Η
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι είναι αυτό που κάνει έναν
άνθρωπο δολοφόνο;
Μήπως είναι έμφυτο;
Μία κληρονομική διαταραχή που κάποιοι έχουν και κάποιοι όχι;
Ή μήπως γεννιέται από μία ανάγκη και από κάποιου είδους τρέλα;
Στα Ματωμένα Νούφαρα θα βρείτε τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Η Μαρία Προδρόμου επανέρχεται με ένα τελείως διαφορετικό βιβλίο από αυτά που την έχουμε συνηθίσει.
Η πρώτη της απόπειρα για αστυνομικό μυθιστόρημα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Αυτό το βιβλίο αποδεικνύει περίτρανα ότι τελικά οι συγγραφείς μπορούν αλλά και πρέπει να επιχειρούν να κινούνται σε διαφορετικά μονοπάτια από τα συνηθισμένα.
Το νέο της πόνημα είναι ένα βιβλίο με αστυνομική πλοκή και με άρωμα ελληνικής υπαίθρου.
Η αγαπημένη μας Μαρία Προδρόμου μας βάζεις στο μυαλό ενός σχιζοφρενή δολοφόνου.
Ένα μυθιστόρημα πλούσιο σε εικόνες και συναισθήματα κάτι που γνωρίζει πάρα πολύ καλά να κάνει η συγγραφέας.
Εικόνες και μυρωδιές από την ελληνική ύπαιθρο και συγκεκριμένα από τη Νάουσα όπου εκτυλίσσεται η ιστορία μας.
Η υπόθεση μας αφορά έναν κατά συρροήν δολοφόνο και βιαστή που δρα με απόλυτη ακρίβεια χωρίς να μπορεί να γίνει γνωστή η ταυτότητά του.
Η ελληνική αστυνομία βρίσκεται στο κατόπι του, πάντα όμως εκείνος είναι ένα βήμα μπροστά.
Οι υποψίες πέφτουν σε όλους τους εμπλεκόμενους και εμείς καλούμαστε να βρούμε την άκρη του νήματος.
Η συγγραφέας με μεγάλη μαεστρία κινεί τις υποψίες μας καθε φορά σε διαφορετικό χαρακτήρα.
Ένα βιβλίο με αριστοτεχνική γραφή που σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα.
Προσωπικά δεν μπόρεσα να βρω το δολοφόνο μέχρι να θελήσει η ίδια η συγγραφέας να μου τον αποκαλύψει.
Οι ήρωες είναι πολύ σωστά δομημένοι καθώς παράλληλα με την ιστορία των φόνων ξετυλίγεται και η προσωπική ζωή των ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτή την ιστορία.
Οι σκέψεις τους ,τα συναισθήματά τους, η προσωπική του ζωή περνούν μπροστά από τα μάτια μας.
Η Ρωξάνη Βαλαωρίτου προσπαθώντας να ξεπεράσει τον πρόσφατο θάνατο του συζύγου της αποφασίζει να μετακομίσει στη Νάουσα μαζί με τα δύο της παιδιά.
Οι εφιάλτες που την βασανίζουν τα βράδια αναφορικά με τις δολοφονίες θα μπορέσουν να βοηθήσουν άραγε την ελληνική αστυνομία;
Η ιστορία της Ρωξάνης όπως μας εξηγεί και η συγγραφέας στις σελίδες της θα μας θυμίσει την ιστορία της Ελένης Κικίδου του θρυλικού μέντιουμ η οποία βοήθησε την ελληνική αστυνομία το 1954 να προβεί στη σύλληψη του δράκου της Βουλιαγμένης.
Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ στο βιβλίο είναι ότι κάθε κεφάλαιο ξεκινούσε με τις σκέψεις αλλά και τα συναισθήματά του κατά συρροή δολοφόνου.
Στην πορεία ακολουθεί η εξέλιξη της ιστορίας.
Στο βιβλίο θα συναντήσουμε απίστευτες περιγραφές της ελληνικής φύσης.
Λιβάδια, ποτάμια ,μυρωδιές που συναντά κανείς μόνο στην ελληνική ύπαιθρο.
Εκεί κρυμμένος κάπου βρίσκεται και ο δολοφόνος.
Τα ματωμένα νούφαρα θα σας τον αποκαλύψουν.
Επειδή όμως πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα δεν λείπουν και οι στιγμές αλλά και οι περιγραφές της σκηνής των εγκλημάτων αλλά και της βίας που ασκεί στα θύματά του ο δολοφόνος.
Ένα βιβλίο που με εξέπληξε ευχάριστα τόσο για την αφηγηματική δεινότητα όσο και για την εμπνευσμένη πλοκή.
Χωρίς περιττές λεπτομέρειες, καθώς πολλές φορές τα αστυνομικά βιβλία κουράζουν με ονόματα και περιγραφές, αυτό το βιβλίο ήταν πραγματικά εξαιρετικό.
Ένας νέος δρόμος ανοίγεται για τη Μαρία Προδρόμου και πολύ θα ήθελα προσωπικά να την δω να συνεχίσει να τον ακολουθεί.
Μήπως είναι έμφυτο;
Μία κληρονομική διαταραχή που κάποιοι έχουν και κάποιοι όχι;
Ή μήπως γεννιέται από μία ανάγκη και από κάποιου είδους τρέλα;
Στα Ματωμένα Νούφαρα θα βρείτε τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Η Μαρία Προδρόμου επανέρχεται με ένα τελείως διαφορετικό βιβλίο από αυτά που την έχουμε συνηθίσει.
Η πρώτη της απόπειρα για αστυνομικό μυθιστόρημα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Αυτό το βιβλίο αποδεικνύει περίτρανα ότι τελικά οι συγγραφείς μπορούν αλλά και πρέπει να επιχειρούν να κινούνται σε διαφορετικά μονοπάτια από τα συνηθισμένα.
Το νέο της πόνημα είναι ένα βιβλίο με αστυνομική πλοκή και με άρωμα ελληνικής υπαίθρου.
Η αγαπημένη μας Μαρία Προδρόμου μας βάζεις στο μυαλό ενός σχιζοφρενή δολοφόνου.
Ένα μυθιστόρημα πλούσιο σε εικόνες και συναισθήματα κάτι που γνωρίζει πάρα πολύ καλά να κάνει η συγγραφέας.
Εικόνες και μυρωδιές από την ελληνική ύπαιθρο και συγκεκριμένα από τη Νάουσα όπου εκτυλίσσεται η ιστορία μας.
Η υπόθεση μας αφορά έναν κατά συρροήν δολοφόνο και βιαστή που δρα με απόλυτη ακρίβεια χωρίς να μπορεί να γίνει γνωστή η ταυτότητά του.
Η ελληνική αστυνομία βρίσκεται στο κατόπι του, πάντα όμως εκείνος είναι ένα βήμα μπροστά.
Οι υποψίες πέφτουν σε όλους τους εμπλεκόμενους και εμείς καλούμαστε να βρούμε την άκρη του νήματος.
Η συγγραφέας με μεγάλη μαεστρία κινεί τις υποψίες μας καθε φορά σε διαφορετικό χαρακτήρα.
Ένα βιβλίο με αριστοτεχνική γραφή που σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα.
Προσωπικά δεν μπόρεσα να βρω το δολοφόνο μέχρι να θελήσει η ίδια η συγγραφέας να μου τον αποκαλύψει.
Οι ήρωες είναι πολύ σωστά δομημένοι καθώς παράλληλα με την ιστορία των φόνων ξετυλίγεται και η προσωπική ζωή των ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτή την ιστορία.
Οι σκέψεις τους ,τα συναισθήματά τους, η προσωπική του ζωή περνούν μπροστά από τα μάτια μας.
Η Ρωξάνη Βαλαωρίτου προσπαθώντας να ξεπεράσει τον πρόσφατο θάνατο του συζύγου της αποφασίζει να μετακομίσει στη Νάουσα μαζί με τα δύο της παιδιά.
Οι εφιάλτες που την βασανίζουν τα βράδια αναφορικά με τις δολοφονίες θα μπορέσουν να βοηθήσουν άραγε την ελληνική αστυνομία;
Η ιστορία της Ρωξάνης όπως μας εξηγεί και η συγγραφέας στις σελίδες της θα μας θυμίσει την ιστορία της Ελένης Κικίδου του θρυλικού μέντιουμ η οποία βοήθησε την ελληνική αστυνομία το 1954 να προβεί στη σύλληψη του δράκου της Βουλιαγμένης.
Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ στο βιβλίο είναι ότι κάθε κεφάλαιο ξεκινούσε με τις σκέψεις αλλά και τα συναισθήματά του κατά συρροή δολοφόνου.
Στην πορεία ακολουθεί η εξέλιξη της ιστορίας.
Στο βιβλίο θα συναντήσουμε απίστευτες περιγραφές της ελληνικής φύσης.
Λιβάδια, ποτάμια ,μυρωδιές που συναντά κανείς μόνο στην ελληνική ύπαιθρο.
Εκεί κρυμμένος κάπου βρίσκεται και ο δολοφόνος.
Τα ματωμένα νούφαρα θα σας τον αποκαλύψουν.
Επειδή όμως πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα δεν λείπουν και οι στιγμές αλλά και οι περιγραφές της σκηνής των εγκλημάτων αλλά και της βίας που ασκεί στα θύματά του ο δολοφόνος.
Ένα βιβλίο που με εξέπληξε ευχάριστα τόσο για την αφηγηματική δεινότητα όσο και για την εμπνευσμένη πλοκή.
Χωρίς περιττές λεπτομέρειες, καθώς πολλές φορές τα αστυνομικά βιβλία κουράζουν με ονόματα και περιγραφές, αυτό το βιβλίο ήταν πραγματικά εξαιρετικό.
Ένας νέος δρόμος ανοίγεται για τη Μαρία Προδρόμου και πολύ θα ήθελα προσωπικά να την δω να συνεχίσει να τον ακολουθεί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου