(βασισμένο στο μυθιστόρημα του Nickolas Sparks )
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΗΠΑ, Αυστραλία
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97
Σκηνοθεσία: Τζορζτ Γουλφ
Σενάριο: Αν Πίκοκ, Τζον Ρομάνο (βασισμένο στο βιβλίο του Νίκολας Σπαρκς)
Ηθοποιοί: Νταιάν Λέιν, Ρίτσαρντ Γκιρ, Κρίστοφερ Μελόνι, Βιαόλα Ντέιβις, Σκοτ Γκλεν
Διάρκεια: 90 λεπτά
Κάποιες φορές Η Ζωή Σου Δίνει Την Ευκαιρία να Ερωτευτείς και Δεύτερη Φορά.
Στο ρομαντικό δράμα Νύχτες στη Ροδάνθη, που βασίζεται στο ομώνυμο μπεστ-σελερ του Νίκολας Σπαρκς, ο Ρίτσαρντ Γκιρ και η Νταϊάν Λέιν θα ανακαλύψουν ότι όλοι έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στον έρωτα.
Η 'Εϊντριαν (Νταϊάν Λέιν), που δεν έχει συνέλθει ακόμα από την προδοσία του συζύγου της, προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια της. Αναζητώντας τρόπο να ξεφύγει από το συναισθηματικό αδιέξοδο, βρίσκει την ευκαιρία που ήθελε, όταν ένα φιλικό της πρόσωπο ζητά τη βοήθειά της να αναλάβει η ίδια το πανδοχείο στη Ροδάνθη για ένα σαββατοκύριακο. Η περίοδος αιχμής έχει περάσει και το πανδοχείο στα απομακρυσμένα παράλια της Βόρειας Καρολίνας θα παρέμενε κλειστό, αν δεν έκανε κράτηση ο μοναχικός Πολ (Ρίτσαρντ Γκιρ), ένας γιατρός από την πόλη, που έχει τους δικούς του λόγους να αναζητήσει λίγες στιγμές ηρεμίας και απομόνωσης…
Δύο ξένοι μοιράζονται την ίδια στέγη. Καθώς μια τρομερή καταιγίδα πλησιάζει στην περιοχή, ο ένας αναζητά στον άλλο παρηγοριά, θέτοντας τις βάσεις για μια ιστορία αγάπης που θα αλλάξει τη ζωή τους και θα τους συντροφεύει για πάντα.
“Η ιστορία αυτή μιλά για δύο ανθρώπους που ανακαλύπτουν ότι η ζωή τους έχει και Δεύτερη Πράξη,” λέει ο σκηνοθέτης Τζορτζ Σ. Γουλφ. Μια δόκιμη θεατρική αναφορά που μαρτυρά την επιτυχημένη πορεία του βραβευμένου με 2 Βραβεία Tony θεατρικού σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού που κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο με το "Νύχτες στη Ροδάνθη".
“Οι άνθρωποι περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους λαμβάνοντας αποφάσεις και κάνοντας επιλογές που είναι ή καλές ή κακές, ή σωστές ή λάθος, και πολύ συχνά νιώθουν ότι η κατάσταση στην οποία οδηγούνται από αυτές τις επιλογές είναι μόνιμη,” λέει. “Είναι σαν να λένε φτάνοντας σε ένα συγκεκριμένο σημείο 'Αυτή είναι η ζωή μου. Αφού έτσι έστρωσα, έτσι θα κοιμηθώ.'”
“Τι γίνεται όμως, όταν ξεκινάει η πορεία μας στο δεύτερο μισό της ζωής μας;” αναρωτιέται η παραγωγός Ντενίζ Ντι Νόβι. “Βρίσκουμε την αγάπη; Βρίσκουμε το άλλο μας μισό ακόμα κι αν δεν το έχουμε βρει ακόμα, ή αν το έχουμε βρει και το έχουμε χάσει; Ο κόσμος διαρκώς ανακαλύπτει διαφορετικά ενδιαφέροντα, καινούργιες πτυχές του εαυτού του. Η ιδέα ότι μπορείς να βρεις την αδελφή-ψυχή σου στα μέσα του ταξιδιού της ζωής σου δεν είναι και τόσο ασυνήθιστη. Κάποιες φορές χρειάζεται να περάσει τόσος χρόνος και πολύ συχνά σου συμβαίνει εκεί που δεν το περιμένεις. Το όνειρο ότι θα βρεις την πραγματική αγάπη δεν τελειώνει στα 25. Αυτό είναι το μήνυμα της ταινίας και πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι θα ταυτιστούν και θα εμπνευστούν από αυτό.”
“Είναι μια ιστορία αγάπης για μεγάλους,” εξηγεί ο Ρίτσαρντ Γκιρ, ο οποίος πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Πολ. “Πρόκειται για δύο ανθρώπους που είχαν ήδη ζήσει τη ζωή τους πριν γνωριστούν και δεν αναζητούν τη σχέση που θα καθορίσει το ποιοι είναι.”
Κι όμως, αυτή η σχέση θα αλλάξει τον τρόπο που προσδιορίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους και ως εκ τούτου θα αλλάξει την ζωή τους.
Ο Γουλφ συνεχίζει, “Οι συνθήκες και οι δυναμικές εξελίσσονται. Κάποιες φορές η ζωή και όλο το σύμπαν μας προσφέρει κάτι που δεν περιμέναμε ή δεν ελπίζαμε καν.”
Το μήνυμα της ταινίας είναι διπλό: όχι μόνο δεν είναι ποτέ αργά για να βρεις αυτή τη μία και μοναδική αληθινή σχέση, αλλά δεν είναι και ποτέ αργά για να ξαναβρείς τον εαυτό που έχασες στην πορεία, ενώ διήγαγες μια ζωή που νόμιζες ότι ήθελες – ή που οι άλλοι ήθελαν για σένα. Πάνω απ' όλα όμως, είναι μια συναρπαστική ιστορία αγάπης από αυτές που μας έχει συνηθίσει ο Νίκολας Σπαρκς.
Η Νταϊάν Λέιν, που πρωταγωνιστεί στον ρόλο της 'Εϊντριαν, αποδίδει τη επιτυχία του Σπαρκς "στη μοναδικά ευαίσθητη προσέγγισή του στην καρδιά των ανθρώπων. Όλοι μας, πιστεύω, θέλουμε να δούμε ότι και οι άλλοι είναι σαν εμάς, έχουν όμοιες ανάγκες με εμάς, άσχετα με την εποχή, την ηλικία ή τις συνθήκες. Η αγάπη ξεπερνά κάθε εμπόδιο.”
Ο Σπαρκς, ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας των εκπληκτικών The Notebook, Message in a Bottle και A Walk to Remember— εκ των οποίων τα δύο τελευταία μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη σε παραγωγή της Ντι Νόβι— πιστεύει ότι το "Νύχτες στη Ροδάνθη" είναι μια θεματική επιστροφή στις ρίζες του. "Είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ρομαντικές νουβέλες που έχω γράψει ποτέ. Μια καταιγίδα, μια ερημική παραλία κι ένα πληγωμένο ζευγάρι που σμίγει και ο ένας κλείνει τις πληγές του άλλου. Μια διαδικασία που απαιτεί την εκδήλωση πολλών ανθρώπινων συναισθημάτων: ευτυχία, θλίψη, θυμό, απογοήτευση, πάθος, ανυπομονησία και υπομονή."
" Αυτό που μου αρέσει στη δουλειά του Νικ είναι ότι δίνει το ίδιο βάρος και στους άνδρες ήρωες του", προσθέτει η Ντι Νόβι, θαυμάστρια και συνεργάτιδά του, η οποία πιστεύει ότι συχνά στις ταινίες ο συναισθηματικός κόσμος των ανδρών αγνοείται ή απλοποιείται. "O Πολ είναι σύνθετος χαρακτήρας. Δεν είναι απλά ο 'τύπος που ερωτεύεται η Έϊντριαν. Τα βιώματά του είναι εξίσου σημαντικά με τα δικά της. Με τον Τζορτζ κοπιάσαμε πολύ για να βγει αυτό ακριβώς το στοιχείο στο τελικό αποτέλεσμα. Ήταν ένας από τους λόγους που ήθελα να κάνει εκείνος τη σκηνοθεσία.
" Λατρεύω τη δουλειά του Τζορτζ", συνεχίζει αναφερόμενη στη βραβευμένη τηλεταινία του "Lackawanna Blues" για το HBO. "Η σημασία που έδωσε στις λεπτομέρειες, από τα κοστούμια μέχρι τον αυθεντικό πλούτο του κόσμου που αναβίωσε στην ταινία είχε απίστευτο συναισθηματικό αντίχτυπο. Ήξερα ότι ήταν ο καταλληλότερος για να δώσει έναν συγκεκριμένο τόνο ευαισθησίας στην ταινία."
Ο Πολ, είναι ένας χειρουργός ο οποίος πηγαίνει στα παράλια της Ροδάνθης για να συναντήσει τον Ρόμπερτ Τόρελσον, τον σύζυγο μιας ασθενούς του που πέθανε στα χέρια του. Εκ πρώτης όψεως, ο λόγος για τον οποίο μεταβαίνει στην περιοχή είναι για να προσπαθήσει να αποτρέψει μια μήνυση και να κλείσει τις όποιες εκκρεμότητες, αλλά οι πραγματικοί λόγοι είναι βαθύτεροι.
Ο Γκιρ σχολιάζει, “Ο Πολ από πολύ νωρίς θέτει ως πρώτη προτεραιότητά του την καριέρα του για να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερος γιατρός. Και δεν το κάνει για τα χρήματα, το κάνει επειδή πραγματικά θέλει να βοηθάει τους ανθρώπους. Και το καταφέρνει, μόνο που στην προσπάθειά του να επιτύχει τους επαγγελματικούς στόχους του, αποξενώνεται από τον ενήλικο γιο του, καταστρέφει το σπίτι του και χάνει την οικογένειά του. Έτσι, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια συναισθηματική και ψυχική κρίση, αποφασίζει να φύγει όσο πιο μακριά γίνεται από τα δεδομένα της ζωής του και καταφθάνει το πανδοχείο με ένα ύφος πρωτόγνωρο γι' αυτόν.”
Και η 'Εϊντριαν με τη σειρά της καταφθάνει εξίσου αποσυντονισμένη. Εκεί που προσπαθούσε να αποδεχτεί το γεγονός ότι ο σύζυγός της διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση, έρχεται αντιμέτωπη με μια εξέλιξη που την αποπροσανατολίζει ακόμα περισσότερο: ο σύζυγός της άλλαξε γνώμη και θέλει να είναι και πάλι μαζί. Και προφανώς την άποψή του συμμερίζονται και τα δύο τους παιδιά, ειδικά η κόρη της, Αμάντα, η οποία πιέζει όσο μπορεί τη μητέρα της προκειμένου να δεχτεί πίσω τον πατέρα της. Ασφαλώς, αυτή θα ήταν η απλούστερη λύση... Είναι όμως και η λύση που θέλει πραγματικά η Έϊντριαν;
“Η ζωή της αλλάζει ολοσχερώς. Εκεί που προετοιμαζόταν για ένα διαζύγιο, έρχεται αντιμέτωπη με μια ενδεχόμενη επανασύνδεση. Η 'Εϊντριαν έχει στερήσει πολλές ελευθερίες στον εαυτό της όλα αυτά τα χρόνια, θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητά την οικογένειά της. Τον τελευταίο καιρό όμως, σφυρηλατούσε έναν διαφορετικό χαρακτήρα, ως ελεύθερη γυναίκα πια, τον οποίο δυσκολεύεται να αφήσει πίσω της,” λέει η Λέιν.
“Δεν νομίζω ότι η Έϊντριαν θεωρεί τον εαυτό της ικανό να ζήσει τον μεγάλο έρωτα,” προσθέτει. “Δεν το σκέφτεται καθόλου. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θεωρεί τον εαυτό της άξιο για τίποτα. Ίσως μόνο για ένα τρίμηνο σε κάποιο spa.”
Μια Γνωριμία Μπορεί Να Αλλάξει την Πορεία της Ζωής σου --
και Αυτό Μπορεί Να Αλλάξει τα Πάντα
“Όταν μιλάς με έναν ξένο, ανοίγεσαι πολύ περισσότερο απ' ό,τι με κάποιον που γνωρίζεις καλά,” λέει ο Γουλφ. Όταν έχουμε προσελκύσει την προσοχή ενός ξένου, μπαίνουμε σε μια διαδικασία να δούμε με άλλο μάτι τον εαυτό μας, και ενδεχομένως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, βλέπουμε τη δύναμη που κρύβουμε και έχουμε ξεχάσει, τις επιθυμίες μας που δεν υλοποιήσαμε και τις τύψεις που αναγκαστήκαμε να αποδεχτούμε.
“Αυτό που ξυπνά ο Πολ στην 'Έϊντριαν και η 'Έϊντριαν στον Πολ, είναι το θράσος που κρύβει η ερώτηση ‘Ποιος νομίζεις ότι είσαι;’ Είναι καλή ερώτηση αυτή,” λέει η Λέιν. “Μισό λεπτό, τώρα που το σκέφτομαι... εγώ ποια νομίζω ότι είμαι;” Αυτό προσφέρει ο ένας στον άλλο στην αρχή μιας σχέσης. Την ευκαιρία να πει και να κάνει κάτι με μεγαλύτερη ελευθερία παρά ακολουθώντας τους κανόνες. Μπορεί να είναι άβολο σαν κατάσταση, αλλά σε απελευθερώνει.”
“Κατ' αυτή την έννοια, ο κάθε ήρωας λειτουργεί ως ο καταλύτης για την αυτογνωσία του άλλου,” συμπληρώνει η σεναριογράφος Άνν Πίκοκ. “Ο Πολ βοηθάει την Έϊντριαν να κάνει αυτό που είναι σωστό για την ίδια και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι και η 'Έϊντριαν βοηθάει τον Πολ να ρίξει τις άμυνες του και να δώσει στον εαυτό του το δικαίωμα να αγαπήσει και να συγχωρήσει.”
“Είναι ένα μεγάλο μάθημα,” λέει ο Γκιρ. “Όλοι είμαστε σαν βρέφη που προσπαθούμε να ανακαλύψουμε ποιοι και τι είμαστε και τι σημαίνουν όσα μας συμβαίνουν. Το υπέροχο στην ταινία αυτή είναι ότι δείχνει πώς δύο άνθρωποι που περνούν μια προσωπική κρίση, μπορούν να ρίξουν τις άμυνες τους και να ανοιχτούν επηρεάζοντας βαθύτατα ο ένας τον άλλο μέσα σε πολύ λίγο χρόνο.” Και ο αντίχτυπος που έχει ο ένας στον άλλο, πολύ συχνά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς.
Ο Ρίτσαρντ Γκιρ και η Νταϊάν Λέιν και Πάλι Μαζί
Οι “Νύχτες στη Ροδάνθη” είναι η τρίτη κινηματογραφική ταινία στην οποία συμπρωταγωνιστούν ο Ρίτσαρντ Γκιρ και η Νταϊάν Λέιν. Οι δυο τους γνωρίστηκαν πριν από 24 χρόνια, όταν ενσάρκωσαν το παθιασμένο ζευγάρι εραστών στο "The Cotton Club" του Φράνσις Φορντ Κόπολα, ενώ το 2002, υποδύθηκαν έναν ζευγάρι που παρόλο που ο γάμος τους διαλύεται, το πάθος μεταξύ τους σιγοκαίει ακόμα, στην ταινία "Unfaithful".
Σχολιάζοντας τη μοναδική χημεία τους στη μεγάλη οθόνη, ο Γκιρ και η Λέιν καταφεύγουν σε πειράγματα, που αποδεικνύουν την αλήθεια των λεγόμενών τους. Η Λέιν επικαλείται το παράδειγμα ηθοποιών που ενώ στην πραγματική ζωή έχουν απίστευτη χημεία και ερωτισμό μεταξύ τους, οι ερωτικές σκηνές τους βγαίνουν αδιάφορες για να συνεχίσει γελώντας, “ενώ με τον Ρίτσαρντ μάς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όταν είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, δεν νιώθουμε απολύτως τίποτα…” για να συμπληρώσει ο Γκιρ “Αλλά τίποτα όμως. Λιγότερο και από τίποτα. Παρόλα αυτά, μας βλέπεις στο πανί και η χημεία είναι πολύ έντονη. Είναι σκέτο θαύμα.”
Συνεχίζοντας, πιο σοβαρός πια, προσθέτει “Η φιλία μας όλα αυτά τα χρόνια έχει εξελιχθεί σε εμπιστοσύνη. Μου αρέσει πολύ να δουλεύω μαζί της.”
Ο Γκιρ επίσης σημειώνει πως το γεγονός ότι έχουν αλλάξει πολύ από τις μέρες του “Cotton Club” τόσο σαν ηθοποιοί όσο και σαν άνθρωποι, ταιριάζει απόλυτα με τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Πολ και την Έϊντριαν. “Αυτό που μου άρεσε όταν ανέλαβα αυτό τον ρόλο, όπως και της Νταϊάν πιστεύω, ήταν ότι δεν πρόκειται για την ιστορία δύο νεαρών που ερωτεύονται κεραυνοβόλα ο ένας τον άλλο με την πρώτη ματιά. Δεν πρόκειται για μια τέτοιου είδους ταινία. Υπάρχουν πολλές σκηνές, στις οποίες μετά βίας ο ένας κοιτάει τον άλλο, αλλά νιώθεις τη δυνατή χημεία, την κατανόηση και την βλέπεις να ξεδιπλώνεται μπροστά σου.”
Η Λέιν συμπληρώνει, “Αυτό που ενδεχομένως δίνεις σε μια σχέση σε αυτή τη φάση είναι πολύ πιο έντονο και ουσιαστικό από αυτό που είχες να δώσεις στα δεκαοκτώ σου. Έχεις μεγαλύτερη οξυδέρκεια, πιο δυνατή προσωπικότητα, εκτιμάς περισσότερο τα πράγματα – εκτιμά περισσότερο ο ένας τον άλλο.”
Και όπως υπάρχει πάντα η ευκαιρία να ερωτευτείς και να βρεις τον λόγο για να ζεις, έτσι υπάρχει και η ευκαιρία για να μάθεις, να συμπεριφέρεσαι πιο σωστά και να κάνεις πιο ουσιαστικές τις σχέσεις με τους ανθρώπους στη ζωή σου. Εκτός από τον Πολ και την Έϊντριαν, υπάρχουν και άλλοι βασικοί χαρακτήρες στην ταινία, οι οποίοι υποστηρίζουν ή προκαλούν τους δύο κεντρικούς ήρωες με τέτοιο τρόπο ώστε να τους οδηγήσουν σε αυτό το σταυροδρόμι της ζωής τους:
Οι Τόρελσον, των οποίων η τραγωδία οδηγεί εσπευσμένα τον Πολ να κάνει αυτό το ταξίδι δίνοντάς του την ευκαιρία για μια καλή ψυχολογική ενδοσκόπηση. Ο Τζακ, ο ασυνεπής σύζυγος της Έϊντριαν, που προκαλεί την κρίση δημιουργώντας της την ανάγκη να ξεφύγει. Και η Τζιν, της οποίας η απόφαση να εμπιστευτεί το πανδοχείο στα χέρια της Έϊντριαν εκείνο το μοιραίο σαββατοκύριακο, προσέφερε το ιδανικό σκηνικό για την εξέλιξη ενός καταιγιστικού έρωτα.
Βροχές και Καταιγίδες
Η παραγωγή ξεκίνησε τον Μάιο του 2007 στην μικρή πόλη Ροδάνθη και τα περίχωρά της, στις νησίδες Outer Banks, μια περιοχή υφάλων έκτασης περίπου 320 χιλιομέτρων που απλώνονται παράλληλα προς τις ακτές της Βόρειας Καρολίνας και κατά περιόδους γίνονται οι άμεσοι αποδέκτες της μανίας των ωκεανών. Δεδομένου ότι πλήττεται πολύ συχνά από τυφώνες, η περιοχή έχει τη υψηλότερη συχνότητα ναυαγίων, κερδίζοντας έτσι το προσωνύμιο "Νεκροταφείο του Ατλαντικού".
“Όλα τα μυθιστορήματα του Νικ εκτυλίσσονται στην Βόρεια Καρολίνα. Η Ροδάνθη είναι μια πολύ συγκεκριμένη και απομονωμένη περιοχή” λέει η Ντι Νόβι, επιβεβαιώνοντας ότι μπορεί τα γυρίσματα να ήταν δύσκολα, αλλά άξιζαν τον κόπο. “Το μέρος αυτό έχει κάτι πραγματικά μαγικό το οποίο ξέραμε ότι δεν πρόκειται να συναντήσουμε πουθενά αλλού. Είναι μια περιοχή που δεν την έχουμε δει στον κινηματογράφο και μια πραγματικά μοναδική τοποθεσία στην Αμερική που λίγοι άνθρωποι έχουν γνωρίσει.”
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου