ΑΝΕΜΩΛΙΑ

Book review
Δημήτρης Ντούρλιας

Υπάρχουν κάποια βιβλία τόσο δυνατά, που σε αγγίζουν μέχρι τα τρίσβαθα της ψυχής σου και δεν μπορείς παρά σιγά-σιγά να τα απολαύσεις διαβάζοντάς τα. Τα "Ανεμώλια" του Ισίδωρου Ζουργού αναμφίβολα είναι ένα από αυτά.
Αντρικό βιβλίο, ψυχογράφημα του γένους μας, σε συνεπαίρνει από την πρώτη στιγμή.
Μία αντρική παρέα, από μαθητές μαζί, οι εταίροι, ξεκινούν για ένα ταξίδι που άλλο σκοπό έχει αρχικά, άλλη τροπή παίρνει και τελικά καταλήγει σε μία εσωτερική αναζήτηση του βασικού ήρωα που μέσα από αυτήν πολλοί θα δουν στοιχεία του εαυτού τους.

Οι γυναίκες αναγνώστριες δεν ξέρω πως θα το δουν. Δεν είναι κατά κανένα τρόπο σεξιστικό, αλλά οι μοίχιες σκέψεις των αντρών, οι τρόποι που βρίσκουν να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις που τους απασχολούν και τα προβλήματα που τους προκύπτουν, μπορεί να τις ενοχλήσουν. Είναι όμως ένα "ματάκι" που επιτρέπει να φανεί ένα μέρος του ψυχισμού των ανδρών, οπότε μπορεί να τις εξιτάρει με κάποιο τρόπο.
Το λεξιλόγιο του μυθιστορήματος είναι εξαιρετικό! Λέξεις και προτάσεις που αναβλύζουν από τον πλούτο της όμορφης γλώσσας μας, την ώρα που οι αλληγορίες στην αφήγηση δεν αφήνουν κανένα διαβασμένο αναγνώστη ανεπηρέαστο. Η επήρεια του Ομήρου σε όλη την έκταση της εξιστόρησης είναι εμφανής, αλλά γίνεται με τόσο προσεκτικό και σωστό τρόπο, που τελικά το νιώθεις αβίαστο και ταιριαστό.
Βαθιά συγκινητικό, υπέροχα ρεαλιστικό, χωρίς φτιασίδια χαρακτήρων και ωραιοποιήσεις, δημιουργεί αντιήρωες που τους αισθάνεσαι τόσο οικείους και καθημερινούς που στα πρόσωπά τους βλέπεις τους δικούς σου φίλους, τις παλιοπαρέες που ποτέ δεν μεγαλώνουν ηλικιακά, ακόμα και τον ίδιο σου εαυτό.
Το λάτρεψα αυτό το βιβλίο. Αναμφίβολα αποτελεί το πιο δυνατό και ωραίο μυθιστόρημα που διάβασα μέχρι τώρα για το 2018. Άργησα να ανακαλύψω τον Ισίδωρο Ζουργό, αλλά τώρα που τον βρήκα σκοπεύω να εντρυφήσω σε όλη την βιβλιογραφία του. Εννοείται φυσικά πως το συστήνω ανεπιφύλακτα.