Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Είχε αρκετό καιρό να μου κρατήσει κάποιο μυθιστόρημα συντροφιά,λόγω κάποιων δυσμενών συνθηκών...Η κυρία Ακαρεπη με την εξαιρετικη γραφή της,μου κράτησε όχι μόνο συντροφιά,αλλά με συγκίνησε,με πόνεσε και μου έφτιαξε την διάθεση.
Τολμώ να πω,ότι είναι ενα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει και με λυπεί που δυστυχώς το ολοκλήρωσα,γιατί δεν ήθελα με τίποτα να φτάσω στο τέλος του....Η Έλλη βρίσκεται αναπάντεχα κάτοχος μίας διόλου ευκαταφρονητης κληρονομιάς και αφού τερματίζει μια τοξική σχέση που έκανε τον κύκλο της,τα βήματά της την οδηγούν από την Αθήνα στην Κεφαλλονιά,το πανέμορφο νησί των παιδικών της αναμνήσεων. Διαβιβαστρια της περιουσίας της,στην ανιψιά της την Έλλη,είναι η Μάρθα μια αινιγματικη όσο και υπέροχη γυναίκα,που ουσιαστικά είναι και η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου μας. Τι να πρωτοπω για την Μάρθα; Θα ηθελα να την εχω φιλη και μανα μου....Ευλογημενοι οσοι εχουν τετοιους ανθρωπους στην ζωη τους...Έχασε την μητέρα της,ο αδερφός της ο Κωστας ξενιτευτηκε στην Αμερική και η αδερφή της η Πηνελόπη παντρεύτηκε και μετά από χρόνια κόπων έφτιαξε οικογένεια και γέννησε την Έλλη στην Αθήνα. Ασυμβίβαστο πνεύμα η Μάρθα,παρόλα τα εθιμοτυπικα της γενιάς της και της εποχής της,δεν θέλησε ποτέ της να περιοριστεί και να φτιάξει οικογένεια και μοιραζόταν ανάμεσα στις δύο μεγάλες της αγάπες:στα παιδιά των άλλων που τα είχε σαν δικά της και στα γλυκά,μέχρι που με το πέρασμα των χρόνων έκανε το όνειρο της πραγματικότητα και τον οικογενειακό τους φούρνο,τον μετέτρεψε σε ένα πανέμορφο και κερδοφόρο ζαχαροπλαστειο. Σύμμαχο στην ζωή είχε την μονακριβη φίλη της την Ευγενία και τον μεγάλο και μοναδικό έρωτα,έμελλε να τον ζήσει στο πρόσωπο του Σεργιου,έναν άντρα ιδιόρρυθμο με σκοτεινό παρελθόν,ο οποίος είναι παντρεμένος με την Καλλιόπη και διατηρούν το μπακάλικο της γειτονιάς. Η Μάρθα μπορεί να μην έγινε μάνα,αλλά στάθηκε μάνα στον γιο της Ευγενίας τον Μάνο,ο οποίος δεν γνώρισε πατέρα,στην Αγγέλα την κόρη του ζευγαριού που την βοηθούσε στον φούρνο και στον Ανέστη τον εγγονό της κυρά Μελπως της γειτόνισσας της. Τους καθοδηγουσε,τους συμβουλευε και τους είχε υπό την προστασία της...Για αυτές τις στιγμές ζούσε και δεν τις άλλαζε για τίποτα στον κόσμο...Για τις στιγμές που τους κερνουσε τα γλυκά της,τους έλεγε ιστορίες και άκουγε τα γέλια τους στην αυλή της. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που και τα τρία παιδιά την είχαν κάτι σαν Αγία και καλύτερη και από την μάνα τους...Και παράλληλα ζούσε και για κάτι άλλες στιγμές δανεικες και κλεφτές με τον Σεργιο,που ένιωθε ζωντανή και ευλογημένη στην αγκαλιά του. Η ανιψιά της η Έλλη,παραξενεμενη για την κληρονομιά μιας και έχει να επισκεφτεί το νησί από την ηλικία των 7,έρχεται αντιμέτωπη με τους ανθρώπους της θείας της από το παρελθόν,με μεγάλα μυστικά και ακόμα μεγαλύτερες αλήθειες...Πέρα από το ζαχαροπλαστειο και το σπίτι της Μαρθας,έρχεται στην κατοχή της και ένα τετράδιο με συνταγές της αποθανουσης με σκοπό την εκτέλεση τους και αποδεκτες τα ατομα που επελεξε η Μαρθα...Και που θα βρει επιτελους την συνταγη της περιφημης κερασοπιτας και που αποσκοπει ολο αυτο;Είναι όμως αντάξια των επιθυμιων της Μαρθας; Η Έλλη που μισεί τα γλυκά και μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι η θεία της,αποπειραθηκε να την δηλητηριασει στην ηλικία των εφτά...Που έγκειται η αλήθεια και που το ψέμα;Μεχρι που η Ελλη ενω νομιζε οτι θα πουλουσε τα παντα και θα ξεμπερδευε γρηγορα ερχεται αντιμετωπη με τον ερωτα και ενα τραγικο μυστικο απο το παρελθόν που αλλαξε και κατεστρεψε αδυσωπητα τις ζωες πολλων ανθρωπων... Ποια ήταν τελικά η Μάρθα;Μια ιστορία πόνου και συγκίνησης,οπου παρελθον και παρον εναλλασονται, που άνθρωποι εμπλέκονται,καταστάσεις εναλλασονται και η λύτρωση και οι απαντήσεις έρχονται την κατάλληλη στιγμή και δικαιολογουνται ολα...Αλλά και μια ιστορία γεμάτη από γεύσεις και αρώματα,ερωτα,ανεμελιά και καλοκαιρινή αύρα...Ο κεντρικός πυρήνας μας είναι η αλήθεια που αργά ή γρήγορα κάνει την εμφάνιση της και επουλωνει τις πληγές μας...Που μας βοηθά να ενηλικιωθουμε,που μας φέρνει αντιμετωπους με την αποδοχή,την συγχωρεση και την αγάπη. Αυτό που θα θυμάμαι από αυτό το βιβλίο είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δυστυχώς σε στιγματιζουν γιατί σε κερνάνε με μίσος,αρρώστια και φθόνο,αλλά ευτυχώς υπάρχουν και εκείνοι οι κάποιοι που σε κερνάνε με τα αγνά υλικά της ψυχής τους...Όπως ακριβώς πρέπει δηλαδή να είναι τα υλικά για το μυστικό μιας πετυχημένης συνταγής😉Θερμά συγχαρητήρια στην συγγραφέα για το καίριο και ζοφερό θέμα με το οποίο καταπιάστηκε - όσοι το διάβασαν γνωρίζουν - και αμέτρητα ευχαριστώ για το αξέχαστο ταξίδι που μου χάρισε ☺Ανυπομονώ για το επόμενο!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου