ΣΕΡΡΑ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Η άποψη της Κατερίνας Γρίβα για το βιβλίο

ΣΕΡΡΑ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ του Γιάννη Καλπούζου...

Σερρα .... ενα συγκλονιστικο ιστορικο μυθιστορημα. Ενας εκπληκτικος συνδυασμος ιστοριας και μυθοπλασιας. 
Ο κ. Καλπουζος εχει κανει τεραστια ερευνα για τα ιστορικα και λαογραφικα στοιχεια του ποντιακου πολιτισμου και της τοτε εποχης .
Μεσα απο τις σελιδες αυτου του βιβλιου βλεπουμε την ζωη ενος ανδρα, του Γαληνου. Παροτι ζουσε στις αρχες του 20ου αιωνα ενοιωθα πολλες φορες οτι εκεινος ηταν πολυ πιο μπροστα απο τα χρονια εκεινα .Καλλιεργημενος, σοβαρος,τιμιος και με υψηλη την αισθηση του καθηκοντος. Περασε βασανα πολλα . Τα περισσοτερα δεν του αναλογουσαν. Ερωτευτηκε με παθος. Ευτυχως η ζωη σ αυτο το σημειο του φερθηκε καλα. Μεσα απ εκεινον γνωρισα τη Φιλανθη, Ισως το πιο ατυχο προσωπο ολης της ιστοριας. Δοκιμαστηκε σκληρα Στιγματιστηκε, πονεσε, εκλαψε θρηνησε. Την συμπονεσα αρκετα. Η Ταλιν μια κοπελα που ηξερε να αγαπαει και να υπομενει. Ενας χαρακτηρας με τεραστια ψυχικα αποθεματα . Γνωρισα κ αλλα προσωπα ...καλους και κακους. Φιλους καρδιακους αλλα και φιλους προδοτες.
Το σερρα με συγκινησε και με διδαξε πολλα! Ομολογω οτι δεν γωριζα σχεδον τιποτα απο εκεινη την εποχη .Ολα οσα διαβασα θα μου μεινουν αξεχαστα ! 
Συγχαρητηρια στον κ.Καλπουζο . Θεωρω οτι ειναι ενας απο τους καλυτερους πεζογραφους της εποχης μας .

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ενόψει του εκτοπισμού των Αρμενίων απ' την Τραπεζούντα τον Ιούνιο του 1915, ένα κορίτσι που μοιάζει να το ζωγράφισε ο ίδιος ο Θεός καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου. Στην Ορντού ένα άλλο κορίτσι εύπορης ελληνικής οικογένειας ετοιμάζεται για τον γάμο της και πασχίζει να οραματιστεί το μέλλον μ' έναν άντρα τον οποίο ελάχιστα γνωρίζει.

Ο χαρισματικός, θρήσκος και θεματοφύλακας των ηθών της εποχής Γαληνός Φιλονίδης διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες∙ δοκιμάζεται εμπρός στις ιδέες του∙ έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και το μίσος∙ συντρίβεται και θέτει ως στόχο ζωής να εκδικηθεί εκείνον που του προκάλεσε τον μέγα πόνο.

Στο παρασκήνιο της μυθοπλασίας ιχνογραφείται ο Πόντος μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών∙ η ομογενοποίηση των φυλών με συνδετικό κρίκο μα και άλλοθι τη θρησκεία∙ ο φόβος, η μισαλλοδοξία και ο εθνικισμός που ενσπείρουν οι Νεότουρκοι και στη συνέχεια οι Κεμαλιστές∙ η καθημερινή ζωή στα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης∙ οι διώξεις των Ελλήνων επί Στάλιν∙ τα στρατόπεδα εργασίας στη Σιβηρία και οι στέπες του Καζακστάν με αφόρητους καύσωνες το καλοκαίρι και σφοδρό ψύχος τον χειμώνα∙ οι πόθοι, τα πάθη και τα δεινά των Ποντίων.

Κι όλα, μέσα από το πολυσχιδές ταξίδι που γράφει η ζωή και το ταξίδι που γράφεται για τη ζωή, να φαντάζουν φλόγες και κινήσεις του ποντιακού χορού σέρρα, του χορού της φωτιάς.

Ο Γιάννης Καλπούζος, κορυφαίος λογοτέχνης της γενιάς του, αποτυπώνει αριστοτεχνικά την ψυχή του Ποντιακού Ελληνισμού.