Γερμανία Σάββατο 26 Οκτωβρίου 1957:
Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες και ο περισσότερο μεταφρασμένος παγκοσμίως, ο Νίκος Καζαντζάκης αφήνει την τελευταία του πνοή.
Αθήνα Κυριακή 27 Οκτωβρίου 1957:
Η είδηση του θανάτου του Νίκου Καζαντζάκη πέφτει σαν ατομική βόμβα σε κράτος και εκκλησία.
Ο ανεπιθύμητος νεκρός πρέπει να επιστρέψει στη γενέτειρά του την Κρήτη για να ταφεί καθώς αυτή ήταν η τελευταία του επιθυμία.
Ο Νίκος Καζαντζάκης όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ τι θα τραβούσε το βασανισμένο σώμα του μετά τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς του.
Δεν ξέρω από πού πρέπει να ξεκινήσω για να μιλήσω για αυτό το βιβλίο.
Ένα συνταρακτικό μυθιστόρημα, μία δημοσιογραφική έρευνα, μία βιογραφία για τις αναμνήσεις μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια μία καταβύθιση στις σκέψεις ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών.
Εδώ και ώρες έχω κλείσει την τελευταία του σελίδα και τα συναισθήματά μου ακόμη είναι πάρα πολύ έντονα.
Κλαίω και είμαι εξοργισμένη.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ένας νεκρός, βαπτισμένος χριστιανός θα μπορούσε να υποστεί τέτοια ύβρη και μάλιστα από την ίδια την εκκλησία.
Το πρώτο που έχω να πω είναι ότι ο ανεπιθύμητος νεκρός ήταν ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ μου.
Το γιατί το καταλαβαίνετε και μόνοι σας.
Δεν μπορεί να μη λυγίσεις διαβάζοντας για το θάνατο ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών.
Δεν μπορεί να μη γονατίσεις κατά την εξιστόρηση των συνταρακτικών γεγονότων που σημάδεψαν το θάνατο του αλλά και την κηδεία του.
Ο Γιώργος Πράτανος με απόλυτο σεβασμό αλλά και ευαισθησία έγραψε ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για έναν από τους μεγαλύτερους στοχαστές όλων των εποχών.
Έναν άνθρωπο που αγαπήθηκε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης εκτός από την ίδια του την πατρίδα.
Θεωρώ ότι ούτε και ο ίδιος φανταζόταν ποτέ το τι θα ακολουθούσε κλείνοντας τα μάτια του.
Είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά και προσπαθώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσω όλα αυτά που ένιωσα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο.
Σε αυτή την συνταρακτική εξιστόρηση έρχονται στο φως γεγονότα που δεν γνωρίζαμε αλλά και αυτά που ίσως κατά καιρούς έχουμε διαβάσει.
Το βιβλίο ξεκινά σε μία κλινική της Γερμανίας όπου ο Νίκος Καζαντζάκης αφήνει την τελευταία του πνοή παίρνοντας μαζί του δύο από τα μεγαλύτερα παράπονά του.
Το ένα εξ αυτών ότι παρόλο που προτάθηκε εννέα φορές για το Νόμπελ λογοτεχνίας δεν κατόρθωσε ποτέ λόγω του μίσους προς το πρόσωπό του από το ελληνικό κράτος να το πάρει στα χέρια του.
Το δεύτερο ότι κυνηγήθηκε, μισήθηκε, προτάθηκε για αφορισμό και αναγκάστηκε να αφήσει τον τόπο που τον έθρεψε και τον γέννησε.
Η εξιστόρηση γίνεται εναλλάξ από την δεύτερη σύζυγό του την Ελένη Καζαντζάκη αλλά και από τον 23χρονο τότε δημοσιογράφο Φρέντυ Γερμανό.
Άγνωστες πτυχές της ζωής του Νίκου Καζαντζάκη έρχονται στο φως.
Ο συγγραφέας του βιβλίου σεβόμενος την παρακαταθήκη που άφησε, την προσωπική του ζωή αλλά και τον διωγμό του από τους δύο θανάσιμους εχθρούς του το ελληνικό κράτος και την εκκλησία μας εξιστορεί τα γεγονότα με απόλυτη ειλικρίνεια και απέραντο σεβασμό.
Χωρίς να παραποιηθεί η ιστορία, χωρίς να εκφράσει την προσωπική του άποψη για τη στάση της εκκλησίας και του κράτους έχει αποδώσει με καίριο τρόπο τα όσα συνέβησαν μετά το θάνατο του σπουδαίου συγγραφέα.
Η πολιτική αλλά και πνευματική ζωή της Ελλάδας των δεκαετιών 30, 40 και 50 περνά μπροστά από τα μάτια μας με δημοσιογράφους, εκδότες, πολιτικούς, καλλιτέχνες,συγγραφείς και ιερείς να πρωτοστατούν.
Κεντρικός ήρωας ο Νίκος Καζαντζάκης που μέσα από τα έργα του ήταν παρών στις αναταράξεις που προκαλούσε αλλά και την διεθνή αποδοχή που απολάμβανε.
Αυτό το βιβλίο είναι η αφορμή για όσους έχουν μελετήσει την ιστορία του μεγάλου συγγραφέα αλλά και για όσους δεν γνωρίζουν τόσο καλά το έργο αλλά και τη ζωή του να έχουν μία ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη άποψη για τα γεγονότα που ακολούθησαν το θάνατο του.
Διαβάζοντας το βιβλίο θα σας ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα που ίσως έχουν διαστρεβλωθεί με το πέρασμα των χρόνων.
Ένα από αυτά αφορά τη μεταφορά της σορού του Νίκου Καζαντζάκη από την Ολυμπιακή κατόπιν επιθυμίας του Ωνάση.
Πολλά site δεν επιβεβαιώνουν αυτό το γεγονός κάτι που στο βιβλίο αναφέρεται ξεκάθαρα.
Κορυφαία στιγμή του βιβλίου η κηδεία του Νίκου Καζαντζάκη στο Ηράκλειο της Κρήτης αλλά και η απαγόρευση της αρχιεπισκοπής να ψάλλουν την επιμνημόσυνη δέηση.
Συγκλονιστική στιγμή η μεταφορά της σορού στην ντάπια Μαρτινέγκο, πάνω στα Βενετσάνικα τείχη όπου αποτελεί την τελευταία κατοικία του αλλά και η απόφαση του ιερωμένου να διαβάσει το Νίκο Καζαντζάκη πριν τον εναποθέσουν στο χώμα παρά την απαγόρευση και τις απειλές της αρχιεπισκοπής.
Τραγική στιγμή του βιβλίου η άρνηση της εκκλησίας να τεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα κατά τη μεταφορά του στην Αθήνα.
Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί είναι ένα βιβλίο που πραγματικά αξίζει όλοι οι αναγνώστες να διαβάσουν και αφορά τη ζωή αλλά πολύ περισσότερο το θάνατο και όσων ακολούθησαν ενός από τους σπουδαιότερους Έλληνες συγγραφείς.
Θέλω να δώσω πάρα πολλά συγχαρητήρια στο δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιώργο Πράτανο που κατάφερε να αποδώσει με εξαιρετικό τρόπο αυτή την ιστορία.
Θα σας συνταράξει, θα σας συγκινήσει, θα σας θυμώσει αλλά είναι ένα βιβλίο που αξίζει να έχετε όλοι στη βιβλιοθήκη σας για έναν άνθρωπο που μας έκανε περήφανους παγκοσμίως, που έζησε ελεύθερος γιατί δεν φοβόταν να πεθάνει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου