;
Ώσπου σιγά-σιγά αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι για τα μυστικά που κρύβει το ποτάμι, από την εποχή ακόμα των μαγισσών.
Από τότε που στις όχθες του έχουν παρασυρθεί πολλές απελπισμένες και χαμένες ψυχές.
Η παγίδα του νερού είναι από εκείνα τα βιβλία που σε κάθε ήρωα ανακαλύπτεις κρυμμένα μυστικά.
Ένα μυθιστόρημα που η ανατροπή έρχεται μέχρι και την τελευταία σελίδα.
Σε αυτό το βιβλίο δεν ξέρω αν θα μπορούσα να πω ποιον ήρωα αγάπησα περισσότερο.
Απλά ένιωσα λίγο περισσότερη αγάπη και συμπόνια για τη Λουίζ.
Για την ζωή της που γκρεμίστηκε μέσα σε μια βραδιά από την απώλεια του παιδιού της.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που ασχολείται με τις σχέσεις ανάμεσα στους ήρωες και στην κοινωνία που τους περιβάλλει.
Ένα μυθιστόρημα που σε κάνει να καταλάβεις ότι άνθρωποι είναι ικανοί για φοβερά πράγματα δεδομένων των κατάλληλων ή όχι συνθηκών.
Που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να εμπιστευόμαστε τις μνήμες μας.
Αφεθείτε λοιπόν και εσείς στην παγίδα του νερού.
Και ανακαλύψτε τι μυστικά κρύβει η κολυμπήθρα των πνιγμών.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε μία παράγραφο του βιβλίου, η οποία όμως θεωρώ ότι είναι και μία τραγική αλήθεια:
Κανένας γάμος δεν μπορεί να επιβιώσει όταν υπάρχει μια απώλεια παιδιού.
Πάντα θα υπάρχει ανάμεσα τους το γεγονός ότι κανένας δεν μπόρεσε να τη σταματήσει.