ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ

"Ο αδύναμος ήλιος χάνεται από τα μάτια. Ο θάνατος, θριαμβευτικός, εμφανίζεται μέσα από τη θάλασσα. Άκου, αγάπη μου, άκου, το γλυκό πλησίασμα της νύχτας."

O Tony Strong είναι ένας Βρετανός συγγραφέας γεννημένος στην Ουγκάντα που υπογράφει τα βιβλία του με το ψευδώνυμο J.P. Delaney. Ιδιαίτερα επιτυχημένος ως συγγραφέας ξαναπιάνει ένα βιβλίο που είχε εκδοθεί πολλά χρόνια πριν, το ξαναγράφει και γίνεται παγκόσμια επιτυχία. Αυτό το μυθιστόρημα είναι το "Πίστεψέ με" , το οποίο μόλις τελείωσα και μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα.

Μιλάμε για ένα ψυχολογικό θρίλερ στηριγμένο στο έργο "Τα άνθη του κακού" του Σαρλ Μπωντλαίρ. Τα ποιήματα του από αυτήν την συλλογή είναι πανταχού παρόντα σε όλη την έκταση του έργου και δημιουργούν τη δική τους ξεχωριστή ατμόσφαιρα.

Η Κλερ Ράιτ είναι μία Βρετανή ηθοποιός που έχει καταφύγει στην Αμερική και προσπαθεί να ολοκληρώσει τις σπουδές της στην υποκριτική. Η έλλειψη πράσινης κάρτας και η ανάγκη της να βγάλει εύκολα και γρήγορα λεφτά, την αναγκάζει να δουλεύει ως δόλωμα σε ένα δικηγορικό γραφείο, ώστε να αποκαλύπτονται άπιστοι σύζυγοι και να στοιχειοθετούνται κατηγορίες εναντίον τους από τις γυναίκες τους. Σε μία τέτοια "αποστολή" εμπλέκεται σε μία υπόθεση δολοφονίας, η οποία θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της. Ή μήπως όχι;

Ο Delaney καταφέρνει να φέρει τον αναγνώστη σε τέτοια θέση που να μην μπορεί να αντιληφθεί ποια είναι η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα. Οι ανατροπές στην υπόθεση είναι συνεχείς, τα συναισθήματα των εμπλεκόμενων δοκιμάζονται σε κάθε κεφάλαιο και η εξέλιξη του μυθιστορήματος δοκιμάζει τη λογική όλων. Ποιος είναι ο ένοχος; Ποιος απειλεί και ποιος απειλείται; Ερωτήματα που μέχρι το τέλος μένουν αναπάντητα και δημιουργούν νέες υποθέσεις στο μυαλό των αναγνωστών.

Η ροή του μυθιστορήματος είναι γρήγορη. Τα κεφάλαια μικρά, μοιάζουν σαν πράξεις θεατρικού έργου, όπως άλλωστε και οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων. Στην αρχή αυτή η δομή ξενίζει, αλλά γρήγορα ο αναγνώστης τη συνηθίζει. Το προφίλ των ηρώων δεν αναλύεται ιδιαίτερα. Σιγά - σιγά προκύπτουν στοιχεία για τη ψυχοσύνθεση τους, για τα βιώματα και τα συμπλέγματα που έχουν αναπτύξει, κάτι που εντείνει το θρίλερ και βοηθά την ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος να είναι υποβλητική και σε πολλά σημεία σκοτεινή. Όντας γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, με την βασική ηρωίδα παντού παρούσα, δίνει την εντύπωση μίας ζωντανής αφήγησης και ιδιαίτερα ρεαλιστικής. Το τέλος του ανατρεπτικό και πρωτότυπο, αφήνει τον αναγνώστη για πολλή ώρα να σκέφτεται από την αρχή, όλα όσα έχει διαβάσει.

Αυτή η κατηγορία βιβλίων είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά ταυτόχρονα και δύσκολη. Θέλει ιδιαίτερη ικανότητα να καταφέρει ένας συγγραφέας να παίξει με την λογική και το συναίσθημα του αναγνώστη, να τον παρασύρει στη μυθοπλασία και μετά να τον επαναφέρει στην πεζή πραγματικότητα. Ο Delaney νομίζω πως το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό αυτό, οπότε όποιος επιλέξει να το διαβάσει, θα μείνει ικανοποιημένος από την ένταση και την εξέλιξη της ιστορίας.