Pantelis Topalidis
- Είχε αρκετό καιρό να μου κρατήσει κάποιο μυθιστόρημα συντροφιά,λόγω κάποιων δυσμενών συνθηκών...Η κυρία Ακαρέπη με την εξαιρετική γραφή της,μου κράτησε όχι μόνο συντροφιά,αλλά με συγκίνησε,με πόνεσε και μου έφτιαξε την διάθεση.Τολμώ να πω,ότι είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει και με λυπεί που δυστυχώς το ολοκλήρωσα,γιατί δεν ήθελα με τίποτα να φτάσω στο τέλος του....Η Έλλη βρίσκεται αναπάντεχα κάτοχος μίας διόλου ευκαταφρόνητης κληρονομιάς και αφού τερματίζει μια τοξική σχέση που έκανε τον κύκλο της,τα βήματά της την οδηγούν από την Αθήνα στην Κεφαλλονιά,το πανέμορφο νησί των παιδικών της αναμνήσεων. Διαβιβάστρια της περιουσίας της,στην ανιψιά της την Έλλη,είναι η Μάρθα μια αινιγματική όσο και υπέροχη γυναίκα,που ουσιαστικά είναι και η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου μας. Τι να πρωτοπω για την Μάρθα; Θα ήθελα να την έχω φίλη και μάνα μου....Ευλογημένοι όσοι έχουν τέτοιους ανθρώπους στην ζωή τους...Έχασε την μητέρα της,ο αδερφός της ο Κώστας ξενιτεύτηκε στην Αμερική και η αδερφή της η Πηνελόπη παντρεύτηκε και μετά από χρόνια κόπων έφτιαξε οικογένεια και γέννησε την Έλλη στην Αθήνα. Ασυμβίβαστο πνεύμα η Μάρθα,παρόλα τα εθιμοτυπικά της γενιάς της και της εποχής της,δεν θέλησε ποτέ της να περιοριστεί και να φτιάξει οικογένεια και μοιραζόταν ανάμεσα στις δύο μεγάλες της αγάπες:στα παιδιά των άλλων που τα είχε σαν δικά της και στα γλυκά,μέχρι που με το πέρασμα των χρόνων έκανε το όνειρο της πραγματικότητα και τον οικογενειακό τους φούρνο,τον μετέτρεψε σε ένα πανέμορφο και κερδοφόρο ζαχαροπλαστείο. Σύμμαχο στην ζωή είχε την μονάκριβη φίλη της την Ευγενία και τον μεγάλο και μοναδικό έρωτα,έμελλε να τον ζήσει στο πρόσωπο του Σέργιου,έναν άντρα ιδιόρρυθμο με σκοτεινό παρελθόν,ο οποίος είναι παντρεμένος με την Καλλιόπη και διατηρούν το μπακάλικο της γειτονιάς. Η Μάρθα μπορεί να μην έγινε μάνα,αλλά στάθηκε μάνα στον γιο της Ευγενίας τον Μάνο,ο οποίος δεν γνώρισε πατέρα,στην Αγγέλα την κόρη του ζευγαριού που την βοηθούσε στον φούρνο και στον Ανέστη τον εγγονό της κυρά Μελπως της γειτόνισσας της. Τους καθοδηγούσε,τους συμβούλευε και τους είχε υπό την προστασία της...Για αυτές τις στιγμές ζούσε και δεν τις άλλαζε για τίποτα στον κόσμο...Για τις στιγμές που τους κερνούσε τα γλυκά της,τους έλεγε ιστορίες και άκουγε τα γέλια τους στην αυλή της. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που και τα τρία παιδιά την είχαν κάτι σαν Αγία και καλύτερη και από την μάνα τους...Και παράλληλα ζούσε και για κάτι άλλες στιγμές δανεικές και κλεφτές με τον Σεργιο,που ένιωθε ζωντανή και ευλογημένη στην αγκαλιά του. Η ανιψιά της η Έλλη,παραξενεμένη για την κληρονομιά μιας και έχει να επισκεφτεί το νησί από την ηλικία των 7,έρχεται αντιμέτωπη με τους ανθρώπους της θείας της από το παρελθόν,με μεγάλα μυστικά και ακόμα μεγαλύτερες αλήθειες...Πέρα από το ζαχαροπλαστείο και το σπίτι της Μάρθας,έρχεται στην κατοχή της και ένα τετράδιο με συνταγές της αποθανούσης με σκοπό την εκτέλεση τους και αποδέκτες τα άτομα που επέλεξε η Μάρθα...Και που θα βρει επιτελούς την συνταγή της περίφημης κερασόπιτας και που αποσκοπεί όλο αυτό;Είναι όμως αντάξια των επιθυμιών της Μαρθας; Η Έλλη που μισεί τα γλυκά και μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι η θεία της,αποπειράθηκε να την δηλητηριάσει στην ηλικία των εφτά...Που έγκειται η αλήθεια και που το ψέμα;Μέχρι που η Ελλη ενώ νόμιζε ότι θα πουλούσε τα πάντα και θα ξεμπέρδευε γρήγορα έρχεται αντιμέτωπη με τον έρωτα και ένα τραγικό μυστικό από το παρελθόν που άλλαξε και κατέστρεψε αδυσώπητα τις ζωές πολλών ανθρώπων... Ποια ήταν τελικά η Μάρθα;Μια ιστορία πόνου και συγκίνησης,όπου παρελθόν και παρόν εναλλάσσονται, που άνθρωποι εμπλέκονται,καταστάσεις εναλλάσσονται και η λύτρωση και οι απαντήσεις έρχονται την κατάλληλη στιγμή και δικαιολογούνται όλα...Αλλά και μια ιστορία γεμάτη από γεύσεις και αρώματα,έρωτα,ανεμελιά και καλοκαιρινή αύρα...Ο κεντρικός πυρήνας μας είναι η αλήθεια που αργά ή γρήγορα κάνει την εμφάνιση της και επουλώνει τις πληγές μας...Που μας βοηθά να ενηλικιωθούμε,που μας φέρνει αντιμέτωπους με την αποδοχή,την συγχώρεση και την αγάπη. Αυτό που θα θυμάμαι από αυτό το βιβλίο είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δυστυχώς σε στιγματίζουν γιατί σε κερνάνε με μίσος,αρρώστια και φθόνο,αλλά ευτυχώς υπάρχουν και εκείνοι οι κάποιοι που σε κερνάνε με τα αγνά υλικά της ψυχής τους...Όπως ακριβώς πρέπει δηλαδή να είναι τα υλικά για το μυστικό μιας πετυχημένης συνταγής😉Θερμά συγχαρητήρια στην συγγραφέα για το καίριο και ζοφερό θέμα με το οποίο καταπιάστηκε - όσοι το διάβασαν γνωρίζουν - και αμέτρητα ευχαριστώ για το αξέχαστο ταξίδι που μου χάρισε ☺Ανυπομονώ για το επόμενο!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου