RSS

Τρίτη 30 Απριλίου 2019

ΑΓΙΟΙ ΤΙΠΟΤΑ

Book Review
Anna Kritsotaki

Ένα συναρπαστικό μα συνάμα σκοτεινό ταξίδι, έφτασε στον τελικό προορισμό του.
Επιβιβάστηκα στο τραίνο φάντασμα για τους Αγίους, πιστέψτε με, δεν έχει καμία σχέση με τους Αγίους τόπους, αντίθετα είναι ένας τόπος μιαρός και βλάσφημος, ξεχασμένος από τον Θεό και τους Αγίους.

Ένα απόκοσμο μέρος, ψηλά στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας, πιο αρχαίο και από τον ίδιο τον θάνατο. Η αποφορά της νεκρής σάρκας, η δυσωδία της καμένης γης,η ερημιά της εγκατάλειψης,το ψύχος του χιονιού, το κόκκινο χρώμα του αίματος, το έρεβος του σκότους και η αλλόκοτη αίσθηση του παράδοξου, επικρατούν στο χωριό των Αγίων. Ένας ζοφερός προορισμός χωρίς επιστροφή. Κι όμως κάνεις δεν "μεταφέρεται",σε αυτό το μέρος, χωρίς να συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος. Οι ζωντανοί και οι νεκροί συναντιούνται στο διάβα του,όμως κανένας δεν είναι ασφαλής. Γιατί ο θάνατος και η τιμωρία είναι μόνο η αρχή και κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από την μοίρα του... Ένα συνταρακτικό μυθιστόρημα που με εξέπληξε με την πολυπλοκότητα και την πολύπλευρη αφήγηση του. Κι όταν λέω πολυπλοκότητα, δεν εννοώ πως ήταν "δύσκολο " στην ανάγνωση και στην κατανόηση του,απλά ήταν τόσο ευφυής η σύλληψη της ιδέας και της πλοκής του και παράλληλα της εκτέλεσής του από τον συγγραφέα, που πραγματικά με άφησε άναυδη. Βέβαια για να πω την αλήθεια δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τον Konstantinos Kellis ! Η γραφή του είναι μοναδική και μαγική, καταφέρνει πάντα να σε κάνει να νιώσεις την αγωνία και τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών ως το μεδούλι σου,λες και βιώνεις εσύ ο ίδιος την όποια κατάσταση. Ένα βιβλίο που με γέμισε με σκέψεις και αισιοδοξία. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο που ένα τόσο ανατριχιαστικό και αιματηρό βιβλίο με γέμισε με τέτοιου είδους συναισθήματα, δεν έχετε παρά να το διαβάσετε και να το διαπιστώσετε . Ένα βιβλίο ύμνος στην μητρότητα και στην συγχώρεση. Άραγε αξίζουν όλοι οι άνθρωποι την συγχώρεση όσο αποτρόπαιες κι αν υπήρξαν οι πράξεις τους?Τελικά είμαστε έρμαια των πράξεων μας ή της συνείδησης μας?Σώμα ή ψυχή?Τα συγχαρητήρια μου στον συγγραφέα που για ακόμη μια φορά κατάφερε με το "πνευματικό" του παιδί ,να με συνεπάρει και να αφήσει τις λέξεις και τις σκέψεις του,χαραγμένες στην καρδιά και στην συνείδηση μου.
Περίληψη
«Ονειρεύεσαι τους νεκρούς, αγάπη μου;» «Τους βλέπω μπροστά μου, μαμά».
Σ' ένα παλιό αρχοντικό της Ξάνθης, η Ηλιάνα Αχτάρη φροντίζει την ετοιμοθάνατη μάνα της.
Σε μια καφετέρια της Κομοτηνής, ο Στέφανος Αργυρίου νιώθει την ένταση ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.
Δύο άνθρωποι διαφορετικοί που θα συναντηθούν στο βαγόνι ενός άδειου τραίνου και θα βυθιστούν σ' έναν εφιάλτη που μυρίζει λιβάνι, χιόνι και αίμα.

Ένα αλλόκοσμο μέρος τους καλεί, ψηλά στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας. Ένα μέρος αρχαίο, όπου τα κεριά καίνε μπροστά από Αγίους δίχως ονόματα και πρόσωπα. Ένα μέρος όπου ο Θάνατος περιδιαβαίνει με ανοιχτά σαγόνια.
Η ελληνική επαρχία γίνεται ο καμβάς για ένα μυθιστόρημα λαογραφικού τρόμου και φαντασίας που θα σας συναρπάσει. Μια ιστορία απώλειας και αγάπης, ένα βιβλίο για το θάνατο και τη ζωή μαζί, από τον συγγραφέα των μπεστ σελερ Η σκιά στο σπίτι και Νεκρή γραμμή.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου