Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ χειρότερα πόνο από την απώλεια ενός παιδιού.
Δεν μπορεί να υπάρξει χειρότερη κόλαση από το να χάνεις ένα παιδί από δική σου υπαιτιότητα.
Να το βλέπεις να αργοσβήνει μέσα στη δική σου αγκαλιά.
Από μια στιγμή απροσεξίας.
Από μια κακιά στιγμή.
Το πρώτο μυθιστόρημα της Clare Mackintosh καταπιάνεται με δυο δύσκολα αλλά και στενάχωρα κοινωνικά θέματα.
Αυτά της ενδοοικογενειακής βίας και της εγκατάλειψης των θυμάτων των τροχαίων.
Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ με αστυνομική πλοκή που απέσπασε πολύ καλές κριτικές από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του.
Σε αυτό το βιβλίο όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Όλα ανατρέπονται σε σημείο που έρχεσαι να αναρωτηθείς εάν δεν πρόσεξες κάτι κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.
Χρειάστηκε να γυρίσω πολλές φορές πίσω για να δω αν δεν διάβασα σωστά ή αν δεν παρατήρησα κάτι.
Η συγγραφέας έχει πλάσει αριστοτεχνικά μια συγκλονιστική ιστορία όπου ακροβατούμε ανάμεσα στα όρια της ηθικής.
Όλα ξεκινούν με ένα τροχαίο ατύχημα και με το θάνατο ενός μικρού παιδιού, μπροστά στα μάτια της μητέρας του ενώ ο οδηγός του αυτοκινήτου εγκαταλείπει το μικρό Τζέικομπ.
Από εκείνη τη στιγμή η ζωή της Τζένα αλλάζει.
Αδυνατώντας να διαχειριστεί τα συναισθήματά της αλλά και τη μαύρη μέρα του τροχαίου δυστυχήματος καταφεύγει στην Ουαλία για να ξεχάσει.
Εκεί ακροβατώντας μεταξύ λύπης αλλά και τύψεων προσπαθεί να φτιάξει μια νέα ζωή.
Το παρελθόν όμως δεν μπορεί να την αφήσει.
Το βιβλίο ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος η συγγραφέας προσπαθεί να μας μεταδώσει την ψυχολογία της ηρωίδας μετά από το δυστύχημα.
Στο δεύτερο μέρος η αφήγηση και η αγωνία αρχίζουν να κλιμακώνονται.
Εκεί είναι όπου οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη.
Άκρως συγκινητικές περιγραφές του ψυχισμού των ηρώων όπου δεν μπορούμε παρά να μην παρασυρθούμε και εμείς σε αυτή την βαθιά ανθρώπινη ιστορία.
Σε αυτό το βιβλίο ο κάθε αναγνώστης μέσα από τη δική του ματιά και τη δική του ηθική θα κρίνει και θα αποφασίσει αν θα δικάσει ή αν θα καταδικάσει.
Ένα βιβλίο που βάζει πολλά ηθικά διλήμματα και που προβληματίζει.
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που σου κόβει την ανάσα από την αγωνία αλλά ταυτόχρονα σου προκαλεί απίστευτα συναισθήματα.
Δύο ευαίσθητα ανθρώπινα θέματα γίνονται αφορμή για σκέψη.
Η εγκατάλειψη των θυμάτων των τροχαίων και τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας.
Το βιβλίο αυτό είναι από τα πιο ωραία αστυνομικά θρίλερ που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα.
Είναι ένα βιβλίο που έκλαψα πάρα πολλές φορές και που ήθελα να απλώσω το χέρι μου και να προσφέρω μία μικρή βοήθεια.
Ήθελα να φωνάξω σε όλες τις κακοποιημένες γυναίκες ΜΙΛΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Ένα βιβλίο που δεν μπόρεσα τελικά να ρίξω την τελική καταδίκη.
Γιατί κάποια πράγματα δεν είναι ποτέ οπως φαίνονται.
Η συγγραφέας έχοντας χάσει και εκείνη το δικό της γιο κάτω, από πολύ διαφορετικές συνθήκες, θέλησε να μας δώσει μία άκρως συγκινητική ιστορία για την απώλεια και πως μπορεί εκείνη να θολώσει την κρίση την συμπεριφορά και πώς μπορεί να επηρεάσει τη μετέπειτα ζωή μας.
Ένα ανατριχιαστικό και συγκλονιστικό βιβλίο για τη θλίψη,την κακοποίηση αλλά και τις ενοχές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου