ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΟΣΤΑ

Είναι κάποια βιβλία που αν μη τι άλλο σε εξιτάρουν. Σε ταξιδεύουν μέσα στους αιώνες, μέσα από θρύλους και ιστορικές εποχές που κάνουν το μυαλό του αναγνώστη να εγκαταλείπει την πεπατημένη και να αφήνεται ελεύθερο να κάνει τις δικές του σκέψεις, τα δικά του ερωτήματα και να δώσει και κάποιες πιθανές απαντήσεις. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι πέραν κάθε αμφιβολίας το μυθιστόρημα "Τα κλεμμένα οστά" του Michael Byrnes που μόλις ολοκλήρωσα.

Μία γενετίστρια η Σάρλοτ Χένεσι, ένας ανθρωπολόγος ο Τζιοβάνι Μπέρσεϊ, ένας μισθοφόρος εκτελεστής ο Σαλβατόρε Κόντε, ιερείς χριστιανοί και μουσουλμάνοι, αρχαιολόγοι, αλλά και πολιτικοί και στρατιωτικοί, εμπλέκονται σε μία περιπέτεια που δεν μπορεί να χωρέσει ανθρώπου νους. Για άλλη μία φορά το παρελθόν έχει αφήσει όλα τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία για να βρεθεί η ανθρωπότητα μπροστά σε μία αναπάντεχη ανακάλυψη που είναι ικανή να εκθεμελιώσει δύο θρησκείες και να φέρει σε θρησκευτική απόγνωση σχεδόν το σύνολο της ανθρωπότητας. Ένα γαϊτανάκι γεγονότων μεταξύ της Ιερουσαλήμ και του Βατικανού, θα φέρει σε δύσκολη θέση Εβραίους, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους.

"Τα κλεμμένα οστά" είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, με καταιγιστική δράση, δραματική εξέλιξη και έντονη θρησκευτική χροιά. Τα όσα περιγράφονται μέσα σε αυτό, θα θέσουν για άλλη μία φορά σε δοκιμασία την λογική και τα πιστεύω του αναγνώστη. Και εδώ όπως και στον "Κώδικα Da Vinci" του Dan Brown, η ανθρώπινη διάσταση του Ιησού Χριστού και τα στοιχεία που διασώθηκαν από τους Ναΐτες ιππότες θα δημιουργήσουν μία ατμόσφαιρα μυστηριακή που θα κάνει πολλούς να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν τα ψήγματα αλήθειας που μεταφέρονται μέσα από τις γραμμές.

Με κίνδυνο να αποκαλύψω μέρος της υπόθεσης, θα σας αναφέρω μόνο, πως δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τότε που αρχαιολογικές προσπάθειες στην Ιερουσαλήμ, έφεραν στο φως ενδείξεις που ξεπερνούν τις ιερές Γραφές και τις καθιστούν υπό κρίση. Δεν είναι άλλωστε άγνωστο σε πολλούς, η ύπαρξη των κρυφών Ευαγγελίων, ούτε το γεγονός πως τα βιβλία που αποτελούν την Καινή Διαθήκη αποφασίστηκαν στην Α' Οικουμενική Σύνοδο και συμφωνήθηκαν μεταξύ αυτών που συμμετείχαν σε αυτήν. Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία που αναφέρεται στα Ευαγγέλια και στα λοιπά Ιερά Κείμενα και στο πως κάποια απορρίφθηκαν ενώ άλλα έγιναν αποδεκτά, ώστε να αποτελέσουν το πλαίσιο της Νέας Θρησκείας, που δεν είναι άλλη από τον Χριστιανισμό.

Αν κάτι καταφέρνει πολύ καλά αυτό το βιβλίο είναι να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Τα κεφάλαια είναι μικρά και εναλλάσσονται μεταξύ των δύο βασικών τοποθεσιών στις οποίες διαδραματίζεται η υπόθεση. Τα πρόσωπα που εμφανίζονται είναι λίγα και τοποθετημένα ευδιάκριτα ώστε να μην χρειάζεται να ανατρέχει κανείς σε προηγούμενα κεφάλαια του βιβλίου για να θυμηθεί το ρόλο τους. Η πλοκή είναι τέτοια που να μην μπερδεύει τον αναγνώστη και να τον οδηγεί στην τελική λύση της χωρίς κάποιον προβληματισμό. Και εδώ υπάρχουν σκοτεινοί χαρακτήρες αλλά και άλλοι που στην εξέλιξη της υπόθεσης γίνονται συμπαθείς.

Τελειώνοντας "Τα κλεμμένα οστά" για άλλη μία φορά ένιωσα γοητευμένος για τα χρόνια που ακολούθησαν την σταύρωση του Ιησού. Για τους ανθρώπους εκείνους που πρώτοι πίστεψαν στην θεϊκή του υπόσταση και για όσους προστάτεψαν μυστικά και στοιχεία ώστε να μπορέσουν να περάσουν σε επόμενες γενιές. Είναι βέβαιο πως πολύς κόσμος όταν διαβάζει τέτοιες καινοφανείς θεωρίες, όπως αυτές που αναπτύσσονται και σε αυτό το μυθιστόρημα, κλονίζεται και ή επιλέγει να τις προσπεράσει και να τις ξεχάσει ή να εμβαθύνει ώστε να έχει μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Σίγουρα το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν θα γίνει αρεστό από περιχαρακωμένα στο δόγμα τους άτομα. Συστήνεται όμως χωρίς καμία επιφύλαξη σε όλους όσους θέλουν να σκεφτούν μία άλλη προοπτική, μακριά από δογματισμούς και θέσφατα.