RSS

Κυριακή 22 Ιουλίου 2018

ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΡΕΒΟΣ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
    ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ

Έρεβος: σκοτάδι, σκότος , προσωποποίηση του σκότους της αβύσσου.
Η λέξη αυτή από μόνη της σε προκαλεί, σε τρομάζει.
Έχει μία ιδιαίτερη επιρροή.
Έχει μεγαλύτερη δύναμη από τη λέξη σκοτάδι.
Έτσι λοιπόν όταν κράτησα αυτό το βιβλίο στα χέρια μου ήμουν σίγουρη ότι διαβάζοντας το, το σκότος της αβύσσου θα με σκεπάσει.
Θα με πάρει στην αγκαλιά του και θα μου δείξει τι θα πει τρόμος.

Εμείς οι αναγνώστες που είμαστε λάτρεις της λογοτεχνίας αυτού του είδους πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί τι είναι αυτό που μας κάνει να απολαμβάνουμε τον τρόμο.
Τι είναι αυτό που ενώ μας τρομάζει μας προκαλεί ταυτόχρονα τόσο έντονα συναισθήματα.
Εγώ τουλάχιστον δεν έχω μπορέσει να δώσω ακόμα την απάντηση σε αυτό το ερώτημα και για μία ακόμα φορά άφησα το Έρεβος να με αγκαλιάσει.



Χαίρομαι πάρα πολύ όταν στα σημειώματα των συγγραφέων της λογοτεχνίας τρόμου διαβάζω από τους περισσότερους ότι οι επιρροές τους αλλά και το ξεκίνημα τους ήταν με αφορμή κάποιο βιβλίο του Stephen King.
Αυτά που δεν έχω καταλάβει όμως ακόμα είναι γιατί αυτοί οι συγγραφείς έχουν μία ιδιαίτερη αδυναμία στα διηγήματα.
Εννιά σφηνάκια τρόμου κερασμένα από το Μάριο Δημητριάδη σε όλους εμάς.
Εννιά διηγήματα τρόμου και φαντασίας.
Αν και δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση στα διηγήματά τα συγκεκριμένα ήταν πάρα μα πάρα πολύ δυνατά.
Συνήθως σε ένα βιβλίο που περιέχει μικρές ιστορίες λίγες είναι αυτές που ξεχωρίζουν.
Αυτό όμως το Έρεβος που με τύλιξε τολμώ να πω ότι δεν υπήρχε ιστορία η όποια να μην με συγκλόνισε.
Μικρά διαμαντάκια που θα λάμψουν μέσα στο σκοτάδι.



Στο σκοτάδι του ανθρώπινου μυαλού.
Αρχικά θα αναφερθώ στην εξαιρετική έκδοση του βιβλίου τόσο από το ανάγλυφο εξώφυλλο όσο και από τους ευφάνταστους πίνακες που συνοδεύουν την κάθε ιστορία.
Περνώντας τώρα στις ιστορίες θα πω ότι η ανατριχίλα άρχισε να με κυριεύει.
Το μυαλό μου αλλά και η ψυχή μου κατακλύστηκε από το φόβο.
Αυτή είναι η επιτυχία του συγγραφέα.
Ανοίγεις το βιβλίο και χάνεσαι στον κόσμο του.
Όχι όμως έναν κόσμο φανταστικό.
Έναν κόσμο που μοιάζει τόσο πολύ με το δικό μας που η κάθε ιστορία θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από την καθημερινότητα του καθενός.
Όλες σου αισθήσεις λειτουργούν στο έπακρο.
Είναι η μόνη συλλογή που διάβασα το κάθε διήγημα από δύο φορές, για να το χορτάσω, για να χαθώ μέσα στο έρεβος της πένας του συγγραφέα.
Στο έρεβος του μυαλού του.
Εννέα ιστορίες που θα ξυπνήσουν τους φόβους σας.
Εννέα ιστορίες που θα κάνουν την καρδιά μας να χτυπήσει πάρα πολύ δυνατά.
Αυτό που μου έκανε πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση είναι ότι μέσα σε πολύ λίγες σελίδες της κάθε ιστορίας ο συγγραφέας κατάφερε να πλάσει με άρτιο τρόπο τους ήρωες αλλά μας έδωσε και συγκλονιστικές περιγραφές των τοπίων της κάθε ιστορίας.
Δεν θέλω να αναφερθώ σε κάθε μία από αυτές ξεχωριστά.
Θέλω όμως να αναφέρω αυτή που με άφησε άφωνη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη.
"Αγοραπωλησίες ικανοτήτων" όταν το διάβασα είπα ουάου τι έγραψε βρε παιδιά ο άνθρωπος.
Εξαιρετική από κάθε άποψη.
Συγκλονιστική.



Ένας φάρος σε ένα απομονωμένο νησί που προσπαθεί να ρίξει φως στο Έρεβος της ψυχής μας.
Τηλέφωνα που χτυπούν πάνω σε μία γέφυρα, μυθικά πλάσματα, πίνακες που ζωντανεύουν και πολλά άλλα αποτελούν τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, αποτελούν τον κόσμο του συγγραφέα και εμείς κάπου εκεί θα προσπαθούμε να σκεφτούμε ποια ιστορία τελικά ήταν καλύτερη από την άλλη.
Ένα βιβλίο που πραγματικά αξίζει να διαβάσουν όχι μόνο οι λάτρεις του είδους αλλά το προτείνω ανεπιφύλακτα και στους υπόλοιπους αναγνώστες.
Τελικά ποιος είναι ο πραγματικός εφιάλτης;
Το όνειρο που είδες στον ύπνο σου ή ανικανοποίητη πραγματικότητα που σε περιμένει μόλις ξυπνήσεις;
Ο φόβος καραδοκεί παντού, είστε έτοιμοι λοιπόν να αγκαλιάσετε το Έρεβος;
Διαβάστε λοιπόν αυτές τις ιστορίες και εύχομαι να νιώσετε και εσείς αυτό που ένιωσα και εγώ όταν τις διάβασα.... Φόβο.
5/5⭐⭐⭐⭐⭐

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου