RSS

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2018

ΥΓΡΗ ΠΟΛΗ - ΚΡΙΤΙΚΗ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Υγρή πόλη το νέο μυθιστόρημα της Φωτεινή Ναούμ, υγρά και τα μάτια μου πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.
Πραγματικά νιώθω μεγάλη χαρά όταν πέφτουν στα χέρια μου τέτοια βιβλία και ιδίως από έλληνες συγγραφείς.
Νιώθω υπερήφανη για το ταλέντο τους, για το μοναδικό τρόπο γραφής τους, για όλα αυτά που τολμούν να πουν.

Ιστορίες διαφορετικές, που συναντάς μέσα στις σελίδες τους ένα κομμάτι από την δική σου ζωή.
Τον δικό σου εαυτό, τις δικές σου επιθυμίες, τα δικά σου θέλω.
Ταυτόχρονα όμως διαβάζεις και όλα αυτά που δεν τολμάς να πεις.
Αυτά που έχεις κρύψει βαθιά στην καρδιά σου, αυτά που έχεις κλειδώσει εκεί και έχεις πετάξει το κλειδί.
Ανομολόγητα μυστικά, πάθη, επιθυμίες που έχεις αφήσει να σκεπάσει η λήθη.
Όπως και οι ήρωες του βιβλίου.
Νιώθω ότι θέλω να πω πάρα πολλά για αυτό το βιβλίο,για την ιστορία του και τους ήρωες του.
Η αφηγηματική δεινότητα της κυρίας Ναούμ πραγματικά με συγκλόνισε.
Η λυρική και μελαγχολική της γραφή ξεκλείδωσε την καρδιά μου και άφησε να ξεχυθούν τα πιο δυνατά μου συναισθήματα.
Αυτό το βιβλίο μιλά για τον έρωτα σε όλες του τις μορφές.
Τον έρωτα τον απαγορευμένο,τον έρωτα τον καταδικασμένο,τον έρωτα που καταστρέφει, στιγματίζει αλλά ταυτόχρονα δίνει ζωή.
Τον έρωτα που πολλές φορές προσπαθούμε να ξεχάσουμε.
Ένα μυθιστόρημα όπου το "πρέπει" έρχεται σε σύγκρουση με το "επιθυμώ"
Ένα βιβλίο όπου οι ήρωες βουτηγμένοι στα πανανθρώπινα πάθη άλλοτε διάγουν μία ζωή συμβατική και άλλοτε πάλι παραδίδονται σε ανομολόγητες επιθυμίες.
Έρμαια του πάθους, των σωματικών απολαύσεων και των πνευματικών διεγέρσεως έρχονται να μας διηγηθούν τη ζωή τους.
Χωρίς δισταγμό και χωρίς αναστολές.
Στην Κομοτηνή,στην πόλη που σκεπάζεται από δύο θεούς, στην πόλη όπου μπλέκονται οι φυλές, οι γλώσσες, τα αρώματα και οι θρησκείες, σε αυτή την υγρή και μαγική πόλη ξεκινά η ιστορία μας.
Σε αυτή την πόλη λοιπόν ζουν οι ήρωές μας.
Αλλοι γελαστοί και άλλοι ανέκαθεν πικραμένοι.
Βαλτώνουν ή ονειρεύονται.
Οι ζωές όλων περνούν μπροστά από τα μάτια μας.
Λεωνίδας και Εριφύλη, Γαρυφαλλιά και Αρίφ, Ζαχαρίας και Λαμπρινή.
Ζακ και Χλόη.
Ένα μυθιστόρημα που αγάπησα όλους τους ήρωες, τον καθένα για διαφορετικό λόγο.
Ξεχώρισα λίγο περισσότερο τον Λεωνίδα και το Ζαχαρία γιατί απλά η ζωή τους μου έβγαλε τα πιο δυνατά συναισθήματα.
Κάποια βιβλία για να καταλάβεις τη δύναμη των λέξεων ,τη δύναμη της ιστορίας πρέπει να έρθουν στα χέρια σου την κατάλληλη στιγμή.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο από τις μυρωδιές και τα χρώματα της Κομοτηνής, όπου οι άνθρωποι φυλακίζουν τα όνειρά τους και τις επιθυμίες τους.
Τολμηρό, αισθησιακό και για πολλούς προκλητικό.
Ένα μελαγχολικό βιβλίο που θα σε προβληματίσει, θα σε συγκινήσει και θα σε κάνει να αναρωτηθείς αν για τη δική σου ζωή έχεις πάρει τη σωστή απόφαση.
Αν έχεις κάνει τη σωστή επιλογή.
Ο Λεωνίδας έβαλε τον εαυτό του μπροστά στον καθρέφτη και αναρωτήθηκε για όλη την ανθρωπότητα συνολικά.
Για όλους τους συμβιβασμούς και για όλα τα τεράστια ψέματα που αναγκάζονται να ζήσουν.
Πόσοι από μας θα τολμήσουμε να κάνουμε το ίδιο;
Αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς που δεν παραδόθηκαν στη μοίρα τους αλλά την κυνήγησαν και όρισαν τη ζωή τους.
Η υγρή πόλη είμαι εγώ. Είμαστε εμείς. Η κοινωνία που ζούμε, όλα αυτά που καλούμαστε να βιώσουμε χωρίς να μας έχει προετοιμάσει κανείς.
Η υγρή πόλη είναι μία πόλη μαγική.
Εσείς απλά καλείστε να επιλέξετε τι είναι πιο ισχυρό το "επιθυμώ" ή το "πρέπει".

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου